Faravahar: geschiedenis, betekenis en interpretatie

Beschouwd als een symbool dat voor het eerst zijn oorsprong vond in het oude Perzië, is de faravahar eeuwenlang een populair symbool geweest van het Opperwezen Ahura Mazda in het zoroastrisme. Dit is echter zeer controversieel gezien het feit dat aanhangers van het zoroastrisme geloven dat Ahura Mazda vormloos is en daarom niet door enige fysieke vorm mag worden weergegeven. Wat is dan de ware betekenis van Faravahar? Wat is het oorsprongsverhaal van het symbool en hoe werd het geassocieerd met het zoroastrisme?

Hieronder vindt u een kort overzicht van de geschiedenis, betekenis en interpretatie van het Faravahar-symbool.

Faravahar en de gevleugelde zonneschijf

Gevleugelde zon- en hemelgoden komen veel voor in veel oude religies. Van de verschillende oude Mesopotamische beschavingen tot de oude Egyptische beschaving werden gevleugelde goden en godinnen als essentieel beschouwd. Opmerkelijke vermelding kan worden gemaakt van de Egyptische gevleugelde godin Maat, de godin van de wet, rechtvaardigheid en orde. Op dezelfde manier werd de gevleugelde zonneschijf geassocieerd met de Egyptische god Osiris, heerser van de onderwereld, en met de Egyptische hemelgod Horus, heerser van het Egyptische land.

Uit het bovenstaande volgt dat de gevleugelde zonneschijf tot de oudste symbolen in de wereldgeschiedenis behoort, omdat deze vaak wordt geassocieerd met vele zonne- en hemelgoden. In het oude Mesopotamië werd Utu-Shamash, de god van de zon en gerechtigheid, vaak geassocieerd met Faravahar.

De gevleugelde zonneschijf werd ook geassocieerd met koningschap, omdat het niet ongebruikelijk was dat oude heersers werden gezien als levende vertegenwoordigers van de goden of godinnen. De oude Assyrische zonnegod Ashur (Assur) wordt in zoveel gevallen afgebeeld met faravahar-achtige symbolen. Van de Assyriërs namen de Babyloniërs en Meden het symbool van de gevleugelde zonneschijf over.

Historici geloven dat het faravahar-symbool voor het eerst werd gebruikt in het Achaemenidische rijk (ca. 550 v.Chr. – 330 v.Chr.), ook wel bekend als het eerste Perzische rijk. Vóór de Achaemeniden hebben de Babyloniërs en Meden mogelijk een soortgelijk symbool van de Assyriërs geërfd. Het symbool blijft in de regio in ieder geval tot 7 uur in gebruik^ми eeuw toen de Arabieren Perzië veroverden.

Het Faravahar-symbool onderdrukken

Na de Arabische veroveringen van Perzië in het midden van de 7^ми eeuw CE wordt het faravahar-symbool zwaar onderdrukt. Het symbool was niet het enige aspect van de Achaemenidische cultuur dat werd onderdrukt. Er wordt gezegd dat zoroastrische tempels zijn aangevallen, en sommige zijn omgebouwd tot moskeeën. De nieuwe Arabische heersers waren niet zo tolerant als de Achaemenidische heersers, die beroemd waren vanwege het bevorderen van religieuze vrijheid.

Ondanks hoe groot de hele religie van het zoroastrisme is, blijven de symbolen die in kunstwerken en op gebouwen worden verwerkt grotendeels intact.

Hoewel het huidige Perzië (dat wil zeggen Iran) een land met een moslimmeerderheid is, heeft de farawahar nog steeds een belangrijke plaats in de harten van de Iraniërs en dient hij vaak als een zeer belangrijk nationaal symbool.

symboliek

Faravahar vertegenwoordigt niet alleen de oppergod in het zoroastrisme, maar wordt ook gezien als een symbool van de basisdoctrines van het zoroastrisme, de goddelijkheid en het gezag van de oude Perzische koningen en goddelijke wezens in het zoroastrisme. Er is echter controverse over wat Faravahar feitelijk symboliseerde of bedoelde in c het oude Perzië.

Wanneer sommige moderne geleerden en spirituele gelovigen faravahar interpreteren, komen concepten als spirituele verlichting en zuiverheid van de ziel vaak naar voren.

De oudere man op de achtergrond zou wijsheid vertegenwoordigen, een belangrijk kenmerk van Ahura Mazda. De ring die de menselijke figuur vasthoudt, kan worden geïnterpreteerd als een symbool van loyaliteit.

Wat de twee vleugels en de drie rijen veren betreft, geloven sommige geleerden dat deze parallel lopen met de drie dogma’s van het zoroastrisme: goede gedachten, goede woorden en goede daden. Het tegenovergestelde – slechte gedachten, slechte woorden en slechte daden – wordt gesymboliseerd in de staart, die drie rijen veren heeft.

Wat de twee pijlen betreft, vermelden sommige geleerden dat ze de krachten van goed en kwaad vertegenwoordigen, d.w.z. Spenta Mainu en Angra Mainu respectievelijk. In het zoroastrisme wordt gezegd dat het pad naar eeuwige gelukzaligheid en geluk afhangt van iemands vermogen om de verleidingen van kwade krachten te vermijden, wier enige doel het veroorzaken van vernietiging is.

Feiten over het Faravahar-symbool

Het symbool is te vinden op de Behistun-inscriptie van Darius de Grote, de derde heerser van het Achaemenidische rijk. Het symbool komt ook voor in een aantal oude kunstwerken in Persepolis, de oude hoofdstad van het Achaemenidische rijk.

Het is moeilijk te begrijpen wat de farawahar symboliseerde in het Achaemenidische rijk vanwege alle schade die werd toegebracht aan hun tempels en papyrusrollen tijdens de verovering van Perzië door Alexander de Grote in 330 voor Christus.^ми de verovering van de regio in 1915 na Christus. alle oude teksten die Alexanders plundering van de regio overleefden, werden verder beschadigd. Deze plunderingen, waaronder die van de Mongoolse invasie, zijn enkele van de belangrijkste redenen waarom de oorspronkelijke betekenis van Farawahar voor moderne geleerden nog steeds erg onduidelijk is.

Het was de Pahlavi-dynastie die de Faravahar aanpaste als het nationale symbool van Iran.

In sommige gevallen wordt gezegd dat het Faravahar-symbool een beschermengel symboliseert (a Fravashi).