John Hancock - Biografie en belangrijke feiten

John Hancock is een Amerikaanse held en een van de grondleggers van de Verenigde Staten. Hij staat erom bekend dat hij in 1776 een opvallend grote handtekening zette op het document van de Onafhankelijkheidsverklaring, waaruit de Verenigde Staten van Amerika ontstonden. Nadat hij een familiefortuin had geërfd, gebruikte de politiek machtige staatsman zijn fortuin om de kant van zijn landgenoten te kiezen tijdens de bloedige dagen van de revolutie tegen het Britse kolonialisme in de Amerikaanse koloniën.

Geboorte en vroege leven

De in Massachusetts geboren staatsman werd geboren op 23 januari 1737. Hancock was de zoon van kolonel John Hancock Jr. en Mary Hawk Thaxter. Helaas leefde de vader van Hancock niet lang genoeg voordat hij stierf en zijn 7-jarige zoon achterliet. Het geluk vond het kind toen het werd geadopteerd door Thomas Hancock, zijn rijke koopmansoom die in Boston woonde.

Hancock erft een fortuin

In 1754 was Hancock afgestudeerd aan de Harvard University. Hij begon als schrijver in de bedrijven van zijn oom te werken. In 1760 verhuisde hij naar Londen om een ​​jaar lang de firma van zijn oom te vertegenwoordigen. In 1763 was Hancock actief betrokken bij het bloeiende bedrijf van Thomas.

Hij erfde de lucratieve handelsactiviteiten volledig toen zijn oom in 1764 op schokkende wijze de wereld verliet. Hancock verklaarde voortdurend en openlijk zijn sterke verzet tegen het onrechtvaardige belastingbeleid (Stamp Act van 1765) en andere tirannieke daden die de Britten een paar jaar later oplegden.

In een poging om de inkomsten te verhogen en hun economisch zwakke imperium te versterken, en om de schulden af ​​te betalen die ze tijdens de Zevenjarige Oorlog hadden opgebouwd, legden de Britten in de jaren zestig van de negentiende eeuw talloze belastingwetten op aan de Amerikaanse koloniën. Een deel van de belastingen is gericht op de zakelijke transacties van Hancock, dus hij weet dat hij terug moet vechten.

Rechtskeuze en inbeslagname van zijn schip

In 1766 viel de politieke macht in handen van hem; hij werd verkozen tot lid van het Massachusetts General Court. Deze aanbeveling was gebaseerd op zijn krachtige standpunt tegen de Britse onderdrukking. Door zijn positie kon hij langzaam nationale invloed en populariteit verwerven.

Een gebeurtenis maakte hem later nog anti-Britser. De Britten hadden de Liberty in beslag genomen, een schip waarmee Hancock zijn goederen smokkelde uit protest tegen de ondraaglijke belastingen. Na de inbeslagname dreigden ze Hancock zware straffen op te leggen als gevolg van zijn belastingovertredingen. Hancock betaalde echter geen cent, maar verloor het schip helaas aan de Britten.

Hancocks snelle opkomst in het politieke landschap zette zich voort toen hij werd herkozen in de rechtbanken en bestuursorganen van Massachusetts. Onder het mentorschap van Samuel Adams (een beroemde revolutionair) werkten de twee politieke activisten samen en verzetten zich tegen het onrechtvaardige Britse beleid in hun kolonie.

Politieke invloeden

In de jaren die volgden wijdde Hancock zijn leven en fortuin aan anti-Britse actie. In 1770 werden vijf Amerikanen neergeschoten door Britse troepen tijdens het zogenaamde Boston Massacre. Hancock treedt op als leider en waarschuwt gouverneur Hutchinson om de Britse troepen te verwijderen, anders zal er een noodzakelijke civiele actie volgen. Hancocks bekendheid groeide in het hele land toen de Britse troepen zich terugtrokken. Hij staat pal tegen de volgende Britse belastingen.

Naarmate de jaren verstreken, klom Hancock op tot steeds invloedrijkere politieke posities. In 1774 werd hij afgevaardigde naar het Tweede Continentale Congres. Tegelijkertijd maakte het Provinciaal Congres Hancock tot leider. Vanwege hun groeiende revolutionaire invloed waren Britse troepen van plan Hancock en Samuel Adams te arresteren. Maar ze hebben het geluk om met succes te ontsnappen op signaal van Paul Revere. Hun ontsnapping vindt plaats vóór de revolutionaire veldslagen van Concord en Lexington.

Hancock diende in het Congres in de begindagen van de Verenigde Staten revolutieDus. Hij schreef brieven aan George Washington waarin hij opriep tot de levering van de noodzakelijke voorraden voor de Revolutie en het Continentale Leger.

Hancock was de voorzitter die het document van de verklaring aanvaardde, opgesteld door het Comité van Vijf, dat bestond uit Roger Sherman (afgevaardigde uit Connecticut), Thomas Jefferson (afgevaardigde uit Virginia), John Adams (afgevaardigde uit Massachusetts), Benjamin Franklin (afgevaardigde uit Pennsylvania) en Robert R. Livingston (afgevaardigde uit New York).

Bovendien was John Hancock, als voorzitter van het Congres, de eerste persoon die het heilige onafhankelijkheidsdocument ondertekende. De handtekening van Hancock staat ongewoon groot op het document; een prestatie die hem nog steeds erg beroemd maakt onder Amerikanen.

Pas op 4 juli 1776 werd de Onafhankelijkheidsverklaring officieel aangekondigd. Het document verklaarde dat de 13 koloniën niet langer onder Britse heerschappij stonden en dat de Verenigde Staten waren geboren. De namen van de ondertekenaars van de Onafhankelijkheidsverklaring werden niet onmiddellijk bekendgemaakt; een dergelijke poging zou de levens van Hancock en zijn team in gevaar hebben gebracht, aangezien de Britse regering hen van verraad zou hebben beschuldigd.

Belangrijkste feiten over John Hancock

Hier zijn 5 zeer belangrijke feiten over John Hancock:

• Actief deelgenomen aan de Boston Tea Party

In 1773 vond een grappig maar ernstig incident plaats. Op 16 december van dat jaar laadde een groep boze Amerikaanse demonstranten (voornamelijk Sons of Liberty) de thee van een Brits schip en gooide het waardevolle goed in de haven van Boston. Hancock was niet aanwezig op de plaats van het ongeval, maar speelde een rol bij het uitlokken van de demonstratie tegen de Tea Act. Hij merkte zelfs op dat mensen vrij zijn om te doen wat ze willen.

• Hij had ervoor kunnen kiezen een loyalist te zijn

In de dagen van de revolutie maakten loyalisten deel uit van de elite van Amerikanen die de kant van de Britten kozen en aarzelden om voor onafhankelijkheid te vechten. Gezien de rijkdom van Hancock destijds, had hij ervoor kunnen kiezen zich afzijdig te houden en van zijn rijkdom te genieten. Uit liefde voor de opkomende natie gebruikte hij zijn rijkdom om de revolutionaire acties van de dertien koloniën te ondersteunen.

• De eerste ondertekenaar van de Verklaring

Als voorzitter van het Continentale Congres heeft John Hancock de eer de eerste persoon te zijn die tekent De onafhankelijkheidsverklaring. Zijn handtekening bleek een nogal gewaagde uitspraak, die de vastberadenheid van de Amerikaanse koloniën in hun zoektocht naar onafhankelijkheid belichaamde. Hij was van plan het op deze manier te doen, zodat George III gemakkelijk de passie en drang kon begrijpen die hij en de andere afgevaardigden in het Congres hadden voor onafhankelijkheid.

De handtekening van Hancock, die zo'n vijftien centimeter papier beslaat, is al eeuwenlang een veelbesproken onderdeel van de Amerikaanse politiek en geschiedenis. Zijn naam is synoniem geworden met handtekening.

• Gouverneur van Massachusetts

In 1780, na de onafhankelijkheid, werd Hancock tot gouverneur van Massachusetts gekozen. Na zijn herverkiezing regeerde hij lange tijd tot aan zijn laatste ademtocht over de staat.

• Bijna de eerste president van Amerika

Na zijn herverkiezing als gouverneur in 1787 won Hancock het presidentschap van de conventie van Massachusetts, belast met de ratificatie van de Amerikaanse grondwet. Hij gebruikte zijn positie om aan te dringen op goedkeuring van de grondwet, en voegde enkele amendementen toe die werden gesteund door de Federalistische Partij.

In de lijst van presidentskandidaten bij de eerste verkiezingen in Amerika Hancocks naam is opgenomen. Maar hij verloor de stemmen van het Electoral College aan George Washington en John Adams, die respectievelijk president en vice-president werden.

Huwelijk en kinderen

Ondanks zijn gespannen en gevaarlijke leven als politiek revolutionair trouwde Hancock in 1775 met Dorothy Quincy. Uit hun relatie kwamen twee kinderen voort: een dochter en een zoon. Helaas stierf hun dochter voordat ze een jaar oud was. Het stel treft opnieuw een tragedie wanneer hun zoon op 2-jarige leeftijd verdrinkt.

Hoe stierf John Hancock?

Nadat hij zijn leven in een politiek gespannen sfeer had doorgebracht, ging de gezondheid van Hancock geleidelijk achteruit. Door natuurlijke oorzaken stierf de gouverneur van Massachusetts op 56-jarige leeftijd op 8 oktober 1793.

Hancocks nalatenschap leeft voort. Overal in de VS zijn universiteiten, militaire locaties en andere belangrijke plaatsen naar hem vernoemd.