10 dingen die u moet weten over Warren G. Harding

Warren G. Harding werd op 2 november 1865 geboren in Blooming Grove (voorheen Corsica), Ohio. Hij werd beëdigd als de 29e president van de VS, na het verslaan van kandidaat James M. Cox voor de Democratische Partij en running mate Franklin D. Roosevelt. Harding won ongeveer 60% van de stemmen, zijn grootste overwinning tot nu toe. Hij was de eerste zittende Amerikaanse president die een officieel bezoek aan Canada bracht, een bezoek dat enkele maanden voor zijn dood in augustus 1923 plaatsvond.

Тук worldhistoryedu.com представя 10-те неща, които трябва да знаете за Уорън Г. Хардинг, 29-ия президент на Съединените щати (1921-1923 г.).

Woont op het platteland van Ohio

Zonder zijn politieke ambities zou Warren G. Harding hoogstwaarschijnlijk al zijn jaren in Blooming Grove, Ohio hebben doorgebracht. Geboren op een boerderij, hield Harding, die de bijnaam 'Winnie' kreeg, van niets meer dan de tijd die hij doorbracht in zijn geboorteplaats Marion, een klein stadje op het platteland van Ohio. De toekomstige president van de Verenigde Staten was dol op de landbouw en het sociale leven van Marion. Het is niet verrassend dat zijn begraafplaats – de Harding Tomb – zich in Marion, Ohio bevindt.

Zijn familie was abolitionist

Harding was de oudste van acht kinderen van de ouders Tryon Harding en Phoebe Dickerson Harding. Zijn vader was arts, terwijl zijn moeder een door de staat erkende vroedvrouw was. De Hardings waren fervente abolitionisten en steunden snel de Republikeinse Partij toen deze in de jaren vijftig van de negentiende eeuw volledig was gevormd.

Hij bezat Marions ster

Tot op de dag van vandaag wordt president Harding beschouwd als de enige Amerikaanse president met een achtergrond in de journalistiek. Begin jaren zeventig van de negentiende eeuw bezat zijn vader, Tryon Harding, de Argus - een wekelijkse krant in Caledonia, Ohio. Harding bracht zijn tienerjaren door bij de krant en bouwde de ervaring op die hij later zou gebruiken om zijn eigen krant, de Marion Star, te runnen.

Harding verwierf de Marion Star - moeilijke wekelijkse krant – toen hij ongeveer $ 300 had opgehaald. Dankzij zijn harde werk en het zakelijk inzicht van zijn vrouw, Florence Harding, keerde het fortuin van de krant om.

De krant heeft haar best gedaan om onpartijdig te blijven en heeft brede erkenning gekregen voor haar redactionele normen. Gevoed door de bevolkingsgroei van Marion in het laatste deel van de 19e eeuw^ти eeuw werd Hardings artikel zeer succesvol.

Harding trouwde met Florence Kling

Op 8 juli 1891 trouwde Harding met Florence Kling De Wolfe, een gescheiden vrouw die vijf jaar ouder was dan hij. Florence was een zeer intelligente vrouw en de dochter van een invloedrijke bankier genaamd Amos Kling. Historici beweren dat de meeste zakelijke en organisatorische vaardigheden van Florence tijdens haar jeugd zijn geleerd.

Nadat ze met Piet de Wolff was weggelopen, keerde Florence gescheiden terug naar huis en met een kind (maarschalk Eugene de Wolff) uit het huwelijk. Harding en Florence begonnen rond eind jaren tachtig met elkaar te daten. Destijds gaf Florence Hardings zus Charity muziekles.

Vanwege geruchten over de Afrikaanse afkomst van Harding, verzette Amos Kling zich aanvankelijk tegen het huwelijk van zijn dochter met Harding. Florence Harding wordt algemeen gezien als degene die Harding er echt toe heeft aangezet grote hoogten in de politiek na te streven.

Het gerucht over zijn Afro-Amerikaanse afkomst

Nadat hij de politieke arena in Ohio betrad, kwam Hardings vermeende Afrikaanse afkomst in veel van zijn handelingen naar voren. Verrassend genoeg speelde zijn schoonvader een belangrijke rol bij het verspreiden van het gerucht dat een van Hardings overgrootmoeders Afro-Amerikaans was. In de loop der jaren kwam Amos Harding – de betovergrootvader van Harding – naar voren om dit gerucht te verdrijven en beweerde dat het een vals gerucht was dat door een gewetenloos persoon werd gebruikt om geld uit de familie te halen.

Uit genetische tests in 2015 bleek dat Harding binnen vier generaties van zijn voorouders geen Afrikaanse afkomst had.

Hij bracht korte tijd door in het Battle Creek Sanatorium

Harding zou het Battle Creek Sanitarium tweemaal hebben bezocht, in 1889 en 1901. Zijn bezoeken waren noodzakelijk vanwege de enorme stress waarmee hij te kampen had tijdens zijn politieke campagnes. Artsen beweren dat het vooral te maken heeft met overwerk en zenuwziekten. Misschien waren deze symptomen de eerste tekenen van de hartstilstand die hij zo’n twintig jaar later zou krijgen.

Vier jaar doorgebracht in de Senaat van Ohio

Harding, een buitengewoon knappe, enthousiaste en welbespraakte man, gebruikte zijn uitgebreide netwerken in Ohio in zijn voordeel en stelde zich kandidaat voor een zetel in de Senaat van Ohio. Van januari 1900 tot januari 1904 vertegenwoordigde Harding de goede mensen van het 13e district van de staat. Zijn tijd in de Senaat van Ohio bleek een enorme leerervaring voor de toekomstige 29e president van de Verenigde Staten. Nadat hij de Senaat van Ohio had verlaten, werd hij verkozen tot de 28e luitenant-gouverneur van Ohio. Daarna volgde hij een periode van zes jaar – van 1915 tot 1921 – in de Amerikaanse Senaat.

Gebruikte Front Porch-campagne

Met uitgebreide ervaring uit de tijd dat hij campagne voerde voor William McKinley (25e president van de Verenigde Staten), koos Harding ervoor om een ​​soortgelijke benadering van campagne voeren te volgen: campagne voeren op de veranda.

Harding werd door de Republikeinse Nationale Conventie van 1920 geselecteerd als compromiskandidaat nadat de koplopers er niet in waren geslaagd een meerderheid te behalen. Onder het campagnethema 'Back to Normalcy' hield Harding zorgvuldig geschreven toespraken vanuit zijn huis in Marion, Ohio.

Het Amerikaanse volk vertrouwde hem en bezorgde hem een ​​beslissende overwinning op Democraat James M. Cox bij de presidentsverkiezingen van 1920. Harding werd de eerste zittende Amerikaanse senator die de zetel in het Witte Huis won.

President Harding stierf aan een plotselinge hartaanval

Na zijn terugkeer van vele slopende westerse reizen naar Alaska, Canada en elders, bezweek Harding voor de stress van het presidentschap. Hij maakte zich ook grote zorgen over de dreigende beschuldigingen van corruptie tegen sommige leden van zijn kabinet.

Op 2 augustus 1923 stierf president Warren G. Harding, 57, in San Francisco. De doodsoorzaak was een hartstilstand. Harding had eerder geklaagd over hevige buikpijn.

President Harding liet zijn zeer toegewijde vrouw, Florence Harding, en zijn vader, Tryon Harding achter. Zijn opvolger, vice-president Calvin Coolidge, werd onmiddellijk beëdigd als de 30e president van de Verenigde Staten.

Zijn presidentschap was vol corrupte kabinetsleden

Er was enige opwinding over de belofte van Harding om de VS weer normaal te maken. De natie probeerde nog steeds de stukken weer in elkaar te zetten na de Eerste Wereldoorlog, waarbij meer dan 100 dappere Amerikaanse militairen omkwamen en meer dan 000 miljard dollar werd opgeëist. Harding en zijn minister van Buitenlandse Zaken, Charles Evans Hughes, slaagden erin enkele van de machtige landen van de wereld zover te krijgen dat ze de wapenwedloop die na de Eerste Wereldoorlog zo wijdverbreid was geworden, achter zich lieten.

Niet alles was echter rooskleurig en brandschoon voor de regering-Harding. Kort na de dood van Harding kwam er een reeks monumentale schandalen aan het licht, die de naam en nalatenschap van de overleden president voor altijd aantastten.

De directeur van het Veterans Affairs Bureau – Charles Forbes – was betrokken bij een enorme corruptiezaak waarin Forbes op illegale wijze medische benodigdheden van de overheid verkocht aan particuliere bedrijven. Tot overmaat van ramp werd onthuld dat Harding Forbes had toegestaan ​​het land te verlaten zonder vervolging.

Zijn minister van Binnenlandse Zaken, Albert B. Fall, en procureur-generaal Harry Dougherty waren betrokken bij duistere en onethische zakelijke transacties waardoor ze het land enkele duizenden dollars moesten oplichten. Jessie Smith, de privésecretaris van Harry Doherty, koos volgens hem de gemakkelijke uitweg door zelfmoord te plegen.

Historici beweren dat president Warren G. Harding een slechte leider was [hij beschouwde het ambt als een ceremonieel ambt] en laissez-faire benadering van het bestuur waren enkele van de redenen waarom zijn kabinetsleden schurkenstaten werden. Dankzij deze schandalen wordt Harding vaak een van de slechtste presidenten uit de geschiedenis genoemd Amerikaanse geschiedenis.