Catharina de Grote (Catherine II): leven, heerschappij en dood

Catharina de Grote, ook bekend als Catharina II, was een 18e-eeuwse in Pruisen geboren prinses die van 1762 tot 1796 keizerin van Rusland werd. Ze nam de troon over nadat ze in 1762 een paleisstaatsgreep had geleid tegen haar eigen echtgenoot, Peter III uit Rusland. Hoewel haar regering briljant begon met liberale ideeën en de rechtsstaat, verviel Catherine geleidelijk aan tot een autoritaire heerser. De enige troost voor het volk is dat zij erin is geslaagd de Russische grenzen zuidwaarts uit te breiden in het Zwarte Zeegebied.

Net als ten tijde van de dood van Catharina de Grote in 1796 was de lijfeigenschap zelfs nog wijdverbreider, en waren vrijheden en individuele vrijheden volledig afwezig in het Russische rijk. Het onderstaande artikel geeft een uitgebreid overzicht van het ambitieuze leven, de regering en de prestaties van Catharina de Grote – de langst regerende vrouwelijke monarch ter wereld. Rusland.

Geboorte en vroege kinderjaren van Catharina de Grote

Catharina de Grote werd geboren – op 2 mei 1729 – in een klein Duits vorstendom genaamd Anhalt-Zerbst (het huidige Szczecin, Polen). Haar geboortenaam was Sophie Friederike August Princesse von Anhalt-Zerbst (prinses Sophie van Anhalt-Zerbst). Haar ouders waren Christian August en Johanna Elisabeth uit Holstein-Gottorp. Christian Augustus was de prins van een klein vorstendom in Duitsland. Hij verwierf grote bekendheid als generaal in dienst van Frederik Willem I van Pruisen. Aan de andere kant is Johanna Elisabeth een prinses die afkomstig is uit het hertogdom Holstein. Holstein is een regio in het zuidelijke deel van het huidige Duitsland.

Toen ze opgroeide, kreeg Catherine aanzienlijk minder aandacht dan haar jongere broer Wilhelm Christian. Haar moeder Johanna schenkt al haar aandacht en moederliefde aan Wilhelm Christian. Catherine wordt achtergelaten onder de zorg van haar gouvernante Babette. Helaas stierf Wilhelm Christian toen hij 12 jaar oud was.

Kort na de dood van Wilhelm bedacht Johanna een plan om Catherine te gebruiken als middel om hoge en invloedrijke plaatsen in Europa te bereiken, vooral aan de hoven van Sint-Petersburg. Joanna onderhield goede contacten met de Russische keizerin Elizabeth. Catherine daarentegen wil graag trouwen om zich los te maken van de controle van haar moeder.

Het was tijdens een dergelijk bezoek aan de hoven van Sint-Petersburg dat Johanna en keizerin Elizabeth van Rusland besloten Sophie te trouwen met de toekomstige keizer van Rusland, groothertog Peter (later Peter III). Peter is de neef van keizerin Elizabeth. Technisch gezien zijn Catherine en Peter verre neven vanwege Peters connectie met het hertogdom Holstein-Gottorp.

Het huwelijk van Catharina II met groothertog Peter, de toekomstige keizer van Rusland

Op 15-jarige leeftijd, op 21 augustus 1745, trouwde Catherine met Peter. Ondanks de twijfels van haar vader bekeert ze zich tot het Russisch-orthodoxe geloof om de verbintenis met Peter te bezegelen.

Na haar huwelijk met Peter ontving ze de naam Catherine Alekseevna. Haar volledige titel werd Groothertogin Catherine Alekseevna (of Ekaterina Alekseevna). Catherine en Peter kregen vier kinderen: Pavel Petrovich (later tsaar Paul I, keizer van Rusland), Anna (1757-1759), Alexei (1762-1813) en Elizabeth Temkina (1775-1854).

Keizerin Elizabeth, Catherine's tante, nam haar onder haar hoede en bereidde haar voor op haar toekomstige rol als keizerin van Rusland. De twee vrouwen onderhouden een zeer nauwe relatie. De relatie van Catherine met haar man Peter wordt echter opgeschrikt door veel onverschilligheid en schandalen. Men geloofde dat Peter een zeer neurotische en zorgeloze jongeman was. Hij wordt meestal omschreven als een totale dronkaard, rokkenjager en idioot. Hij steunde en aanbad openlijk Frederik II van Pruisen, de grootste vijand van keizerin Elizabeth.

De kinderloze Elizabeth realiseert zich hoe dom Peter is en besluit meer aandacht op Catherine te vestigen. De jonge hertogin was bereid een sterke en ambitieuze echtgenote te worden - keizerin.

De toekomstige keizerin brengt het grootste deel van haar tijd door met lezen. Ze handelt op manieren die de bewondering van het Russische hof en de Russische adel wekken. Ook bij het publiek staat ze hoog aangeschreven. Catherine wordt vaak omschreven als charmant, evenwichtig en redelijk mooi.

Zowel Catherine als Peter hadden echter tijdens hun huwelijk een reeks buitenechtelijke affaires. Er gaan zelfs geruchten dat Peter niet de biologische vader is van de vier kinderen die Catherine ter wereld bracht. Catherine vermoedt dat haar man op het punt staat van haar te scheiden en begint ambities te koesteren om op een dag zelf Rusland te regeren.

Catherine wordt keizerin-gemalin van Rusland

Op 5 januari 1761 stierf keizerin Elizabeth. De kroon werd doorgegeven aan haar incompetente en zeer gehate neef Peter. Catherine's echtgenoot klom op tot Peter III, keizer van Rusland. Catherine werd vanwege haar huwelijk met Peter III keizerin van Rusland.

Peter's regering als keizer was rampzalig. Hij spreekt nauwelijks Russisch en velen zien hem als een pro-Pruisische keizer. Hij liet zijn Pruisische Holstein-familieleden dicteren hoe zijn regering bestuurd moest worden. Ten tijde van de kroning van Peter III was Rusland bezig Pruisen volledig te verslaan tijdens de Zevenjarige Oorlog.

Peter's eerste daad als keizer was het terugtrekken van Rusland uit de Zevenjarige Oorlog met Pruisen. Hij vormde een sterke alliantie met Frederik II van Pruisen. Hij verbergt nauwelijks zijn sterke liefde voor Pruisen. Op dit moment is de relatie die hij met Catherine heeft op zijn best gespannen. Er gaan zelfs geruchten dat hij van haar wil scheiden.

Catherine's alliantie met het leger en de Russisch-orthodoxe kerk

Peter zette zijn eigenzinnige heerschappij voort. Hij wordt beroofd van grote percelen grond en eigendommen van de Russisch-Orthodoxe Kerk. Ook haalde hij uit naar verschillende ministers en hoge Russische militaire officieren. Zo werd hij een vijand van de edelen en het leger.

Toen besloot het Russische leger zich op Catherine te richten. In haar vinden ze iemand die Peter III kan tegenhouden en hem mogelijk omver kan werpen. Catherine ging een zeer sterke alliantie aan met invloedrijke generaals uit het leger, evenals met de lijdende priesters uit de orthodoxe kerk.

In tegenstelling tot haar echtgenoot wordt verwacht dat Catherine veel stabieler en liberaler zal zijn liniaal. Het trekt ook de steun van de ‘verlichte’ gemeenschap.

De staatsgreep van 8 juli 1762

Met enorme machtsbases in Moskou en Sint-Petersburg marcheerde de echtgenoot van keizerin Catharina door Sint-Petersburg en riep zichzelf uit tot de nieuwe heerser van Rusland. Haar echtgenoot Peter III werd op 8 juli 1762 gedwongen af ​​te treden. Catherine en haar mede-samenzweerders plaatsten Peter III onder huisarrest in Ropsha.

Historici geloven dat de staatsgreep van Catherine werd georganiseerd in samenwerking met haar minnaar, Alexei Grigorievich Orlov, een hoge militaire functionaris en lid van de bewakersregimenten gestationeerd in Sint-Petersburg.

Nog geen twee weken na zijn gevangenschap, op 17 juli, werd Peter III op brute wijze vermoord. Uit de resultaten van de autopsie blijkt dat Peter door wurging is omgekomen. Hoewel Catherine haar onschuld volhield, is het mogelijk dat zij of Orlov het bevel gaf om Peter III te vermoorden. Het publiek kan het echter niet zoveel schelen, noch het leger, noch de Orthodoxe Kerk.

Catharina werd Catharina II, keizerin van Rusland

In de vroege herfst van 1762 werd Catharina op de troon gezet als keizerin van Rusland tijdens een zeer spectaculaire kroningsceremonie in Moskou. Catherine was sterk gekant tegen het beleid van haar overleden echtgenoot Peter III en voerde een beleid dat de kerk en het leger zeer genereus beloonde. Ze spreekt ook vloeiend Russisch en wordt beschouwd als een zeer patriottische heerser. Het geeft de eerder geconfisqueerde gronden terug aan de Orthodoxe Kerk. Catherine maakte de kerk ook tot een groot en invloedrijk deel van de staat.

De liefde van Catharina de Grote met Grigory Potemkin

Na de dood van haar echtgenoot Peter is de keizerin nooit meer hertrouwd. Er wordt geschat dat Catherine ongeveer twaalf verschillende zaken op hoog en laag niveau had. De belangrijkste van deze zaken is die met Grigory Potemkin.

Gregory is Catherine's trouwe dienaar. Hij speelde een belangrijke rol bij het veiligstellen van cruciale overwinningen tegen de Turken tijdens de Russische oorlogen met Turkije in 1774 (de Russisch-Turkse oorlogen). Catherine is verrast door zijn moed en intelligentie, en al snel wordt besproken dat de twee geliefden zijn. Gregory's reputatie en economische winst schoten omhoog als gevolg van deze nauwe relatie met de keizerin. Als haar vertrouwde minister en adviseur oefende Gregory aanzienlijke invloed uit op de keizerin.

Bovendien staan ​​veel van de grote projecten waarbij Catherine betrokken is onder toezicht van Gregory zelf. Zijn scherpzinnige diplomatieke vaardigheden waren cruciaal bij het vormgeven van Catherines buitenlands beleid. De twee bleven lange tijd volledig respect en bewondering voor elkaar behouden.

In 1783 speelde Gregorius een belangrijke rol bij het helpen van Rusland bij het veroveren van de Krim op de Ottomanen. Hij heeft een onverzadigbare honger naar de uitbreiding van Rusland en de verwerving van nieuwe gebieden. De Russische grenzen bestrijken gebieden in het Kaukasusgebergte tot aan de noordelijke delen van de Zwarte Zee.

Tijdens een door Gregory zelf geplande reis bezocht Catherine in 1787 haar nieuw verworven Krim-regio's. De gebeurtenis werd bijgewoond door verschillende van haar bondgenoten, waaronder de keizer van Oostenrijk en de koning van Polen. Historici noemen deze reis vaak "Cleopatra's vloot".

Catherine's afdaling naar autocratisch leiderschap

Opstanden in het zuidoosten dwingen Catherine om haar leiderschapsstijl volledig te heroverwegen. Geleidelijk liet ze haar ideeën over vrijheid varen. Haar greep op haar volk wordt steeds steviger. Ze liet ook het idee varen om de lijfeigenen van de edelen te bevrijden. Elke actie tegen de edelen – die resoluut ten gunste van haar regering was – zou rampzalige gevolgen hebben voor de keizerin.

In de nieuw veroverde landen en plaatsen in Oekraïne liet Catharina de lijfeigenschap voortbestaan. Ze introduceerde zelfs lijfeigenschap op plaatsen waar lijfeigenschap heel vreemd was.

Het voortdurende lot van de dorpelingen wordt elke dag erger. Vrijwel alle landen in het rijk waren eigendom van degenen die dicht bij haar stonden. De ministers mogen doen wat ze willen. De rechten en vrijheden van de boeren, die een aanzienlijk deel van de Russische bevolking uitmaken, worden drastisch beperkt. Sommigen worden gedwongen in werkkampen te werken, anderen komen om door ernstige economische onderdrukking. De elite, die Catherine vrij laat rondlopen, wijst de boeren consequent af. Kortom, het zweet en de arbeid van de boeren, die Catherine gebruikte om haar militaire campagnes en interventies te financieren, kwamen ten goede aan de rijken.

Net als op het moment van haar dood waren de lijfeigenschap en de onderdrukking van de boeren ongekend hoog voordat ze de macht van haar echtgenoot overnam.

Het antwoord van Catharina de Grote op de Franse Revolutie

Tot op zekere hoogte broeden de gebeurtenissen in Frankrijk tijdens De Franse revolutie, maak Katharina bang. Ze heeft lang haar liefde voor de verlichtingsfilosofieën beleden. Het idee dat ze afstand zou doen van haar troon kwam echter nooit bij haar op. Ze is bereid met hand en tand te vechten om de status quo van goddelijk recht en heerschappij te handhaven. Ze zegt ooit: "Ik ben een aristocraat, dit is mijn beroep."

De Russische keizerin Catherine volgde de gebeurtenissen nauwlettend. Ze is verrast als ze het nieuws hoort over de gruwelijke executie van Lodewijk XVI van Frankrijk. Ze was voortdurend bang dat de Franse Revolutie een revolutie in haar eigen rijk zou ontketenen. Dit komt door het feit dat Catherine niet veel vertrouwen heeft in haar zoon Paul, de troonopvolger. Ze twijfelt aan zijn vermogen om het Russische rijk bijeen te houden, lang nadat het verdwenen is.

Dood en opvolging van Catharina de Grote

Nadat ze als gevolg van een beroerte in haar bad was gevallen, stierf Catherine vredig in haar bed op 17 november 1796. Ze stierf in het Winterpaleis in Poesjkin, Rusland.

Ze was 67 jaar oud en haar lichaam werd begraven naast haar echtgenoot Peter III in de kathedraal van St. Petrus en Paulus. Haar enige zoon en troonopvolger, Paul, bestijgt de troon.