Hoe kwam Stalin aan de macht?

Aan het begin van de 1900e eeuw bekleedde Jozef Stalin een prominente plaats in de gelederen van de bolsjewieken, de militante vleugel van de Russische Sociaal-Democratische Arbeiderspartij (RSDLP). Nadat hij in 1905 door zijn plaatselijke bolsjewistische tak was gekozen, nam hij deel aan drie conferenties georganiseerd door de Russische sociaal-democraten. Deze conferenties waren: Tamperefors in Tampere, Finland (1905); Stockholm (1906) en Londen (1907).

De conferentie in Finland is bijzonder interessant omdat Stalin daar zijn mentor en vriend Vladimir Lenin ontmoette. Ze vinden elkaar vanaf het begin leuk. De twee delen soortgelijke ideeën en komen overeen om gewapende overvallen te blijven plegen om de ambities van hun partij te financieren.

Achter gesloten deuren wachtte Stalin zijn tijd af en werkte zich geleidelijk op in de partijhiërarchie. Naast het verstrekken van financiering is hij een ervaren organisator van de gevechtsactiviteiten van zijn vleugel in Georgië. Op 25 juni 1907 beroofden hij en zijn bende bijvoorbeeld een geldvrachtwagen in Tiflis (nu Tbilisi). Stalin verzamelt de plaatselijke bolsjewieken en gaat een bank beroven. Ze stelen ongeveer 250 roebel van een bank in Tiflis. Naast gewapende overvallen hield Stalin zich ook bezig met het vervalsen van geld, afpersing ter bescherming, ontvoering en afpersing.

Uiteindelijk werd hij door de autoriteiten opgepakt. Na zijn periode in de gevangenis in Solvichegodsk, in de regio Vologda, werd hij vermomd als vrouw vrijgelaten. In juni 1909 vertrok hij naar Sint-Petersburg.

In februari 1912 benoemde Lenin, die toen in ballingschap in Zwitserland was, hem tot lid van het Centraal Comité van de bolsjewistische partij.

Hij schreef verschillende zeer belangrijke artikelen over het partijprogramma en over de aard van het hebben van een marxistische doctrine Rusland. Veel van zijn artikelen zijn gepubliceerd in Pravda – de officiële krant van de bolsjewistische partij.

In die tijd koos hij ook de naam die voor altijd in de geschiedenis zal blijven: "Stalin". De naam is afgeleid van het Russische woord voor staal - "stal".

Vanaf het moment dat hij zich bij de bolsjewieken aansloot tot ongeveer 1913 werd Stalin in totaal zeven keer gevangengezet. Bovendien werd hij verschillende keren verbannen naar Siberië.

De manier waarop hij altijd de gevangenis en ballingschap in en uit ging, riep de vraag op: was Stalin een provocateur voor de autoriteiten?

De februari- en oktoberrevoluties van 1917

In februari 1917 viel het Russische rijk in handen van liberalen uit de middenklasse. Protest na protest dwong tsaar Nicolaas II tot aftreden. Zowel Stalin als Lenin zagen dit als een kans die gegrepen moest worden. Ze waren zojuist gekozen tot lid van het Uitvoerend Comité van een zeer invloedrijke arbeidersraad in Petrograd (St. Petersburg).

De bolsjewieken organiseerden een reeks protesten waarin het aftreden van de Voorlopige Regering werd geëist. Hoge partijfiguren als Stalin, Lenin en Leon Trotski bereiden zich voor om de macht over te nemen van de Voorlopige Regering. In oktober 1917 pleegde een moedige groep bolsjewieken onder leiding van Stalin, Leon Trotski en Vladimir Lenin met succes een staatsgreep en dwong de Voorlopige Regering tot aftreden.

Samen legde het trio de fundamenten van de Sovjet-Unie. Lenin werd verkozen tot leider van het land en de partij. Zijn rechterhand is Trotski en Stalin. In maart 1918 verplaatsten ze de regering van Petrograd naar Moskou. Het Kremlin werd de thuisbasis van Stalin, Trotski, Sverdlov en Lenin.

De opvolging van Lenin en zijn opkomst aan de macht

Stalin werd benoemd tot secretaris-generaal van het Centraal Comité. Hij is ook voorzitter van de regering en de Raad van Volkscommissarissen, ook wel bekend als de "Sovnarkom". In deze rol hielp hij bij het opstellen van de grondwet van de Russische Socialistische Federatieve Sovjetrepubliek.

Stalin steunde vaak de Cheka, een veiligheidsdienst die een aantal monsterlijke misdaden en wreedheden beging. Hun daden staan ​​berucht bekend als de "Rode Terreur".

Toen de gezondheid van Lenin verslechterde, plaatste Stalin zichzelf in een gunstige positie om zijn opvolger te worden. Hij gebruikt achterbakse tactieken om iedereen in diskrediet te brengen waarvan hij denkt dat die zijn ambities in gevaar kan brengen. Maakte plannen om zich te ontdoen van zijn grootste rivaal, Leon Trotski, die grotendeels werd gezien als Lenins vervanger.

Na de dood van Lenin in januari 1924 was Stalin echter met succes zijn tegenstanders te slim af en te slim af om de volledige controle over de Communistische Partij over te nemen.

Zijn eerste daad is het één voor één uitschakelen van zijn tegenstanders. Met de hulp van zijn bondgenoten Zinovjev en Lev Kamenev verdreef Stalin Trotski uit de Sovjet-Unie. Zinovjev en Kamenev zouden later door Stalin een veel erger lot ondergaan dan Trotski. Vermoedelijk zijn beide mannen om het leven gekomen door Stalin.