Uitstekende prestaties van Alexander de Grote

Alexander de Grote was een oude koning van Macedonië (het huidige Macedonië). Hij is een van de oude heersers die het beste of het slechtste van zichzelf aan de wereld gaven. Macedonië is een oud Grieks koninkrijk. Alexander werd geboren in 356 voor Christus en volgde zijn vader Filips II van Macedonië op. Hij besteeg de troon op ongeveer twintigjarige leeftijd.

Hier zijn enkele van de belangrijkste prestaties van Alexander de Grote:

• Als koning ondernam hij het grootste deel van zijn ambtstermijn militaire campagnes. De militaire campagnes van Alexander strekten zich uit tot het noordoostelijke deel van Afrika en Azië. Als gevolg hiervan verwierf hij vele rijken. Voordat hij dertig jaar oud was, was hij erin geslaagd zijn rijk uit te breiden van Griekenland tot Noordwest-India.
• Toen hij twaalf jaar oud was, verzamelde hij moed en temde een wild paard genaamd Bucephalus. Volgens de legende was Bucephalus een gigantische hengst met een wild karakter. Alexander gebruikte dit paard later als zijn strijdgenoot. Het grootste deel van zijn leven heeft hij ermee gereden om oorlogen te voeren
• Op 16-jarige leeftijd leidde Alexander een oorlog tegen een zogenaamd onoverwinnelijk leger, de Orde van de Tevrieten. Op dat moment liet zijn vader hem de leiding over Macedonië over en ging een nieuwe oorlog voeren. Alex maakte van deze gelegenheid gebruik om zijn militaire potentieel te demonstreren. Hij vocht de oorlog met al zijn macht en versloeg met succes de Tevrs.
• Toen zijn vader in 336 voor Christus werd vermoord, besteeg Alexander op 20-jarige leeftijd de troon. Hij had alle rivalen die een bedreiging vormden voor de opvolging van zijn vader al gedood. Alexander kreeg te maken met een opstand van een deel van Griekenland dat onafhankelijkheid wilde. Met zijn scherpe geest neutraliseerde hij snel de rebellengroepen. Vervolgt zijn weg naar wereldheerschappij.
• Nadat hij generaal Antipater tot regent had benoemd, vertrok hij naar Perzië, een oud rijk in Zuidwest-Azië. Op weg naar Perzië stuitten Alexander en zijn leger op tegengestelde krachten Griekenland en Perzië. Deze strijd werd uitgevochten bij de rivier de Granicus en eindigde in een beslissende overwinning voor Alexander en zijn troepen. Hij veranderde van koers en trok naar het zuiden om de stad Sardis te veroveren. Hij bleef een reeks zegevierende oorlogen voeren in steden als Mylasa, Miletus en Halicarnassus.
• Alexander behaalde vervolgens een ongekend succes dat niemand ooit had kunnen bereiken. Toen hij Halicarnassus verliet en noordwaarts richting Gordium trok, bereikte hij het terrein van de legendarische Gordiaanse Knoop (een groep verwarde knopen verbonden door een wagen). Deze beschermende muur werd gebouwd door Gordius, de koning van Gordium. Men geloofde dat iedereen die erin slaagde de knopen te ontwarren een kans had om Gordium te veroveren. Alexander verraste de wereld door de knoop met zijn zwaard door te snijden en los te maken. Eerder probeerde hij met zijn handen de beschermende barrière te doorbreken, maar dat mislukte.
• Alexander was een man die oorlogen zocht om te vechten met de bedoeling te veroveren. In 333 v.Chr. Ontmoette Alexanders strijdmacht een zwaarbewapend en meedogenloos Perzisch leger. Het Perzische leger werd geleid door koning Darius III. De plaats van de strijd bevond zich nabij de stad Isus in het zuidelijke deel van Turkije. Het leger van koning Darius was veel groter dan dat van Alexander. Dit maakte de jonge veroveraar en koning echter niet bang. Hij wist dat hij een ongeëvenaarde ervaring in oorlogsvoering had. Toen de mannen van Alexander ten oorlog trokken met het Perzische leger, hadden de talrijke mannen van koning Darius het niet gemakkelijk. Het was een zwaar bevochten strijd die uiteindelijk eindigde in de overwinning voor Alexander. Koning Darius wist met enkele van zijn soldaten te ontsnappen, maar liet zijn vrouw en gezin achter. De moeder van koning Darius (Sisigambis) verstootte hem vanwege zijn laffe gedrag. Vervolgens adopteerde ze Alexander de Grote als haar zoon.
• Vastbesloten om nog meer rijken te veroveren, ging Alexander en veroverde twee steden in Fenicië: Marat en Arad. Koning Darius smeekt Alexander om de vrede een kans te geven. Dit pleidooi voor vrede werd nooit aanvaard; Alexander bleef meer steden veroveren, met name Byblos en Sidon. Toen zijn troepen een zwaar versterkt eiland in Tyrus (Libanon) tegenkwamen, werd hen de toegang tot de stad ontzegd. Zonder vloot bleven Alexander en zijn troepen gestrand, omdat ze niet wisten hoe ze de rivier moesten oversteken. Hij gaf zijn mannen opdracht een weg over het water aan te leggen om de stad Tyrus te bereiken. Alexander verzamelde een sterk leger en viel Tyrus binnen. Hij brak door de verdedigingsmuren van de stad en doodde veel mensen en verkocht anderen als slaaf.
• Alexander vertrok naar Egypte nadat hij een tweede vredesaanbod van koning Darius had afgewezen. Hij werd buiten Egypte, bij de grens met Gaza, vastgehouden. Na een aantal weken belegerd te hebben, brak Alexander door de stad Egypte binnen. Hij stichtte in Egypte een stad genaamd Alexandrië. De stad draagt ​​nog steeds zijn naam.
• Nadat hij zich in Egypte had gevestigd, keerde Alexander terug naar Perzië om de confrontatie aan te gaan met koning Darius en zijn enorme legers. Het is 331 voor Christus, oktober. Alexander vocht hard met zijn troepen en verzwakte het Perzische leger. Koning Darius vluchtte opnieuw, maar werd gedood door zijn eigen soldaten. Hoewel Alexander bedroefd was door de dood van Darius, besteeg hij de troon als koning van Perzië nadat hij Darius een koninklijke begrafenis had gegeven.
• De laatste prestatie van Alexander de Grote zou moeten zijn toen hij India binnenkwam en nog een paar gebieden veroverde.

Op basis van de bovengenoemde prestaties en nog veel meer wordt Alexander de Grote algemeen beschouwd als een van de grootste leiders ter wereld de hele geschiedenis van deze wereld.