Etruskische piramide in Bomarzo, Italië

Bomarzo is een klein stadje in de provincie Viterbo, Lazio, Italië. Het gebied van Bomarzo maakte ooit deel uit van de grotere regio Etrurië, die de mysterieuze Etrusken domineerden van ongeveer 700 voor Christus tot 400 voor Christus. In die tijd bouwden ze een merkwaardige structuur van vulkanisch gesteente in het dichtbeboste gebied van Bomarzo. in de nabijgelegen vallei. Tegenwoordig noemen mensen het de Etruskische piramide van Bomarzo. Steile treden, meerdere platforms, rechthoekige kubussen en kanalen die in een vreemde hoek lopen, sieren de voormuur. Specialisten gaan ervan uit dat het rond de XNUMXe eeuw voor Christus werd gebouwd als offertempelaltaar. Als dat zo is, is het het grootste rotsaltaar dat in Europa is ontdekt.

Ontdekking van de piramide in Bomarzo

De Etruskische piramide in Bomarzo is een relatief recente ontdekking. In het voorjaar van 1991 kwamen twee plaatselijke archeologen, Giovanni Lamorata en Giuseppe Maiorano, het tegen. Maar het nieuws over de ontdekking ervan kreeg niet veel ophef en het bleef onbekend voor de wereld. Toen besloot Salvatore Fossi, een lokale inwoner van Bomarzo met een passie voor de lokale geschiedenis, in 2008 dat hij de Etruskische piramide zou ontdekken. Toen Fossey's grootvader als een soort bewaker van deze bossen diende, werd hij gebeld Sasso del Predicatore ("The Preacher's Stone") of eenvoudigweg "De steen met de treden." De verhalen die zijn grootvader en vader over de steen vertelden, inspireerden Salvatore om hem te vinden en de wortels en vegetatie te verwijderen. Op deze manier zou hij dit ongelooflijke deel van hun geschiedenis beschikbaar maken voor de wereld.

Cahokia: De grootste Indiaanse piramide ten noorden van Mexico

Hoe ziet de Etruskische piramide eruit?

Op het eerste gezicht doet het gekantelde Etruskische stenen monument denken aan Maya-artefacten uit de oerwouden van Belize en Mexico. Hoewel de naam de vorm van een piramide doet vermoeden, zoals die in Egypte, is het technisch gezien geen piramide. De steen heeft slechts aan één kant een omgekeerde driehoek, terwijl de rest van het altaar vrijwel rechte hoeken vertoont.

Etruskische bouwers hebben de mysterieuze megaliet uit een enorme grijze rots van vulkanische tufsteen of "peperino" gesneden. Het is ongeveer 53 voet lang, 24 voet op het breedste punt en 30 voet hoog. Drie steile trappen bedekken de gevel. De onderste trap heeft twintig treden die naar twee kleine altaren leiden. De andere twee trappen beginnen hoger in het bouwwerk en hebben respectievelijk negen en tien treden. Ze leiden naar het hoofdaltaar op de rotstop. Er is ook een duidelijk kanaal langs de hoekige rand dat zich in twee kanalen verdeelt. Ze leiden naar een dieptepunt. In de dozen die langs de voorkant en zijkanten verspreid lagen, hebben mogelijk hekpalen of votieven gestaan.

Wie waren de Etrusken?

De Villanovans gingen de Etrusken voor en waren de grondleggers van de Etruskische cultuur. Het lijkt erop dat ze vanaf ongeveer 1000 voor Christus een belangrijke aanwezigheid op het Italiaanse schiereiland ontwikkelden. Deze groep gaf de voorkeur aan hoge heuvels voor hun nederzettingen, en veel van deze nederzettingen werden later sterke Etruskische steden.

Oude nederzettingen en graven in Campanië

De Etrusken genoten dankzij hun maritieme vaardigheden een rijke handel rond de Middellandse Zee. Het waren bekwame en felle krijgers en zelfs de Romeinen namen enkele van de Etruskische gevechtsformaties over. Bovendien waren prachtige kunst, keramiek, architectuur en hoogontwikkeld metaalwerk de kenmerken van de Etruskische cultuur. Ze veroverden een groot deel van het Italiaanse schiereiland, van Noord-Centraal tot Zuid-Italië, tot aan Salerno. Hun geluk duurde echter niet lang. Uiteindelijk, in de eerste eeuw voor Christus, veroverden en absorbeerden de Romeinen de Etrusken en bijna alle sporen van hun cultuur.

Doel van de Etruskische piramide in Bomarzo

Het is mogelijk dat de piramide van Bomarzo in de loop van de tijd verschillende functies heeft gehad. Het exacte doel is niet duidelijk. Veel deskundigen zijn echter van mening dat de megaliet fungeerde als altaar voor heidense religieuze rituelen. Om deze reden wordt het object de bijnaam "The Preacher's Stone" gegeven.

Mark Cartwright van de Encyclopedia of Ancient History legt dit uit in zijn artikel over De Etruskische beschaving dat alle aspecten van het leven draaien rond een groot pantheon van goden. Onder hen waren een god van de onderwereld, een god van de zon en een god van de vegetatie. De belangrijkste god was Tin, en de god die uit de aarde tevoorschijn kwam en hen de religieuze tekst bracht - Etruskische discipline (nu verloren gegaan), is Tages.

Met zoveel goden waren aanbidding en religieuze ceremonies een fulltimebaan. Het Etruskische leven was gevuld met rituelen zoals het offeren van dieren en mensen, het lezen van voortekenen in het weer of vogels, en het voorspellen van de toekomst door naar ingewanden of inwendige organen te kijken.

Ritueel offer

Hoewel we nooit zeker zullen weten wat er bij de Bomarzo-piramide is gebeurd, waren het offeren van mensen en/of dieren om goden te eren of gunstig te stemmen een gangbare praktijk in de antieke wereld. Bloed was een krachtig element tijdens Etruskische religieuze rituelen en kon onsterfelijkheid verlenen aan dode zielen. Er zijn een aantal offerafbeeldingen in Etruskische graven.

Een van 's werelds erkende autoriteiten op het gebied van de oude Etrusken, Nancy de Grumond, wijst erop dat hoewel “geleerden terughoudend zijn om te geloven dat de Etrusken mensenoffers brachten …. Recente opgravingen in het monumentale heilige gebied Pian di Civita in Tarquinia door de Universiteit van Milaan (onder leiding van M. Bongi Giovino en G. Bagnasco Gianni) hebben voor eens en voor altijd bewezen dat mensenoffers inderdaad door de Etrusken werden beoefend, door de ontdekking van een aantal begrafenissen in deze niet-funeraire context, van baby's, kinderen en volwassenen' (de Grummond, AIA).

Afvoer van vloeistoffen in de slapen

Voor de Etrusken waren de levenden verplicht om de doden te voorzien van "voedsel" dat nodig was voor onsterfelijkheid. In een ongewoon graf in Tarquinia werd een kind begraven, niet gecremeerd. De misvormingen van zijn schedel gaven aan dat hij waarschijnlijk aan epilepsie leed, wat een "goddelijke ziekte" was. Daarom waren zijn aanvallen goddelijke boodschappen rechtstreeks van de goden. Bij het kind stond een altaar met een kanaal voor offervloeistoffen dat rechtstreeks in een holte in de grond terechtkwam. Dit verwijst naar een cultische rituele ceremonie, mogelijk in de naam van Tages, de jongensachtige godheid die uit de aarde tevoorschijn kwam om de religieuze geschriften veilig te stellen. (Heimbücher).

De Etruskische piramide in Bomarzo bevat ook kanalen die mogelijk hebben gezorgd voor een efficiënte afvoer van vloeistoffen tijdens rituele offers.

Andere theorieën

De Etrusken beschouwden het altaar zeker als heilig. De piramide bevindt zich in de noordwestelijke richting. Dit is waar de Etrusken geloofden dat de goden van de onderwereld leefden. De Etruskische god Satre woonde ook in de "donkere en negatieve noordwestelijke regio". Satre veroorzaakte paniek onder de bevolking door bliksemschichten diep in de aarde te gooien.

Finestrakia (lelijk raam)

Terwijl je naar de piramide loopt, zie je aan de linkerkant van het pad een opmerkelijk stenen bouwwerk. Deskundigen geloven dat het ooit dienst deed als Etruskisch graf, dat later een woning werd. De exacte ouderdom van dit graf is onbekend, maar het kan worden gedateerd rond de XNUMXe eeuw voor Christus, evenals de piramide. Misschien heeft ze de bijnaam gekregen Het lelijke raam vanwege de onnauwkeurige verhoudingen van de openingen en de deur van het graf. Bovendien kan het gat in de linkerbovenhoek van het graf al dan niet een natuurlijk kenmerk zijn.

Ramen voorzagen de bewoner van dit uit de rotsen gehouwen graf van frisse lucht.

Finestraccia had oorspronkelijk twee verdiepingen. Het graf en de sarcofaag bevonden zich op de benedenverdieping. De bovenverdieping bestond uit woonruimte of opslag.

Een bezoek aan de piramide

Bezoekers die op zoek zijn naar de piramide kunnen op enkele problemen stuiten. Dit komt deels door het feit dat lokale reisleiders die op zoek zijn naar zaken, regelmatig markeringen verwijderen die naar de piramide wijzen. Er zijn echter een aantal YouTube-video's en websites die begeleiding bieden. Het is een bezoek waard als je in de buurt bent.

Aanvullende referenties:
Cartwright, Mark. “De Etruskische beschaving.” Encyclopedie van de antieke geschiedenis. 15 februari 2019. Toegang tot 18 februari 2019.
De Grummond, Nancy Thomson. Etruskische mythe, heilige geschiedenis en legende. Philadelphia, PA: Museum voor Archeologie en Antropologie van de Universiteit van Pennsylvania, 2006.
De Grummond, Nacy Thomson. AIA Archeologie Lezing Samenvatting.
Heimbücher, H. Minick. "Etruskische religie en mensenoffers". Academia.edu - Onderzoek delen. Geraadpleegd op 18 februari 2019.