Wie heeft Amerika echt ontdekt?

De landing van Christopher Columbus in 1492. John Vanderlyn, 1847, publiek domein.

Theorieën over wie Amerika werkelijk heeft ontdekt

Sint Brandaan

Volgens de plaatselijke legende was Sint Brendan een Ierse monnik die in de 1976e eeuw leefde. Volgens de oude Ierse folklore vertrok Brendan naar de verre kusten van Amerika in een boot met een houten frame bedekt met verharde dierenhuiden. Hoewel er aanwijzingen zijn dat er een monnik was die Brendan heette, is er geen echt bewijs van een reis naar Amerika. Hij heeft echter veel door Europa gereisd. In XNUMX wilde Tim Severn bewijzen dat een dergelijke reis over de Atlantische Oceaan haalbaar was. Severn bouwt een replica van de boot die Brendan mogelijk heeft gebruikt en vaart naar het westen. Severn komt uiteindelijk aan in Canada.

De mensen van Clovis en…?

Of Brendan zijn reis nu maakte of niet, wetenschappers geloven dat de Beringstraat tot ongeveer 12 jaar geleden een vaste landmassa was waardoor mensen te voet konden migreren. Tientallen mensen hebben hiervan geprofiteerd en de trektocht van Siberië naar Alaska gemaakt. Deze reizigers worden het Clovis-volk genoemd. In de loop van duizenden jaren voltooiden ze de reis die hen naar Zuid-Amerika bracht. Onderweg bewaarden ze in de loop van de tijd het bewijs van hun reis in de vorm van gereedschappen en primitieve wapens. Al deze archeologische vondsten zijn gevonden langs de Pacifische kust. Rond dezelfde tijd liet iemand echter ook soortgelijke artefacten achter langs de oostkust.

Siberiërs staken Beringia over en werden de eerste mensen die voet op het Amerikaanse continent zetten. Diorama in het Nationaal Museum voor Mongoolse Geschiedenis, publiek domein.

Noorderlingen

Weinigen twijfelen eraan dat de Vikingen tot de beroemdste ontdekkingsreizigers uit de geschiedenis behoren. Zelfs na eeuwen van zeevarende exploits en tradities ontdekte Eric de Rode, misschien wel de belangrijkste van alle Vikingen, rond het eerste millennium een ​​bevroren groene woestenij. Hij noemde het Groenland en bleef zijn reputatie opbouwen. Erik had een zoon die hij Leif Eriksson noemde en die de tradities van zijn vader wilde voortzetten. Toen hij oud genoeg was, deed Leif precies dat. Leif was de zoon van zijn vader, maar hij sprak voor het eerst tot de verbeelding van een andere jonge Viking-ontdekkingsreiziger genaamd Bjarni Herjölfsson.

Herjölfsson kwam oorspronkelijk uit IJsland, maar werkte in Noorwegen. Meestal keerde hij terug naar IJsland om zijn ouders te bezoeken. Op een bepaalde reis ontdekte hij echter dat zijn vader met Eric de Rode naar Groenland was gegaan. Herjölfsson zet koers naar Groenland om zijn vader te zoeken, maar komt in een storm terecht die hem uit koers brengt. Hij ontdekte nieuwe landen in het westen waar het klimaat warm en aangenaam was. Bjarni Herjolfsson was blijkbaar nergens in de buurt van Groenland. Uiteindelijk vond hij de weg terug en arriveerde in Groenland. Hoewel hij zijn verhalen vertelde over het onbekende land met weelderig gras, heuvels en bossen, kon het niemand iets schelen. Toen Herjölfsson in 1000 terugkeerde naar Noorwegen, vertelde hij zijn verhalen opnieuw, maar deze keer besteedden de mensen veel aandacht aan hem.

Vineland/L'Anse au Meadows

Leif Eriksson wilde meer weten over de vreemde landen, en Herjölfsson wilde daar graag aan voldoen. Eriksson zeilde weg en liet Groenland achter zich. Hij ontdekte drie verschillende eilanden. De eerste had een vertrouwd reliëf van bergen en ijs, en de tweede - witte zandstranden die op bosrijke gebieden rustten. Het derde en grootste eiland is volgens deskundigen het gebied van de Nieuwe Aarde. De Vikingen noemden het Vineland (of Vinland) en bleven daar de hele winter. Wetenschappers denken dat dit de Vikingnederzetting L'Anse au Meadows is, ontdekt door ontdekkingsreizigers in 1960.

Een gerestaureerd Vikinghuis in L'Anse aux Meadows, Newfoundland. Bron: Gordon E. Roberts, 2010.

Chinese

Het grootste deel van het potentieel voor de ontdekking van Amerika dateert honderden of zelfs duizenden jaren vóór Columbus. Het idee dat de Chinezen slechts tientallen jaren ouder waren dan Columbus, is afkomstig van de Britse auteur Gavin Menzies. In zijn boek, 1421: Het jaar waarin China Amerika ontdekte, een theorie dat de kaart die Dr. Hendon Harris in Taiwan vond eigenlijk een oud Chinees relikwie is dat het verloren continent Fu Sang illustreert. De "Harris Map" geeft niet alleen nauwkeurig de schaal en contouren van de Amerikaanse kustlijn weer, maar bevat ook oriëntatiepunten zoals de Grand Canyon. Menzies geloofde niet alleen dat de Chinezen voorkennis hadden van Amerika. Hij gelooft dat ze destijds een band hadden met de lokale cultuur. Een Chinees relikwie genaamd de Kaart van 1418, vermoedelijk een wereldatlas, lijkt de continenten Noord- en Zuid-Amerika te omvatten.

Met dank aan Christoffel Columbus

Het antwoord op de vraag wie Amerika werkelijk heeft ontdekt is ondubbelzinnig het Clovis-volk dat vele duizenden jaren geleden voor het eerst arriveerde. Maar wat betreft post-Indiaanse aankomsten: waarom leren geschiedenisboeken studenten nog steeds over Columbus? Het is waarschijnlijk dat zijn reizen en de daaruit voortvloeiende bekendheid meer hebben bijgedragen aan de bekendheid van de Nieuwe Wereld bij potentiële kolonisten dan wie dan ook vóór hem. Columbus werd misschien geïnspireerd door de verhalen van degenen die hem voorgingen, maar hij inspireerde nog veel meer mensen die later kwamen. Sinds zijn reis heeft hij meer dan de meeste mensen gedaan om de perceptie van de gewone man te veranderen. Hij had tenslotte al die tijd gelijk. Hij viel niet van de rand van de aarde en de wereld bleek rond. En daarvoor verdient hij echt erkenning.

Referenties:
Whiteout-pers
NPR
Levende wetenschap