5 beroemdste schilderijen van Raphael

Raphael, geboren Raffaello Sanzio de Urbino, was een kunstenaar uit de hoge renaissance wiens werken door velen worden beschouwd als de belichaming van de artistieke vindingrijkheid van het renaissancetijdperk. De schilderijen van Raphael staan ​​vooral bekend om het combineren van elegantie en stijl op zo'n ongelooflijke manier dat de onderwerpen als het ware tot leven komen.

Raphael Sanzio was een productief kunstenaar, gezien het feit dat hij eind dertig stierf. Door de enorme invloed die hij had op de kunstwereld wordt hij vaak in de top drie van de grote meesters van de Italiaanse hoogrenaissance geplaatst. De andere twee grote meesters zijn de genieën Leonardo da Vinci en Michelangelo.

Door de stijlen en technieken van deze twee grote kunstenaars te integreren, slaagde Raphael erin gevierd meesterwerk na meesterwerk te creëren, waaronder De opstanding van Christus, De School van Athene en vele anderen.

De grootste schilderijen van Raphael

Worldhistoryedu.com presenteert de 5 beroemdste schilderijen van Raphael, een genie die een voortreffelijke manier had om emoties in indrukwekkend detail weer te geven.

De School van Athene (1511)

De School van Athene is misschien wel het beroemdste schilderij van Rafaël. In de kunstwereld staat het naast meesterwerken zoals De dag des oordeels (door Michelangelo) en Het laatste Avondmaal (van Leonardo da Vinci) als een van de beroemdste schilderijen aller tijden. Dit schilderij, geschilderd tussen 1508 en 1511, is een van de vier fresco's die Rafaël schilderde in het Apostolisch Paleis in het Vaticaan.

Gelegen op de muren van wat nu bekend staat als de Stanze di Raffaello, toont het schilderij enkele van de beroemdste mensen uit het oude Griekse tijdperk, waaronder Plato, Aristoteles en Pythagoras. Rafaël koos bewust de beste oude Griekse filosofen, astronomen, ethici, denkers en wiskundigen uit die tijd om de intellectuele prestaties van zijn tijd over te brengen.

Hoewel de onderwerpen in De School van Athene Raphael leefde op verschillende tijdstippen in de klassieke periode van het oude Griekenland en probeerde hen in dezelfde kamer af te beelden terwijl ze hun gedachten deelden en met elkaar communiceerden. Door bijvoorbeeld Plato en Aristoteles in het midden van het schilderij te plaatsen, brengt Raphael een enorm eerbetoon aan de twee grote filosofen, evenals aan hun enorme invloed op de westerse beschaving en filosofie. Omdat hij zelf een zeer religieus man is, Raphael De School van Athene gaat ook in op de invloed van deze oude Griekse denkers op de westerse religie en het christendom in het bijzonder.

Wist je dat: Die van Rafaël De School van Athene is slechts één van de vele indrukwekkende fresco’s die hij op de muren van de bovenverdieping van het Apostolisch Paleis in het Vaticaan schilderde?

Betwisting van het Heilig Sacrament (1510)

Rafaël eindigt Betwisting van het Heilig Sacrament, wat je ook doet Geschil, in 1510. Dit schilderij, begonnen rond 1508, is het eerste grote deel van Rafaëls fresco's die werden gebruikt om de Stanze della Segnatura (tegenwoordig gewoonlijk de Stanza di Raffaello genoemd) voor het Vaticaan te versieren. Het schilderij is van groot belang, want daarmee lanceerde de kunstenaar zijn duizelingwekkende carrière in de kunstwereld.

Het Vaticaan gaf Rafaël de opdracht een serie schilderijen te maken voor de Stanza della Segnatura van paus Julius II. . Betwisting van het Heilig Sacrament het maakt deel uit van vier fresco's die zijn geschilderd in de kamers van de paus, waar hij belangrijke hoogwaardigheidsbekleders ontmoette en documenten ondertekende, vandaar de naam "Handtekeningenkamer". In die zin put Raphael uit thema's uit de theologie, filosofie, poëzie en rechten om te ondersteunen wat de privékamers vertegenwoordigden.

Wist je dat: Deze fresco's van de Stanze di Raffaello worden soms genoemd bijgesneden wat zich vertaalt naar "afbeeldingen die een afgerond gebied bezetten"?

Om zo'n prachtig meesterwerk te creëren, heeft Raphael op briljante wijze gebruik gemaakt van de beschikbare ruimte. De afbeelding toont de kerk in relatie tot aardse en hemelse wezens. De onderwerpen op de schilderijen zijn verdeeld in twee sferen, waarbij Christus bijna in het midden verschijnt. Christus is omgeven door een halo en zit op zijn troon. Achter Christus staat God de Vader, en de Maagd Maria en Johannes de Doper zitten aan weerszijden van Christus. Op de achtergrond van Christus zijn een aantal belangrijke heiligen van de kerk afgebeeld, apostelen en martelaren, onder wie Sint Petrus, Sint Stefanus, Mozes en Sint Jacobus. Direct onder de voeten van Christus bevinden zich de Heilige Geest en de boeken van de vier evangeliën.

De aardse sfeer die aan de basis van het schilderij verschijnt, toont de beelden van mensen die een zeer levendige discussie voeren over waarheden in de theologie, vooral over de Eucharistie. Sommige personages kijken in boeken alsof ze op zoek zijn naar goddelijke waarheid. Dit thema van kritische overweging en constructief debat loopt parallel met wat klassieke Griekse filosofen als Plato en Socrates bepleitten.

Rafaël schildert met opzet Geschil tegen De School van Athene, wat een allegorie is van de filosofie (wetenschap). Het laatste fresco toont de wetenschap in een gesloten gebouw – symbolisch voor hoe Raphael dacht dat de wetenschap eruit zag. Echter Geschil wordt zonder enig hek getoond om te laten zien hoe grenzeloos theologie kan zijn.

Portret van Baldassare Castiglione (1515)

Voltooid in 1515 Portret van Baldassare Castiglione is een olieverfschilderij met een afbeelding van een van Raphael's beste vrienden: Baldassare Castiglione (1478 - 1529). Het portret was zo beroemd dat het de standaard werd voor zelfportretten, aangezien de stijl en techniek werden gebruikt door kunstenaars als Rembrandt, Jean-Auguste-Dominique Ingres, Titiaan en Matisse.

Wie was Baldassare Castiglione? Baldassare was een Italiaanse soldaat, diplomaat en beroemde auteur uit de Renaissance. Raphael eert de relatie tussen hem en Baldassare met dit prachtige portret.

Wist je dat: Een van Rafaëls studenten, Giulio Romano, ontwierp een monument voor Baldassare in 1529, het jaar waarin Baldassare stierf?

Transfiguratie van Onze Heer (1520)

Rafaëls schilderij, van Transfiguratie van Onze Heer, werd geschilderd tussen 1516 en 1520. Dit schilderij is gevuld met religieuze motieven en wordt beschouwd als een van de beroemdste schilderijen van Rafaël. Het is ook een van de laatste werken waaraan hij werkte voordat hij in 1520 stierf.

De De Transfiguratie, van 159 bij 109 inch, werd in opdracht van kardinaal Giulio Medici (later paus Clemens VII) gemaakt voor de kathedraal van Narbonne, Frankrijk. Hoewel Raphael zijn meesterwerken het liefst op doek maakt, kiest hij voor schilderen Transfiguratie van Onze Heer op een boom.

De site De Transfiguratie toont Christus zwevend of opgeheven in verlichte wolken, geflankeerd door de twee oudtestamentische profeten Elia en Mozes. Op de achtergrond zijn drie apostelen afgebeeld: Jakobus, Johannes en Petrus. Links van deze apostelen staan ​​de heiligen Justus en Pastois. Opgemerkt moet worden dat deze twee heiligen hun feest vieren op 6 augustus, de dag van de Transfiguratie. Er zijn echter enkele beweringen dat de heiligen op het schilderij St. Agapitus en St. Felicisim zijn, die martelaren waren.

Onderaan het schilderij verzamelen de apostelen zich rond een slecht uitziende jongen terwijl ze wachten op de terugkeer van Christus. De jongen, waarvan velen denken dat hij bezeten is door een demon, wordt uiteindelijk genezen door de komst van Christus. De Transfiguratie draagt ​​daarom het thema van de macht van Christus over geestelijke zaken.

Er zijn historici die beweren dat Raphael het niet kon afmaken Transfiguratie van Onze Heer voor hij stierf. Velen beweren dat het schilderij is voltooid door Rafaëls leerling Giulio Romano.

Wist je dat: Op De Transfiguratie tussen 1797 en 1815 in beslag werd genomen en in Frankrijk werd vastgehouden, toen het na de dood van Napoleon naar Italië werd teruggestuurd? Tegenwoordig wordt het schilderij bewaard in het Vaticaanse Museum.

De Sixtijnse Madonna (1514)

Een ander zeer beroemd schilderij van Raffaello Sanzio de Urbino is De Sixtijnse Madonna. Dit schilderij toont de Madonna die het Kind op een heel warme manier op schoot draagt. De gezichtsuitdrukkingen van zowel de Madonna als het Christuskind zijn ronduit verbazingwekkend. Aan weerszijden van de Madonna zijn twee zeer belangrijke heiligen te zien: Sint Sixtus en Sint Barbara.

En precies in het hart van het schilderij staat de afbeelding van twee gevleugelde engeltjes, een afbeelding die ongetwijfeld de beroemdste cherubijn van de moderne tijd is, aangezien deze op alles is gereproduceerd, van kleding, speelkaarten, ansichtkaarten tot cadeauverpakkingen.

Op de achtergrond van de foto zijn er veel wazige figuren van cherubs. Rafaël zou geïnspireerd zijn door de kinderen die om hem heen woonden om deze cherubfiguren te schilderen.

Er zijn een aantal verhalen over hoe Raphael dit prachtige meesterwerk creëerde. Sommige verhalen beweren dat Raphael goddelijk geïnspireerd was om het meesterwerk te schilderen; terwijl een andere populaire legende dat beweert De Sixtijnse Madonna het zorgt ervoor dat degenen die ernaar kijken in een immense en ongekende religieuze extase vervallen.

Geschilderd in 1514, het schilderij De Sixtijnse Madonna vermoedelijk een van de laatste schilderijen van Raphael, die in 1520 op zevenendertigjarige leeftijd stierf. Dit schilderij werd, net als veel andere schilderijen van Raphael, in 1512 in opdracht van paus Julius II gemaakt. Het meet 265 cm bij 196 cm De Sixtijnse Madonna het zou dienen als altaarstuk voor de kerk van San Sisto Piacenza in Piacenza, Italië. De Sixtijnse Madonna bleef meer dan vier decennia in de kerk en werd in 1696 voor ongeveer 1763 frank verkocht aan koning Augustus III (1754 – 110) van Polen.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog De Sixtijnse Madonna werd op tijd gered omdat het tijdens het bombardement op Dresden vernietigd zou zijn. Toen werd Moskou de nieuwe thuisbasis van het schilderij. Na de dood van Sovjetdictator Jozef Stalin keerde het schilderij echter terug naar Duitsland, waar het tot op de dag van vandaag nog steeds een van de beroemdste schilderijen is in de Gemaldegalerie Alte Meister in Dresden.

Wist je dat: van Rafaël De Sixtijnse Madonna is slechts een van de vele schilderijen in de Madonna-serie van Raphael? Andere beroemde schilderijen uit Raphael's Madonna-serie zijn onder meer De Madonna van de Baldacchino, Madonna en Kind in Kroon met Heiligen, Madonna del Cardellino, De Madonna van Loreto, en anderen.

Andere beroemde meesterwerken van Raffaello Sanzio de Urbino

• Christus valt op weg naar Golgotha (1514-1516)

• Portret van paus Julius II (ca. 1511)

• De afzetting (1507)

• Zelfportret van Rafaël (ca. 1503)

• De triomf van Galatea (1514)

Raffaello Sanzio de Urbino: snelle feiten

Voor-en achternaam: Raffaello Sanzio da Urbino

Verjaardag: 28 maart of 6 april 1843.

Geboorteplaats: Urbino, hertogdom Urbino

Ging dood: 6 april 1520

Plaats van dood: Rome, Pauselijke Staten

Doodsoorzaak: Een natuurlijke ziekte

Plaats van begrafenis: Het Pantheon, Rome

Ouders: Giovanni Santi en Maggia di Giovannibattista Chiarla

Onderwijs en training: Voornamelijk in de werkplaats van Perugino

Geïnspireerd door: Michelangelo en Leonardo da Vinci

Kunststijl: Hoge Renaissance

Verkeer: Hoge Renaissance

Meest opmerkelijke werken: De Sixtijnse Madonna, De Transfiguratie, Raphael Kamers, De School van Athene