Waarom Elizabeth I van Engeland haar hele leven ongehuwd bleef

Elizabeth I (1533-1603) bleef haar hele leven vastberaden ondanks alle zorgen die voortkwamen uit haar weigering om te trouwen of zelf kinderen te krijgen. Veel van haar adviseurs raden haar ten zeerste aan een echtgenoot te nemen om de lijn van troonopvolging ononderbroken te houden. In die tijd was het zeker ongehoord dat een vrouw niet trouwde, laat staan ​​vrijgezel bleef en een van de machtigste koninkrijken van die tijd bestuurde.

Het Britse parlement ben er zelfs ongeduldig over. Ze probeerden de koningin tot een huwelijk te dwingen door te bezuinigen op de begroting voor de koninklijke familie. Elizabeth verwierp categorisch hun eisen en verzoeken. In haar gedachten was ze vastbesloten de band die tussen haar en het Britse publiek bestond, te eren. Ze zag het huwelijk als iets dat die speciale band kon verwateren. Koningin Elizabeth was hier buitengewoon intelligent in. Ze wist dat als ze een echtgenoot buiten Engeland zou nemen, ze haar zou blootstellen aan invloeden van buitenaf. Op dezelfde manier had het huwelijk met een Engelsman tot rivaliteit tussen de edelen kunnen leiden. Haar enige optie was het volgen van een veilige en neutrale lijn, d.w.z. om een ​​leven te leiden zonder huwelijk.

Afgezien van de bovenstaande verklaring geloven historici feitelijk dat Elizabeth niet wilde dat haar macht zou worden verminderd. Het was gebruikelijk dat vrouwelijke heersers en vorsten een perifere rol speelden zodra ze zich vestigden of trouwden. Sommige echtgenoten gingen zelfs zo ver dat ze de pogingen van hun vrouw om prominenter en invloedrijker in de publieke belangstelling te verschijnen, saboteerden. En als dat allemaal niet werkte, waren sommige mannelijke consorten sluw genoeg om de koninginnen te elimineren om volledige controle te krijgen.

Het is waarschijnlijk dat Elizabeth alle bovenstaande opties zorgvuldig heeft overwogen. Ze moet ook rekening hebben gehouden met de gebeurtenissen die plaatsvonden in het koninkrijk van haar nicht Mary – Schotland. Machtige mannen in Schotland, waaronder Mary's derde echtgenoot (James Hepburn, XNUMXde Graaf van Bothwell), manipuleerden met succes de koningin om rampzalige politieke en huwelijksbeslissingen te nemen. Het resultaat van deze beslissingen eindigde toen Mary, Queen of Scots, naar Engeland vluchtte, waar ze uiteindelijk werd geëxecuteerd op basis van verzonnen beschuldigingen van verraad.

Elizabeth I, op basis van de geschiedenis, verijdelde met succes de huwelijksoproepen van zowel zijn parlement als zijn adviseurs. Tot haar dood (in 1603) durfde niemand in het koninkrijk de kwestie van het huwelijk opnieuw ter sprake te brengen.

Als ze vandaag de dag nog zou leven, zou de feministische beweging zeker dol zijn op zo’n moedige en onafhankelijke vrouw in de persoon van Elizabeth I.