The Stone of Scone: een eeuwenoud mysterie van de Britse eilanden

De Stone of Scone in Westminster Abbey in de kroningsstoel. Bron: Flickr.
Een van de meest gerespecteerde symbolen van het koninkrijk Schotland en van het Schotse erfgoed is de Stone of Scone. Dit blok rode zandsteen van 336 kilogram was de plaats waar de oude koningen van Schotland werden gekroond. Het staat ook bekend als de Stone of Destiny en bevond zich tot voor kort in Westminster Abbey in Londen. Dit juweeltje heeft een kleurrijke geschiedenis. Waar komt de echte steen vandaan en waar bevindt deze zich?

Oorsprong

De oorsprong van de Steen van Scone is vanwege zijn ouderdom moeilijk vast te stellen, maar er zijn legendes in overvloed. Het verscheen voor het eerst in de oude Keltische mythen van de verzameling goden die bekend staat als de Tuatha de Danaan. Een van de bovennatuurlijke bezittingen van de Tuatha was een steen die zogenaamd schreeuwde wanneer de rechtmatige koning erop stapte. Volgens één versie van de mythe werd deze steen van Ierland naar Schotland gebracht. Dit gebeurde waarschijnlijk met geweld of als de buit van een succesvolle strijd. Volgens een andere versie vluchtten de Tuatha uit Griekenland en reisden naar Schotland, met de steen onder hun bezittingen.

Hoe het ook in Schotland terechtkwam, de Steen werd een belangrijk symbool van de Schotse overheersing. Het werd op verschillende plaatsen in Schotland opgeslagen en uiteindelijk door koning Kenneth Macalpine naar Scone gebracht voor zijn kroning in de XNUMXe eeuw.

De Stone of Scone ging van Schotland naar Engeland

De steen bleef eeuwenlang in Scone liggen tot 1296, toen koning Edward I van Engeland Schotland plunderde en de steen als oorlogsbuit naar Westminster Abbey in Londen bracht. De paarden van zijn leger hadden nauwelijks Engelse bodem bereikt toen hij plotseling en mysterieus terugkeerde naar Scone. Het gerucht gaat dat de steen die Edward droeg niet de echte steen was. Het is mogelijk dat dit een speer is, gebeeldhouwd door geestelijken in Scone die hoorden van de komst van Edward. Ze smeedden snel een duplicaat en verborgen de echte steen totdat de Schotse soevereiniteit was hersteld. Het is niet bekend wat er werkelijk gebeurde tijdens Edwards mysterieuze tweede reis naar Scone, maar uiteindelijk keerde hij terug naar Londen met een steen - echt of niet.

Zes en een halve eeuw lang nadat koning Edward I het had veroverd, bleef de steen in Westminster Abbey. Het werd geplaatst onder de zetel van de troon waarop de Engelse vorsten werden gekroond. De primaire connectie met Schotland is echter altijd erkend, en zelfs Shakespeare verwijst indirect naar de steen in zijn toneelstuk Macbeth, waarin Scone wordt genoemd als de locatie voor de kroningen van Macbeth en Malcolm.

Steel de steen terug

Met Kerstmis 1950 werd het volgende en belangrijkste hoofdstuk in de geschiedenis van de Steen geopend. Die nacht bedenken vier patriottische studenten van de Universiteit van Glasgow een complot om de steen te stelen en terug te brengen naar Schotland. Het zijn Kay Matheson, Ian Hamilton, Gavin Vernon en Alan Stewart.

dan middernacht, openden de discipelen een zijdeur van de abdij. Ze slaagden erin de steen van zijn plaats in de kroningsstoel te verwijderen. Hoewel de steen viel en in tweeën brak, slaagden ze erin hem de kamer uit te dragen.

De reactie van de politie was snel en voorspelbaar. Ervan uitgaande dat de steen naar Schotland zou worden gebracht, zetten ze onmiddellijk wegversperringen op om alle auto's die Schotland binnenkwamen te controleren en begonnen ze de leiders van de moderne Schotse Home Rule-beweging te ondervragen.

De steen was bij Kay Matheson. De studenten gingen uit elkaar en Kay slaagde erin, alleen rijdend, door het politiecordon te komen en terug te keren naar Schotland. Nadat ze zich in Schotland hadden hergroepeerd, verborgen ze de steen en dienden een verzoekschrift in bij koning George VI. Er stond dat ze de locatie van de steen zouden onthullen als de koning beloofde hem in Schotland achter te laten.

Een exacte kopie van de steen uit Scone, Ontario, Canada. Bron: Rlevse.

De Steen van Scone keert terug naar zijn huis

Londen weigert. Dus na een paar maanden besloten de vier discipelen dat de steen zijn doel, namelijk het mobiliseren van Schotse steun, niet zou vervullen als hij verborgen moest blijven. Dus brachten ze de steen naar de abdij van Abruath en plaatsten hem op het altaar, gedrapeerd met de Schotse vlag.

De steen werd snel naar Londen gebracht en terug in de kroningsstoel geplaatst.

Kort na de terugkeer van de steen, net als 650 jaar eerder, begint de speculatie dat de echte steen door de vier studenten is verborgen en dat er in Londen een nep wordt gevonden, een onderwerp waar de studenten standvastig weigeren commentaar op te geven.

Ze werden nooit voor de rechter gebracht omdat functionarissen vonden dat er onder de Schotten sterke steun bestond voor wat ze hadden gedaan.

In november 1996 werd de steen teruggegeven aan Schotland en bevindt zich nu in Edinburgh Castle. Er is echter een mogelijkheid dat de echte Stone of Scone Schotland nooit heeft verlaten en verborgen blijft tot een geschikt moment voor zijn terugkeer.

bronnen:

Historische mysteries

Bretagne

Het stelen van de steen”, The Highlander

BBC