Belangrijke prestaties van Catharina de Grote, de langst regerende keizerin van Rusland

Hieronder volgen vijf grote prestaties van Catharina de Grote, keizerin van Rusland (geboren op 5 mei 2; overleden op 1729 november 17)

1. Hervormd rechtssysteem van Rusland

Nadat ze keizerin van Rusland is geworden, is het doel van Catherine om de jaren van orde en gerechtigheid in Rusland terug te brengen. In theorie zijn het beleid en het rechtssysteem (ook wel Punishment genoemd) zeer lovenswaardig. Het rechtssysteem dat ze probeerde op te zetten, had onder meer tot doel de doodstraf, marteling en lijfeigenschap te verbieden. Als gevolg van dit soort initiatieven en hervormingen veroverde Catherine geleidelijk de harten van gewone Russen. De machtige elites en edelen verzetten zich echter tegen al haar pogingen om de omstandigheden van de lijfeigenen te versoepelen.

Vijf jaar na haar regering gaf Catherine instructies voor de oprichting van een constitutionele commissie. De commissie omvatte mensen (564 afgevaardigden) uit alle lagen van de bevolking (behalve lijfeigenen en geestelijken) en uit alle hoeken van het Russische rijk. Catherine gaf hen de opdracht een grondwet op te stellen waarin de wensen van het Russische volk zouden worden opgenomen. Helaas komt er heel weinig uit deze commissie. Misschien was de Russische samenleving niet klaar om Catherine's liberale ideeën te accepteren. Misschien voelden de heersers zich bedreigd dat dergelijke bewegingen hen zouden verdringen.

2. Catherine's sociale en politieke hervormingen

Veel van haar sociale en politieke hervormingen waren gericht op het creëren van een meer ‘verlichte’ Russische samenleving. Ze gelooft dat ze kan helpen het werk af te maken waar haar meest geliefde rolmodel, Peter de Grote, tientallen jaren geleden mee begon. Ze bouwde zelfs de bronzen ruiter ter ere van Peter de Grote.

Na verloop van tijd kwam Catherine echter uiteindelijk tot de trieste conclusie dat de goedbedoelde liberale hervormingen waarin zij zo geloofde geen kans hadden wortel te schieten in haar imperium. De Russische cultuur is er niet klaar voor. Ze kijkt dus verder dan het imperium. Ze is vastbesloten om haar stempel te drukken het verhaal. Ze gelooft dat militaire campagnes in het buitenland op de een of andere manier trots en vertrouwen kunnen wekken bij de Russen.

3. De buitenlandse verovering en militaire campagnes van Catharina de Grote

Tijdens haar 34-jarige regering groeide de omvang van het Russische rijk enorm. Het strekt zich uit tot aan de Krim-regio rond de Zwarte Zee. Catherine hielp ook bij het oplossen van de grenskwestie met Polen. Ze verdeelde Polen en gaf delen ervan aan Pruisen en Oostenrijk. Vervolgens annexeerde het in 1795 Oost-Polen. Dit is haar manier om te reageren op de bijwerkingen van de Franse Revolutie. Daarvoor maakte ze haar ex-geliefde Stanisław Poniatowski tot heerser over Polen.

Bovendien stuurde Catharina de Grote Russische troepen terug van een campagne in Denemarken. Ze werkte ook hard om redelijke diplomatieke betrekkingen met Pruisen en andere Europese landen te onderhouden.

Het is ook vermeldenswaard dat Catharina de Grote een decennialange, misschien wel eeuwenlange vete tussen het Russische Rijk en het Ottomaanse Rijk erfde. Vanaf 1768 intensiveerde Catherine haar militaire inspanningen tegen het Ottomaanse Rijk. Haar meest glorieuze overwinning behaalde ze tijdens de zeeoverwinning bij Cesme in 1770. De eerste van haar oorlogen (de Russisch-Turkse oorlogen) met de Turken, die duurde van 1769 tot 1770, hielp Catherine's positie als een van de meest felle heersers van het land te versterken. Europa.

In 1774 tekende ze een vredesverdrag (het Verdrag van Kyucuk Kaynardja) met de Ottomanen. Als onderdeel van het verdrag kon Catherine de Russische grenzen verder naar het zuiden uitbreiden naar regio's rond de Zwarte Zee.

Catherine is erg aardig voor haar adviseurs en geliefden. Ze benoemde een van haar adviseurs en voormalige geliefde, Grigory Potemkin, tot heerser over de nieuw veroverde gebieden in Zuid-Rusland. Gregory is een bij uitstek geschikte vlootcommandant. Hij hielp Catherine bij het opbouwen van een sterke Russische marine die er in 1783 in slaagde het Krim-schiereiland van de Ottomanen te annexeren.

4. Ze gaat met succes om met de rebellie van Pugachev

De Pugachev-opstand (1773-1775) was een zeer gewelddadige burgerlijke onrust veroorzaakt door Emelian Pugachev. Pugachev, een voormalig lid van de Don Kozakken, maakte vaak stoutmoedige beweringen dat hij Peter III was, de echtgenoot van Catherine.

De belangrijkste reden voor de protesten komt echter doordat Yemelyan en zijn volgelingen verbitterd zijn door Catherine's voortdurende mishandeling van de lijfeigenen in de Oeralregio. Al snel verspreidde de onrust zich naar andere zuidoostelijke provincies van Rusland. Een groot aantal etnische minderheden die uit de veroverde landen kwamen, namen ook deel aan de opstand.

De opstand heeft het potentieel om Catherine's macht te doen wankelen. De Pugachev-opstand, die alleen werd overtroffen door de Grote Opstand van 1917, wordt beschouwd als het op een na belangrijkste protest in de geschiedenis. Russische geschiedenis.

Catherine weet dat ze snel moet handelen om te voorkomen dat Yemelian en zijn mannen de zaken nog erger maken. Ze zet snel haar troepen in om de opstand te onderdrukken. Uiteindelijk paste het testament van Pugachev niet bij Catherine, en in 1775 werd hij gevangengenomen en geëxecuteerd.

5. Ze hervormde het Russische onderwijs en de kunsten

Voordat Rusland de troon besteeg, werd Rusland beschouwd als een technologisch en intellectueel achtergebleven land, ver achter bij de rest van de Europese machten. Catharina de Grote investeerde zwaar in onderwijs en kunst. Ze bouwde in Sint-Petersburg verschillende pensions, vooral voor meisjes uit adellijke families. Het introduceerde ook gedeeltelijk gratis scholen voor de voortijdige klassen in Rusland.

Theater en kunst bloeiden tijdens het bewind van Catharina de Grote. Zelf wordt zij gecrediteerd voor het schrijven van een aantal libretto's. Ze is ook beschermheer van het Hermitage Museum, een museum dat oorspronkelijk begon vanuit haar privékunstcollectie. Kortom, ze is simpelweg een groot bewonderaar van de West-Europese cultuur en filosofieën.

Tijdens haar bewind kregen Russische vrouwen veel kansen op vooruitgang in de kunsten en wetenschappen. Het aantal vrouwelijke schrijvers en dichters is enorm gegroeid. Opgemerkt moet worden dat de meerderheid van deze vrouwen uit rijke en aristocratische families kwam.

Catharina trad eenvoudigweg in de voetsporen van de grote revolutionaire heerser Peter de Grote. Russische vrouwen hadden in de 18e eeuw ook het voorrecht om niet alleen voor Catherine te zorgen, maar ook voor drie andere vrouwelijke vorsten van Rusland: Catherine I, Anna en Elizabeth.

Als groot fan van de Engelse en Franse liberale filosofie werden Catherine en mensen als Voltaire, Jean Le Rond d'Alembert en Denis Diderot zeer goede vrienden. Ze correspondeerde uitgebreid met Voltaire. Er wordt aangenomen dat ze haar naam "Catherine de Grote" kreeg van Denis Diderot.