Echtgenoot van koningin Victoria - Prins Albert van Saksen-Coburg

Prins Albert is de betere helft van de beroemde Britse ex monarchie, Koningin Victoria. Hij deelde een zeer sterke emotionele band met zijn vrouw, dus toen hij in 1861 voortijdig stierf, huilde de koningin de rest van haar leven bitter. Albert had grote invloed op de monarchale beslissingen van zijn vrouw. Prins Albert werd geboren in augustus 1819 en de volledige naam was Albert Francis Charles.

Op 7-jarige leeftijd scheidden zijn ouders toen zijn vader vermoedde dat de moeder van Albert hem bedroog. Na de scheiding werd de moeder van Albert verbannen naar Zwitserland. Ze mag in Engeland geen contact opnemen met haar kinderen. Prins Albert groeit op en trouwt met zijn neef (koningin Victoria).

Hij nam adviesfuncties op zich in de monarchie toen de toenmalige premier (Lord Melbourne) stierf. Melbourne is een man die koningin Victoria vaderlijke aanmoediging biedt. Na de dood van Melbourne trad Albert op als secretaris van koningin Victoria. Hij gebruikte zijn positie om de passie van zijn vrouw voor sociaal welzijn aan te wakkeren. Hoewel Albert veel particuliere koninklijke taken vervulde, was hij niet erg populair bij het publiek. Pas later, in 1857, werd hij officieel aanvaard als koninklijk figuur en kreeg hij de titel "Prins-gemaal".

Geboorte en vroege leven

Hij werd op 26 augustus 1819 geboren als zoon van Ernest I en prinses Louise. Zijn geboorte vond plaats in Coburg, Beieren. Toevallig heeft de toekomstige vrouw (Victoria) hetzelfde geboortejaar. Er zijn berichten dat dezelfde verloskundige bij hun geboorte aanwezig was. Hoewel Albert en Victoria neven zijn, lijkt het erop dat ze vanaf hun geboorte voorbestemd waren om partners te zijn. In september 1819 werd Albert gedoopt in de Lutherse Kerk.

Toen de oom van Albert, de hertog van Saksen-Gotha (Friedrich IV), stierf, werd de vader van Albert een hertog die over twee staten regeerde: Saksen-Coburg en Saksen-Gotha. Albert heeft een oudere broer en zus genaamd Ernest. De twee broers brachten hun jeugd samen door, ondanks de vluchtige relatie van hun ouders, die in een scheiding eindigde.

Hun moeder, die in ballingschap is, ziet haar kinderen nooit meer. Ze hertrouwde later, maar stierf in 1832 aan kanker. Op het moment van haar overlijden was ze pas 30 jaar oud.

Onderwijs

Net als andere koninklijke kinderen kregen Albert en zijn broers en zussen privélessen in de gezellige residentie. Hun persoonlijke leraar is Christoph Florschutz. Albert vervolgde later zijn opleiding in Brussel (de Belgische hoofdstad). Opnieuw in de educatieve voetsporen van vele koninklijke prinsen, ging Albert naar de Universiteit van Bonn. Daar volgde hij cursussen rechten, filosofie, kunstgeschiedenis en politieke economie. Naast zijn academische bezigheden had Albert een passie voor muziek. Hij is ook geïnteresseerd in sport en paardrijden.

Huwelijk en kinderen

De verbintenis tussen Albert en Victoria werd al in 1821 vastgelegd. Alberts grootmoeder van vaderskant schreef hem een ​​brief waarin hij suggereerde dat hij de perfecte man was om met haar mooie neef te trouwen. Vijftien jaar later voorzag Leopold, hun overgrootvader, ook het huwelijk tussen de twee neven. Dat werd toen duidelijk Victoria zal worden gekroond tot koningin van de Britse troon.

Leopold speelde een grote rol bij het helpen van de band tussen Victoria en Albert. Koningin Victoria zou een brief hebben geschreven waarin ze Leopold bedankte voor het in haar leven brengen van de knappe Albert. Victoria blijft Albert prijzen en beschrijft hem als de perfecte man om vreugde in haar leven te brengen.

De twee raken romantisch geobsedeerd door elkaar, ondanks het feit dat ze niet officieel verloofd zijn. Op 20-jarige leeftijd werd Victoria tot koningin gekroond. Terwijl ze op de troon zit, respecteert ze de onderwijskwalificatie van Albert en beschouwt ze hem als iemand die erg nuttig voor haar zal zijn in het leven.

In 1839 vroeg Victoria om de hand van Albert. De relatie was wederzijds en de twee trouwden in februari 1840. Ze stichtten ook een heel groot gezin. Prins Albert verwekte bij Victoria binnen ongeveer twintig jaar negen kinderen (vijf meisjes en vier jongens). De oudste van de jongens, prins Edward (koning Edward VII), volgde koningin Victoria op in 9.

Koninklijke taken en prestaties van Prins Albert, Prins-gemaal

Prins Albert bevond zich al snel in moeilijke tijden met betrekking tot zijn huwelijk met de koningin. Albert voelt zich machteloos. Hij heeft gezegd dat hij, hoewel hij echtgenoot is, niet de baas is die hij verdient te zijn. De reden is dat Victoria een assistent had die de verantwoordelijkheid voor veel huishoudelijke taken op zich nam. Dit beperkte de status van Albert als gemalin van de koningin. Als gevolg hiervan nam Albert maatregelen en liet de gouvernante van de koningin uit haar post ontslaan.

Toen de koningin twee maanden na het huwelijk zwanger werd, raakte Albert betrokken bij publieke taken. Hij werd de leider van een groep die de slavernij wilde afschaffen. Tegelijkertijd helpt hij de koningin met administratieve taken.

Albert werkte om wetenschap, kunst, maar ook handel en industrialisatie te promoten. In 1852 speelde hij een sleutelrol bij het creëren van een tentoonstelling die tot doel had de industriële revolutie en de uitbreiding ervan te vieren Het Britse Rijk. Hij hielp ook bij het tot stand brengen van een duurzame vrede tussen Groot-Brittannië en de VS toen de twee landen na de gebeurtenissen van de Amerikaanse Burgeroorlog bijna ten oorlog raakten.

De ziekte en dood van Prins Albert

In augustus 1859 klaagde Albert over hevige buikpijn. Hij had eerder een wagenongeluk overleefd. Hij reed alleen in een wagen die werd getrokken door vier paarden en kwam vlakbij een spoorlijn in botsing met een andere beladen wagen. Albert loopt lichte verwondingen op als hij eerder van de wagen springt. Bij de botsing kwam één van de paarden om het leven. Dit is niet de eerste keer dat Albert bijna dood is. In juni 4 ontsnapten Albert en koningin Victoria ternauwernood aan de dood. Een geestelijk gestoorde man schoot op hen terwijl ze door de stad reisden. Gelukkig ontsnappen ze ongedeerd.

In een gesprek met zijn broer en een van zijn dochters voorspelt Albert zijn vroege dood na het ongeval. Toen de koningin-moeder in maart 1861 stierf, bleef Albert koninklijke taken op zich nemen, hoewel zijn buikpijn in de loop van de tijd verergerde. Hij kreeg de diagnose tyfus en stierf op 14 december 1861.