Mahatma Gandhi: 12 belangrijkste prestaties

Mahatma Gandhi was een beroemde Indiase burgerrechtenactivist en misschien wel de grootste Indiase leider van de 12e eeuw. Gandhi, geboren als Mohandas Karamchand Gandhi, staat vooral bekend om zijn geweldloze aanpak en tactieken van burgerlijke ongehoorzaamheid tijdens zijn schimmige politieke activiteiten. Gandhi begon zijn professionele leven als burgerrechtenadvocaat in het Zuid-Afrikaanse apartheidsregime en vocht hard voor de onafhankelijkheid van India van Groot-Brittannië. Deze biografie geeft gedetailleerde informatie over de XNUMX belangrijkste prestaties van Mahatma Gandhi.

Snelle feiten over Mahatma Gandhi

Datum en plaats van geboorte - 2 oktober 1869 in Porbandar, staat Porbandar, Brits gecontroleerd India

Dood - 30 januari 1948 in New Delhi, India

Geboren – Mohandas Karamchand Gandhi

Familie - Gujarati Hindoe Modh Bania

Moeder - Putlibai Gandhi

Vader - Karamchand Gandhi (1822 - 1885) (eerste minister van de staat Porbandar)

Broeders en zusters - 5 broers en zussen, waaronder 2 stiefzussen

Onderwijs -LL.B. aan het University College Londen

Echtgenoot - Kasturba Gandhi (1883 tot 1944)

Kinderen - Harilal, Manilal, Ramdas, Devdas

Bezigheid -Voorzitter van het Indiase Nationale Congres

Meest bekend vanwege - India's strijd voor onafhankelijkheid, de op een na beroemdste persoon van die tijd op 20-jarige leeftijd^th eeuw (na Albert Einstein),

Andere namen - Bapu ji (Papa), Gandhi ji, "Vader van de natie"

Belangrijke prestaties van Mahatma Gandhi

Hij is een actieve verdediger van de burgerrechten in Zuid-Afrika

Nadat hij rechten had gestudeerd in Londen en tot de balie was toegelaten (in 1891), begon Mahatma Gandhi te werken als advocaat voor een Indiase koopman en zakenman in Johannesburg, Zuid-Afrika. Hij verhuisde naar Afrika, omdat hij er niet in slaagde een bloeiende advocatenpraktijk op te bouwen in zijn geboorteland India. Zuid-Afrika biedt hem de beste kansen om als advocaat te oefenen.

Zijn ruim twintig jaar durende verblijf in Zuid-Afrika heeft bijgedragen aan de vorming van de persoon die hij aan het worden is. Het was in Zuid-Afrika dat Gandhi echt uit zijn schulp kwam en zijn politieke en sociale opvattingen over zijn omgeving verfijnde.

Tijdens zijn verblijf in Zuid-Afrika werd Gandhi onderworpen aan de ergste vorm van discriminatie vanwege zijn huidskleur. Bij verschillende gelegenheden weigerde hij zich terug te trekken en de discriminerende wetten van het land te gehoorzamen. Voor zijn individuele protesten in bussen en treinen werd hij meerdere malen geslagen. In één geval beval een rechter in Durban hem zelfs zijn tulband af te zetten. Hij weigert gehoor te geven aan het bevel van de rechter.

Kort nadat zijn arbeidscontract in Johannesburg afliep, besloot hij in Zuid-Afrika te blijven. Het doel van Gandhi was om te blijven en te protesteren tegen een onlangs aangenomen discriminerende wet die het stemrecht van Indiërs in Zuid-Afrika schond. Ondanks zijn harde werk werd de wet in 1896 aangenomen.

Stichtte het Indiase Congres in Natal

Terwijl hij in Zuid-Afrika was, werkte Gandhi ook aan het verenigen van Indiërs in alle lagen van de bevolking. Zijn burgerrechtenactivisme leverde hem veel aandacht op. Zijn inspanningen helpen ook licht te werpen op de betreurenswaardige situatie van de Indiërs in Zuid-Afrika. Veel van zijn werk werd uitgevoerd binnen het Indiase Congres in Natal, dat hij in 1894 oprichtte. Tijdens zijn strijd voor burgerrechten in Zuid-Afrika was hij het onderwerp van beledigingen en veel slechte woorden zoals ‘parasiet’, ‘kanker’ en “semi-barbaars”.

Hij vecht om de manier te veranderen waarop de wereld mensen van kleur waarneemt

Sommige historici beweren dat Mahatma Gandhi tijdens zijn verblijf in Zuid-Afrika al zijn aandacht uitsluitend aan de Indianen schonk. Hij had weinig of niets te zeggen over de erbarmelijke omstandigheden van de Afrikanen in het land. Sommige geleerden beschuldigen hem er zelfs van dat hij aanstootgevende stereotypen tegen Afrikanen aanwakkert. Hij noemde Afrikanen ooit ‘Kaffirs’, een uiterst beledigende term.

Zuid-Afrikaanse anti-apartheidsiconen als Nelson Mandela en Desmond Tutu zijn het daar niet mee eens. Volgens Mandela profiteerden verschillende Afrikanen van Gandhi's burgerrechtenactivisme. Er wordt gezegd dat hij zijn stem aan de Zoeloes heeft gegeven toen Groot-Brittannië in 1906 de oorlog verklaarde aan het Zoeloe-koninkrijk. Hij stuurde snel zijn ambulance om de weinige gewonde Zoeloe-strijders te hulp te komen. Zijn diensten als portier beperkten zich niet tot de gekleurde mensen die in de oorlog vochten. Gandhi en zijn korps hebben ook de levens van de gewonden gered Brits soldaten.

Hij diende als paramedicus tijdens de Boerenoorlog (1899-1902)

In 1900 meldde Mahatma Gandhi zich vrijwillig aan voor het Britse leger om tegen de Boeren te vechten. Hij richtte het Natal Indian Ambulance Corps op, een groep brancarddragers. Op deze manier bewees hij dat de algemene stereotypen dat hindoes niet in staat waren moedig en mannelijk werk in het leger te doen of noodhulp te verlenen, ongelijk hadden.

Meer dan duizend Indiërs meldden zich bij het korps. Ze speelden een cruciale rol en steunden het Britse rijk in zijn strijd tegen de Boeren. Velen van hen hadden zelfs voldoende training en certificeringen, omdat ze dapper op het slagveld hadden gediend.

Het beslissende moment van hun prestatie kwam toen ze dienden in het heetst van de strijd bij de Slag om Colenso en Spion Kop. Gandhi en zijn mannen hebben de levens van veel Britse soldaten gered door ze over ruw terrein naar een ziekenhuis kilometers verderop te dragen. Voor zijn inspanningen in het korps kende het Britse rijk Gandhi en verschillende leden van het korps de Queen's Medal voor Zuid-Afrika toe.

Protesten tegen de economische marginalisering van boeren op het platteland

Na zijn terugkeer naar India in 1915 wijdde Gandhi snel zijn leven aan het verdedigen van satyagraha (toewijding aan de waarheid) en niet-gewelddadige vormen van protest in zijn land.

In 1917 raakte hij bijvoorbeeld actief betrokken bij de onrust in Champaran. Zijn ambitie is om de methoden die hij in Zuid-Afrika gebruikte in India te repliceren. Tijdens de Champaran-agitaties kwamen dorpelingen, arbeiders en boeren in botsing met hun Britse eigenaren en het lokale bestuur.

Boeren verzetten zich tegen pogingen om hen te dwingen indigo te verbouwen. Het gewas werd gebruikt om indigo te produceren voor het verven. De prijs van het gewas daalde voortdurend en daarom weigerden boeren het te verbouwen. Bovendien werden sommige boeren gedwongen een vaste prijs voor hun producten te ontvangen. Het protest begon serieus in Ahmedabad. Gandhi vocht tegen de Britse landheren en protesteerde geweldloos totdat de autoriteiten toegaf aan enkele eisen van de boeren.

Verzet zich tegen de ondraaglijke grondbelasting en het discriminerende beleid

Kort na de Champaran-agitaties raakte Mahatma Gandhi opnieuw betrokken bij de Kheda-agitaties in 1918. Het Kheda-district van Gujarat werd getroffen door overstromingen en hongersnood en als gevolg hiervan eisten de boeren verlichting in de vorm van belastingvoordelen van de Britse regering. Tot hun schrik knijpt Groot-Brittannië een oogje dicht voor Kheda's ellende.

Gandhi en Vallabhbhai Patel organiseerden gemeenschappen in het district en protesteerden om de dorpelingen in de regio enige economische hulp te bieden. Hij moedigde de boeren aan om geen belasting aan de autoriteiten te betalen, ook al liepen ze het risico dat hun land geconfisqueerd zou worden.

Na ongeveer zes maanden gaven de autoriteiten toe aan de eisen van Gandhi en de demonstranten. Na de protesten in het Kheda-district steeg de reputatie van Mahatma Gandhi sterk. Hij behaalde opmerkelijk succes door het hele land ertoe te brengen Kheda te steunen tijdens de onrust. Als onderdeel van de concessies stemde Groot-Brittannië ermee in om alle gevangenen vrij te laten die tijdens de protesten waren gearresteerd. Bovendien zijn de in beslag genomen gronden teruggegeven aan de boeren.

Hij werkte hard om de kloof tussen hindoes en moslims te overbruggen

Hij wijdde zijn leven aan de zoektocht naar een eenheidsfront in India om te strijden tegen het Britse imperialisme. In een poging de steun van de moslims te winnen, beloofde hij de Ottomanen te steunen in de onmiddellijke nasleep van de Eerste Wereldoorlog.

Ook Gandhi en Groot-Brittannië sloten tijdens de Eerste Wereldoorlog een overeenkomst. Hij stemde ermee in Indiase soldaten te rekruteren om Groot-Brittannië te helpen tijdens de oorlog Eerste Wereldoorlog. In ruil daarvoor zou Groot-Brittannië na het einde van de oorlog India zelfbestuur en regering (swaraj) verlenen. Groot-Brittannië slaagde er niet in zijn heerschappij over Brits-Indië op te geven. In plaats daarvan biedt het de Indiërs slechts een klein aantal hervormingen.

Het was dit verraad dat Gandhi ertoe aanzette zijn burgerlijke ongehoorzaamheid en protest (satyagraha) te beginnen. Groot-Brittannië reageerde met de Rowlatt Act, die Indiërs verbood zich in te laten met enige vorm van burgerlijke ongehoorzaamheid. Daders worden gearresteerd en veroordeeld tot gevangenisstraf, vaak zonder vorm van proces.

Met het oog op deze gebeurtenissen zocht hij contact met de moslims en probeerde een bondgenootschap met hen te sluiten in de strijd tegen Groot-Brittannië. Hij werkte hard samen met soennitische moslims en de Khilafat-beweging, een organisatie die verbonden was met de Ottomanen.

Gandhi's stap kreeg scherpe kritiek van invloedrijke hindoes in de samenleving. Ze waren tegen elke vorm van samenwerking met soennitische moslims. Niettemin katapulteerde zijn samenwerking met moslims hem tot de meest prominente Indiase burgerrechtenactivist van die tijd. Zijn inspanningen hielpen ook de spanningen tussen hindoes en moslims te verminderen.

Voorstander van satyagraha en niet-coöperatieve beweging in India

Mahatma Gandhi geloofde dat de Britse overheersing in India floreerde omdat de Indiërs met Groot-Brittannië samenwerkten. Hij redeneerde dat als deze samenwerking zou eindigen, de Britse overheersing in India zou eindigen. Daarom probeerde hij alle vormen van samenwerking met Groot-Brittannië stop te zetten.

Dit standpunt verscheen nadat Groot-Brittannië niet luisterde naar zijn protest tegen de goedkeuring van de Rowlatt Act – een zeer discriminerende wet die Indiërs van economische en politieke rechten beroofde. Nadat de wet was aangenomen, mobiliseerde hij zijn natie en verzamelde tientallen mensen om zich bij de zogenaamde aan te sluiten satyagraha, vredig protest. Verder vroeg hij zijn landgenoten om Engelse goederen en diensten te boycotten. Hij waarschuwt tegen het gebruik van geweld om afwijkende meningen te uiten. In april 1919 werd hij gearresteerd wegens ongehoorzaamheid aan een bevel om Delhi binnen te komen. Kort na zijn arrestatie begonnen in het hele land massale protesten en rellen. Het hoogtepunt van deze protesten was het bloedbad in Jallianwala Bagh op 13 april 1919. Op die dag werden tientallen Indiërs doodgeschoten door Britse officieren onder bevel van Reginald Dyer.

Gandhi was ontmoedigd door de gruwelijke gebeurtenissen die plaatsvonden in Jallianwala. Hij bekritiseerde zijn landgenoten omdat ze hun toevlucht namen tot gewelddadige protesten tegen Groot-Brittannië. Hij wijst dergelijke acties categorisch af en roept op tot uitsluitend vreedzame vormen van protest. Om het misbruik te beëindigen, begint hij aan een reeks vastenrituelen die hem bijna het leven kosten. Kort daarna namen de rellen in het land af en werd de openbare orde hersteld.

Leider van het Indiase Nationale Congres

In 1921 was de aantrekkingskracht van Mahatma Gandhi op zijn landgenoten toegenomen. Hierdoor aangemoedigd werd hij verkozen tot leider van het Indian National Congress. In deze rol reorganiseerde hij het congres en maakte het effectiever in de zoektocht naar Indiase onafhankelijkheid.

Gandhi voerde campagne rond thema's als Swaraj (dat wil zeggen zelfbestuur) en de onafhankelijkheid van India en moedigde de Indiërs aan om in het buitenland gemaakte goederen, vooral Britse, te boycotten. Hij probeerde India onaantrekkelijk te maken voor Groot-Brittannië door zich op de inkomstenbronnen te richten.

Hij associeerde zich ook met khadi (zelfgeweven stoffen) door te weigeren kleding te dragen die in Groot-Brittannië was gemaakt. Hij begint zelfs zelf Khadi te draaien. Verder vroeg hij zijn landgenoten zich niet afzijdig te houden van Britse instellingen, ondernemingen en rechtbanken.

Al zijn geweldloze protesten waren bedoeld om Groot-Brittannië politiek en economisch schade toe te brengen. Hiervoor werd hij in maart 1922 gearresteerd. Hij werd beschuldigd van het aanzetten tot rebellie en werd veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf. Om gezondheidsredenen werd hij na ongeveer twee jaar vrijgelaten. Hij had korte tijd last van een blindedarmontsteking.

Tegen de zoutbelasting in 1930.

Bijna een halve eeuw lang legde Groot-Brittannië draconische belastingwetten op aan Brits-Indië met betrekking tot de productie en distributie van zout. In 1930 stuitten deze repressieve belastingwetten op enorme weerstand van de Indianen. In april van dat jaar organiseerde Mahatma Gandhi een protestmars over een afstand van ongeveer 388 km (241 mijl) van Ahmedabad naar Dandi.

In de strijd tegen de zoutbelasting wist hij enkele duizenden mensen voor zijn zaak te mobiliseren. De mars, die plaatsvond tussen 12 maart en 6 april, werd later bekend als de Dundee Salt March.

En hoewel hij en de demonstranten werden geslagen, stak geen van hen een hand op om de aanvallen van de politie af te weren. Ze bleven uitdagend, kronkelend van pijn en pijn. Sommigen van hen hadden een gebroken schedel, anderen werden bewusteloos geslagen. Tegen het einde van de dag bezweken verschillende demonstranten aan hun verwondingen en stierven.

Om het nog erger te maken, zette Groot-Brittannië vervolgens minstens 50 mensen gevangen, waaronder Jawaharlal Nehru, een van Gandhi's beste vrienden en later premier van India.

In een brief aan Lord Irwin, onderkoning van India, bekritiseerde Gandhi de extreme uitbuiting van Indiase boeren door Groot-Brittannië en de ondraaglijke belastingen die aan de armen werden opgelegd.

Zijn strijd voor de politieke en economische onafhankelijkheid van India bracht hem in confrontatie met politieke leiders in Londen zoals Sir Winston Churchill en Lord Birkenhead. Vooral Lord Irwin en Churchill waren tegen de onafhankelijkheid van India. Irwin gebruikte geweld en arrestaties om Gandhi's onafhankelijkheidsstrijd te onderdrukken. Wat Churchill betreft, de toekomstige held uit de Tweede Wereldoorlog noemde Gandhi zelfs een 'Hindoe Mussolini'.

Het beschermen van de rechten van vrouwen en het versterken ervan

Vrouwen werden niet buitengesloten bij Gandhi's geweldloze protesten en marsen. Hij moedigde vrouwen aan om zich bij de protesten aan te sluiten. Op deze manier kon Gandhi vrouwen een stem geven in de politieke arena. Het versterkte ook het zelfvertrouwen en de waardigheid van vrouwen. Tijdens de Salt Tax March loopt Gandhi hand in hand met een aantal vrouwen. Al snel sloten veel Indiase vrouwen zich aan bij Gandhi's strijd voor Indiase onafhankelijkheid. Veel van deze vrouwen ondergaan een soortgelijk lot als hun echtgenoten: zij worden onderworpen aan fysiek geweld door de autoriteiten.

Hij speelde een belangrijke rol bij het breken van de Britse invloed op India

In zijn India verlaten in Mumbai in 1942 riep Gandhi alle Indiërs op zich te verenigen in naam van een gemeenschappelijk doel: de onafhankelijkheid van India. Na deze toespraak werd hij samen met alle leden van de Congreswerkcommissie gearresteerd. Ongeveer 100 Indiërs worden zonder vorm van proces achter de tralies gezet.

Boos door deze arrestaties braken er in het hele land talloze gewelddadige protesten uit. Er gaan ook veel mensen dood. Gandhi verwierp deze protesten en zei dat ze tegen alles waren waar hij voor had gestaan. Een paar maanden voor het einde van de Tweede Wereldoorlog bevrijdde Groot-Brittannië Gandhi eindelijk. Het werd duidelijk dat Brits-Indië geen kolonie van Groot-Brittannië kon blijven. Alle politieke gevangenen werden vrijgelaten.

Strijd voor de onafhankelijkheid van India

Als gevolg van de weigering van Ali Jinnah om mee te werken, stierven verschillende moslims en hindoes in de maanden voorafgaand aan de opdeling en onafhankelijkheid. In heel India vinden talloze protesten plaats. In gebieden met een moslimmeerderheid werden hindoes aangevallen, geslagen en vermoord door moslims. Op dezelfde manier werden in door Hindoes gedomineerde gebieden moslims vermoord. Gandhi werkte heel hard om de spanning te verminderen. Er wordt geschat dat 10 miljoen mensen omkwamen tijdens deze religieuze rellen. Als hij niet had ingegrepen, had het dodental veel hoger kunnen zijn. Hij was tegen de opdeling van Brits-Indië omdat hij geloofde dat een opdeling op religieuze gronden het land in een burgeroorlog zou kunnen storten.

De onafhankelijkheid kwam uiteindelijk op 15 augustus 1947, maar Gandhi hield niet van de voorwaarden waaronder deze werd bereikt. Het Brits-Indische rijk was verdeeld in twee delen: het door hindoes gedomineerde India en het door moslims gedomineerde Pakistan. De opdeling veroorzaakte veel ontheemding en religieus geweld, vooral in Punjab en Bengalen.

Mahatma Gandhi riep zijn landgenoten op om een ​​einde te maken aan het zinloze bloedvergieten en het religieuze geweld dat uiteindelijk het leven kostte aan minstens 200 mensen. In een poging het geweld te beteugelen, gebruikte hij zijn post om zijn land aan te spreken.

De erfenis van Mahatma Gandhi

Gandhi loopt voorop in India's zoektocht naar onafhankelijkheid en wordt gewoonlijk de 'Vader van de Natie' genoemd. Buiten India leverden zijn levenslange inzet om mensen uit de armoede te halen en zijn geweldloze benadering van de strijd voor burgerrechten hem enorme lof op. Mahatma Gandhi wordt vaak omschreven als een ‘Grote Ziel’ of een ‘Aanbidder’.

Velen beweren dat de Dundee Salt March uit 1930 een enorme impact had op figuren als dominee Dr. Martin Luther King Jr., Amerika's beroemdste burgerrechtenactivist van de 20^ти eeuw.

Tot op de dag van vandaag dienen het leven en de prestaties van Mahatma Gandhi als inspiratie voor talloze mensen wereldwijd. En deze inspiratie overstijgt etnische, raciale en politieke verschillen.