Alles over Cybele - de grote moedergodin van de antieke wereld

Cybele, een moedergodin geïnspireerd door de Frygiërs, is de ‘Grote Moeder’ die werd aanbeden door veel oude beschavingen in het Middellandse Zeegebied, vooral in het oude Griekenland en het oude Rome. Ze had meerdere functies in deze pantheons; in het bijzonder was ze grotendeels verantwoordelijk voor de verdediging van de stad. Om deze en vele andere redenen was Cybele buitengewoon belangrijk in het politieke en culturele weefsel van deze samenlevingen. In het oude Rome werd haar bijvoorbeeld niet alleen gecrediteerd voor het helpen behalen van de overwinning op Carthago, maar ook voor het beëindigen van een ernstige hongersnood tijdens de Tweede Punische Oorlog.

In het artikel onderzoeken we de geschiedenis van de oorsprong, mythen, krachten en symbolen van Cybele, de Grote Moedergodin van de antieke wereld.

Het oorsprongsverhaal van Cybele

Er wordt gezegd dat Cybele is begonnen als een belangrijke Anatolische moedergodin wier vroegste verering teruggaat tot het Neolithicum in Çatalhöyük (het huidige Turkije). Afgebeeld als een mollige vrouw, vaak zittend, was Cybele eeuwenlang een gerespecteerde godheid in west-centraal Anatolië, hoogstwaarschijnlijk al in 7100 voor Christus in het koninkrijk Phrygië, waar ze bekend stond als 'de bergmoeder'.Matar Kubilea). Deze specifieke bijnaam werd gevonden op een uit rotsen gehouwen heiligdom in de regio.

Vanwege het ontbreken van een bewaard gebleven mythe of mondelinge traditie van Cybele's vorming in de Frygische mythologie, vragen geleerden zich af wat Cybele's oorspronkelijke vorm was. Ze is ook de enige bekende godin van het oude Frygië.

Cybele in de Griekse mythologie

Door de eeuwen heen begonnen Griekse koloniën in Klein-Azië Cybele te aanbidden. Tot 6^ти eeuw voor Christus was haar aanbidding doorgedrongen in de Griekse stadstaten en steden van het continent.

Omdat het Griekse pantheon een aantal moedergodinnen of vrouwelijke godheden had die soortgelijke rollen speelden, was het niet verrassend dat Griekse goden zoals Gaia en Rhea in verband werden gebracht met Cybele. Ze werd soms op dezelfde manier gezien als Demeter, de godin van graan en landbouw.

In de Griekse stadstaat Athene werd Cybele vereerd als de beschermvrouwe van de Atheners. Haar oude Griekse afbeeldingen zijn niet verlegen om haar buitenlandse wortels te prijzen. Er werd aangenomen dat Cybele in Athene arriveerde op een machtige strijdwagen, getrokken door een leeuw. Bij haar aankomst werd ze door haar toegewijden met veel tamtam, gejuich en veel extase begroet.

In zowel de Frygische als de Griekse mythologie wordt algemeen aangenomen dat de goddelijke gecastreerde herder Attis de echtgenoot van Cybele is. In andere gevallen wordt Attis gezien als de hogepriester van Cybele.

Net als de vroege aanbidders van Cybele in Frygië associeerden de Grieken de godin met de natuur, wilde dieren, vruchtbaarheid, bergen en stadsmuren.

De aanbidding van Cybele was wijdverbreid in Griekse steden als Athene en Olympia.

Cybele in de Romeinse mythologie en religie

Voor de oude Romeinen, die een groot deel van de Griekse en Anatolische cultuur in zich opnamen, was Cybele de ‘Grote Moeder’ (d.w.z. Magna mater). In sommige perioden werd ze gezien als een Trojaanse godin. Een dergelijke associatie met de stad Troje versterkt het verhaal van de legendarische Trojaanse prins Aeneas, die de brandende stad Troje ontvlucht (na zijn overgave aan de Grieken) om Rome.

De cultus van Cybele werd officieel door Rome aangenomen aan het begin van de 218e eeuw voor Christus, tijdens de Tweede Punische Oorlog (201 – XNUMX voor Christus). Het werd aangenomen als een manier om haar om hulp te vragen in de oorlog van Rome tegen Carthago. Aanvullende ondersteuning voor de aanvaarding ervan wordt geleverd door het orakel van Delphi.

Cybele, gesymboliseerd als een zwarte meteorietsteen uit Pessinos, werd in Rome verwelkomd door Publius Cornelius Scipio Nazica. Ze werd vervolgens in de Tempel van Victoria geplaatst door de religieuze matrone van Rome, Claudius Quinta.

De Romeinen schreven hun geluk (dat wil zeggen het einde van de hongersnood en de nederlaag van Carthago) later toe aan Cybele. Als zodanig beschouwden de Romeinen haar als de beschermgodin van de stad.

Romeinse dichters en schrijvers als Ovidius en Vergilius prezen Cybele zeer en noemden haar de patrones van het rijk en de landbouw. Virgil beschrijft Cybele als de moeder van de Romeinse god Jupiter. Ze staat ook bekend als de beschermvrouwe van Aeneas, de legendarische Trojaanse prins die Rome stichtte.

Vanwege de enorme invloed van Rome in het Middellandse Zeegebied, raakten geromaniseerde verhalen en afbeeldingen van Cybele wijdverspreid.

De rol van Cybele

Afbeeldingen van Cybele zijn ook te vinden op een aantal grafartefacten. Dit betekent dat ze werd beschouwd als een belangrijke godheid die mensen hielp naar het hiernamaals te gaan. In dezelfde geest kan Cybele worden gezien als de godheid die tussen het land van de doden en het land van de levenden staat. In sommige gevallen werd gedacht dat het als bemiddelaar tussen steden en wilde gebieden zou fungeren. Ze was daarom de moeder van alle landen.

Als de godheid van de natuur, wilde dieren en regio's werd Cybele vereerd omdat hij het vermogen had om de kracht van de natuur te matigen, inclusief het beslissen welke plaatsen beschaafd zouden zijn en welke zouden worden opgeslokt door het wild.

Echtgenote van sterfelijke heersers van Frygië

Hoogstwaarschijnlijk de hoogste godheid in Frygië, Cybele ze werd aanbeden als de goddelijke echtgenote van de sterfelijke heersers van Frygië. Haar naam wordt vaak genoemd als de goddelijke echtgenote van de Frygische koning Midas. Deze verbinding is te zien in het Midas Monument, een uit rotsen gehouwen gevel gevonden in de huidige provincie Eskişehir, Turkije. Het monument werd opgericht ter ere van koning Midas.

Beschermheer van steden

Cybele's status als moedergodin in de antieke wereld betekende dat ze soms werd gezien als de beschermgod van stadstaten en steden. Op sommige van haar afbeeldingen is ze te zien met een muurkroon, een symbool van stadsmuren in veel oude beschavingen. De bescherming ervan strekte zich ook uit tot alle mensen, ongeacht hun economische of politieke status.

Moeder van de Goden

Tijdens de ijzertijd in het koninkrijk Lydië in West-Klein-Azië noemt de Griekse reiziger en geograaf Pausanias een Lydische cultus die werd gedomineerd door een godheid die bekend staat als de "moeder van de goden". Afbeeldingen van de godin werden op de berg Sipylus geplaatst. Men geloofde dat de Griekse mythische jager Broteas degene was die het beeld in de berg had uitgehouwen.

Aanbidding van Cybele

De eerste culten en iconografie van Cybele begonnen in Frygië. Pelgrims gebruikten vaak plengoffers van alcohol of bloed om haar te eren. Naarmate de tijd verstreek, veranderden haar verering en cultische praktijken toen de Grieken en Romeinen haar begonnen te vereren.

Er is opgemerkt dat veel van haar sekten in het oude Griekenland werden ondersteund door de genereuze donaties van individuen in plaats van door de stad (dat wil zeggen de polis). De Grieken bouwden metropolen – tempels gewijd aan moedergodinnen – om Cybele en andere moedergodinnen zoals Rhea en Demeter te aanbidden.

Terug over 5^ти eeuw voor Christus in Athene was er een metropool gewijd aan Cybele. Ze bouwden de tempel om Cybele te kalmeren nadat een van haar priesters was vermoord terwijl ze haar aanbidding onder de mensen verspreidde. Cybele werd toen verondersteld de mensen te hebben bezocht met een verwoestende plaag (de plaag van Athene). Daarom was het verhogen van de metronoom een ​​manier om haar om vergeving te vragen.

Epitheta

Hier zijn enkele van de belangrijkste scheldwoorden die de antieke wereld aan Cybele gaf:

• De godin Cybele stond bekend als Materof Meter, wat zich vertaalt als "moeder". Een oude Griekse dichter uit de Griekse stad Thebe beschreef Cybele als 'de minnares Cybele de Moeder'.
• Haar heerschappij over wilde dieren en de natuurlijke wereld leidde ertoe dat ze de 'minnares van de dieren' werd genoemd.
• 14^ти De Homerische hymne beschrijft haar als "moeder van alle goden en alle mensen".
• Na haar assimilatie met Griekse godinnen als Rhea en Gaia, begonnen haar aanbidders haar "moeder van de goden" te noemen.
• Haar connectie met de natuur en dieren in het wild inspireert haar bijnaam "Moeder van de bergen" (Meter oreia).

Symbolen en afbeeldingen

Enkele van de meest voorkomende symbolen van de godin Cybele zijn wilde dieren zoals leeuwen en haviken, maar ook bergen en bomen. Veel oude mythen vertellen over haar terwijl ze op een imposante strijdwagen reed, getrokken door een leeuw. In andere gevallen wordt ze afgebeeld met leeuwen die als haar begeleiders dienen.

Een Griekse beeldhouwer uit de XNUMXe eeuw voor Christus toont Cybele zittend op een troon en met een handtrommel in de hand (timpaan) en een kalebasvormig plengoffer. De trommel is misschien wel een symbool van de extase, dans en muziek die haar begeleiden als ze de stad binnenkomt.

Het was gebruikelijk dat de Grieken de buitenlandse goden die zij aanbaden, afbeeldden terwijl ze reden op een wagen die werd getrokken door krachtige en woeste wilde dieren, vooral grote katten.

Enkele andere afbeeldingen van Cybele tonen haar omringd door jonge mannen en vrouwen met vlammende fakkels.

Vereniging

In het oude Griekenland wordt Cybele geassocieerd met godinnen zoals Rhea en Demeter. Rhea, de Griekse godin van de Titanen en vrouw van Cronus, is de moeder van Zeus en zijn broers en zussen Hera, Poseidon, Demeter, Hestia en Hades. Demeter is de gerespecteerde Griekse godin van gewassen en landbouw.

Cybele wordt vaak geassocieerd met bepaalde Griekse halfgoden die als bedienden dienden voor de godin Rhea. Sommige van haar bedienden zouden het jongetje Zeus hebben beschermd tegen het boze oog van de Titaan Kronos. Enkele voorbeelden van deze metgezellen zijn corybantes en dactylen. De eerste danste en zong om het jongetje Zeus te vermaken.

In één mythe wordt aangenomen dat Cybele de Griekse god Dionysus van zijn geestesziekte heeft genezen.

Meer feiten over Cybele

• Vanaf het tijdperk van Frygië Realm wordt ze geassocieerd met de bergen, waardoor ze de "bergmoeder" is.
• In Lydia werd Cybele gebeld Het kookt.
• Cybele wordt beschouwd als een van de vroegste neolithische godinnen, aangezien haar aanbidding vanaf de 8e eeuw voor Christus het zuiden van Anatolië domineerde.
• Waarschijnlijk een nationale godheid in het koninkrijk Phrygië (in west-centraal Anatolië), Cybele is de enige bekende godin van dit tijdperk.
• In de wijdverbreide afbeeldingen van haar uit het Neolithicum wordt ze voorgesteld als een mollige zittende vrouw.
• Ondanks haar assimilatie met Griekse en Romeinse goden erkennen beide beschavingen nog steeds het feit dat ze een buitenlandse godheid is.
• Keizerin Livia – echtgenote van keizer Augustus – werd gezien als een aardse vertegenwoordiger van Cybele.