De Harlem Renaissance: geschiedenis, definitie en prestaties

De Harlem Renaissance wordt gedefinieerd als een tijdperk (van de jaren 1910 tot de jaren dertig) en als een beweging die werd gekenmerkt door een explosieve groei van onderscheidende ideeën en kunstwerken onder Afro-Amerikaanse gemeenschappen, vooral in de noordelijke delen van het land. De reikwijdte en impact van de beweging die toen bekend stond als Nieuwe negerbeweging, is breed en omvat disciplines als literatuur, schilderkunst en beeldende kunst, beeldhouwkunst, muziek, filmmaken, wetenschap, sociale en politieke activiteiten en filosofie.

Definitie

Het was een tijdperk waarin de Afrikaanse Amerikanen om de wereld hun unieke gaven en intellectuele capaciteiten te laten zien. De Harlem Renaissance begroef de mythe dat zwarten niet in staat waren creatieve ideeën te genereren of een beslissende rol te spelen in de economie. De beweging bracht bekwame zwarten die anders in Jim Crow South zouden zijn wegkwijnen, naar ongekende hoogten. Het maakte van zwarten eenvoudigweg een kracht waarmee rekening moest worden gehouden op het gebied van creatieve kunstwerken en sociale ideeën.

Triggers

Terugkijkend op 1910 was de belangrijkste factor die bijdroeg aan de Harlem-renaissance de Grote Migratie, waarbij bijna twee miljoen Afro-Amerikanen van het zuiden naar het noorden en het middenwesten migreerden.

Afro-Amerikanen zoals Louis Armstrong (jazzmuzikant), Zora Neale Hurston (schrijver), Marcus Garvey (zakenman en sociaal activist), Claude McKay (schrijver), Duke Ellington (jazzmuzikant) en W.E.B. Du Bois (filosoof en burgerrechtenactivist) hield de vlam van de Harlem-renaissance helder.

Veel van deze jonge, energieke en bekwame Afro-Amerikanen vestigden zich in plaatsen als New York, Chicago, Boston en Los Angeles. De belangrijkste plaats van dit spirituele en intellectuele ontwaken was Harlem, New York. Vandaar de naam Harlem Renaissance.

Na bijna tien jaar verloor de Renaissance in Harlem echter momentum als gevolg van een aantal economische en politieke factoren, waaronder de grootste daarvan: de Grote Depressie.

Betekenis en impact van de Harlem-renaissance

Kortom, het grootste gevolg van de Harlem-renaissance kwam in de vorm van het smeden van een nieuwe zwarte identiteit. Afro-Amerikanen zoals Allen Leroy Locke, Marcus Garvey, Gladys Bentley, James Weldon Johnson, Du Bois en Paul Robeson (acteur en zanger) drongen voortdurend aan op het creëren van een unieke zwarte identiteit die hun ambities weerspiegelde. Deze vooraanstaande mannen en vrouwen, experts op hun respectievelijke terreinen, probeerden de angstaanjagende identiteit af te schudden die hen eeuwenlang was opgelegd. Met dit soort spiritueel ontwaken begonnen zwarten een diepe persoonlijke overtuiging te krijgen dat hun leven ertoe deed. Ze begonnen een enorm vertrouwen in zichzelf en het kunstwerk te krijgen.

Een ander zeer belangrijk gevolg van de Harlem-renaissance kwam in de vorm van een vermindering van raciale vooroordelen. Deze sociale verandering was misschien te wijten aan het feit dat zwarten besloten het heft in eigen handen te nemen en iets voor zichzelf te doen. Schrijvers als Langston Hughes werden beïnvloed door de successen van socioloog en schoolbestuurder Charles Spurgeon Johnson.

Hiermee kwam er een enorme positieve verandering in de manier waarop de wereld naar zwarten en gekleurde mensen in het algemeen keek. Reguliere tijdschriften en uitgevers, die grotendeels eigendom waren van en gecontroleerd werden door blanken, begonnen op te merken hoe briljant de werken en kunst van deze Afro-Amerikanen waren. Dit was een enorme doorbraak voor zwarte kunstenaars en wetenschappers toen hun werken in het hele land en zelfs in het buitenland begonnen te verschijnen.

Bovendien sloten zwarten over de hele wereld zich aan bij de sociale en intellectuele renaissance die voortkwam uit Harlem, New York, en maakten waar ze ook waren hun eigen versie. Van het Caribisch gebied tot de apartheid in Zuid-Afrika tot Parijs en Londen: de zwarten haalden enorme inspiratie uit de successen van Harlem.

De kunstwerken die in deze periode door Afro-Amerikanen werden gemaakt, legden de basis voor wat we vandaag de dag zien in de popcultuur en hippe popmuziek. De Harlem-renaissance had een blijvende impact op de hele natie, en had ook een verstrekkend effect op de burgerrechtenbeweging van de jaren zestig.

Tot op de dag van vandaag blijven Afro-Amerikanen inspiratie putten uit het gouden tijdperk van deze periode. De geest die de Harlem-renaissance in stand hield, blijft in alle richtingen door het land stromen; het is heel zichtbaar in de levens van zwarte mensen terwijl ze de dagelijkse strijd in de wereld overwinnen Amerika.

Wanneer eindigde de Harlem-renaissance?

De gordijnen voor de Harlem Renaissance begonnen kort na de Grote Depressie te sluiten. De vlammen van de Renaissance doofden uiteindelijk uit na de rassenrellen in Harlem van 1935, een rel waarbij drie mensen om het leven kwamen en tientallen gewond raakten.

Een andere factor die ervoor zorgde dat de Harlem-renaissance uitstierf, was waarschijnlijk het begin van de Tweede Wereldoorlog. Zwarte historici beweren ook dat tientallen jaren van gedwongen segregatie en Jim Crow-wetten (waaronder wreedheden begaan door de Ku Klux Klan) de beweging helaas de wind uit de zeilen haalden.

Andere opmerkelijke feiten over de Harlem-renaissance

• Allen LeRoy Locke (1885 – 1954) was een prominente Afro-Amerikaanse filosoof en schrijver die algemeen wordt vereerd als de "Deken van de Harlem Renaissance" (dwz "Vader van de Harlem Renaissance"). De in Philadelphia geboren geleerde is vooral bekend vanwege het publiceren van de De nieuwe neger (1925) is een werk waarin de kritiek talloze gedichten, toneelstukken, muzikale en filosofische werken verzamelt en analyseert, gemaakt door een breed scala aan Afro-Amerikaanse kunstenaars en blanke wetenschappers.
• De beroemde Renaissance-dichter Countee Cullen uit Harlem trouwde met Nina Yolande, dochter van WEB Du Bois. Cullen verhuisde op 15-jarige leeftijd naar Harlem en groeide uit tot een van de beste dichters van Harlem. Enkele van zijn veelgeprezen werken zijn onder meer Koperen zon (1927) Kleur (ca. 1925), De zwarte Christus en andere gedichten (1929) en De ballade van het bruine meisje (1927).
• Zwarte uitgevers en tijdschriften speelden ook een belangrijke rol bij de verspreiding van zwarte culturele werken. Bijvoorbeeld Nationale Vereniging voor de Bevordering van Gekleurde Mensen (NAACP) richtte in 1910 een officieel tijdschrift op, genaamd De crisis, dat zich richt op het dagelijkse leven en werk van Afro-Amerikaanse schrijvers. Verschillende artikelen profileren schrijvers als Arna Bontemps, Langston Hughes en Conti Cullen. En in 1918 telde het tijdschrift meer dan 100 lezers.
• De Harlem Renaissance gaf aanleiding tot Afro-Amerikaanse tijdschriften zoals – Vrijheidsliga и De stem (opgericht in 1918 door Hubert Harrison – de vader van het radicalisme in Harlem), Een kans, De boodschapper и De negerwereld. Deze laatste krant was in het hele land erg populair omdat het de artikelen publiceerde van Marcus Garvey, een vooraanstaand panafrikanist en burgerrechtenactivist.
• Het zwarte bewustzijn uit Harlem verspreidde zich naar een wereldwijd publiek via media als jazzmuziek en Afro-Amerikaanse literatuur. In de VS bijvoorbeeld Cotton Club (een exclusieve nachtclub voor alleen blanken) en The Savoy gaf jazzmuzikanten – zoals Duke Ellington, King Oliver en Jimmy Lansford – het platform om de natie te laten zien hoe getalenteerd ze waren.
• Wist u dat de migratie van Afro-Amerikanen van het Zuiden naar het Noorden en het Midwesten doorging tot 1970, wat betekende dat het Zuiden ongeveer 6,5 miljoen Afro-Amerikanen verloor aan steden in het Noorden en het Midwesten?
• Eubie Blake en Noble Sisle combineren op briljante wijze om de muzikale show te creëren Schud mee. Vanaf mei 1921 duurde de musical meer dan 500 uitvoeringen.
• De in New Jersey geboren bas-bariton en toneelacteur Paul Robeson trad vaak op in het zeer populaire Barbershop Quartet.