De Olympische Spelen: van het oude Griekenland tot heden

De Olympische Spelen, de grootste спортeen feest ter wereld, omvat een reeks sportevenementen die een groot aantal deelnemers uit meer dan 200 landen over de hele wereld aantrekken. Elke vier jaar nemen duizenden atleten deel aan de spelen, waarbij ze strijden in verschillende sportdisciplines en zichzelf tot het uiterste drijven van hun fysieke en mentale capaciteiten. Net zo verbazingwekkend als de huidige staat van de Olympische Spelen is het verhaal erachter.

Het eerste Olympische evenement vond ongeveer 3000 jaar geleden plaats in het oude Griekenland. Na een glorieuze en schitterende twaalf eeuwen van competitie werden de spelen stopgezet en verboden door het Romeinse Rijk.

Toen, in de XNUMXe eeuw na Christus, keerden de spelen massaal en spectaculair terug op het wereldtoneel. Sindsdien hebben de twee belangrijkste onderdelen ervan – de Olympische Zomerspelen en de Olympische Winterspelen – miljarden mensen over de hele wereld gebiologeerd en vermaakt. Hoe dit eeuwenoude spel het grootste internationale sportevenement van onze tijd werd. Waarom en hoe zijn de Olympische Spelen eigenlijk begonnen? En wat voor soort sportevenementen werden er toen gehouden? Hieronder vindt u korte antwoorden op deze en vele andere vragen:

Waarom zijn de Olympische Spelen begonnen?

De Olympische Spelen beginnen over 8 uur^ми eeuw voor Christus (waarschijnlijk 776 v.Chr.) op een plaats genaamd Olympia, ZW Griekenland. Het was een groot feest in het leven van de Grieken omdat het twee hoofddoelen had. Het eerste doel van de Olympische Spelen destijds was het eren van de Griekse god Zeus. Zeus werd zeer vereerd en beschouwd als de koning van allemaal Griekse goden. Als gevolg hiervan werden ter ere van hem grandioze monumenten, tempels en festivals gebouwd. En er was geen betere manier om hulde aan hem te brengen dan door gebruik te maken van het grootste sportfestival dat een enorme aanhang en aantrekkingskracht had.

De tweede reden voor de aantrekkelijkheid van de spelen had te maken met de obsessie en absolute liefde van de Grieken voor fysieke training. Sommige historici hebben opgemerkt dat de gebeurtenissen bedoeld waren om te laten zien hoe ver iemand zou gaan om zichzelf aan belachelijke fysieke pijn te onderwerpen. Deze en vele andere factoren verklaren waarom de meeste atleten naakt of halfnaakt deelnamen.

Gezien de spanning die de atleten tijdens de competitie moesten doorstaan, geloofden de oude Grieken in de volksmond dat de deelnemers en zelfs de winnaars van deze evenementen superieure mensen waren die door de goden zelf waren aangeraakt.

Winnaars werden rijkelijk geëerd met geschenken en ceremonies in hun geboorteplaats of stad. Verschillende mythen beweren zelfs dat de spelen oorspronkelijk zijn gestart door Heracles (Hercules) zelf, zoon van Zeus en Alcmene. Het is begrijpelijk dat dergelijke mythen wortel schoten in het oude Griekenland, aangezien Heracles zelf werd gezien als de belichaming van fysieke kracht met goddelijke vermogens.

Waar werden de oude Olympische spelen gehouden?

De spelen, evenals verschillende varianten ervan, waren verspreid over de verschillende stadstaten van het oude Griekenland. Historici kunnen vol vertrouwen zeggen dat het epicentrum van de locatie van de spelen in Olympia lag. Olympia is de geboorteplaats van de Olympische Spelen. Er waren verschillende tempels in de stad die gezamenlijk werden gebruikt ter ere van Zeus. Plaatsen zoals Ellis organiseerde ook enkele spellen ter ere van verschillende Griekse goden en godinnen. Voor de mensen uit die tijd was het een uiterst feestelijke en uitbundige tijd.

Naast Olympia waren er nog ongeveer drie andere plaatsen waar verschillende varianten van de spelen werden gehouden. Dit waren de Pythische Spelen (in Delphi), de Nemeïsche Spelen, de Isthmische Spelen (rond Korinthe).

Hoe vaak werden de oude Olympische spelen gehouden?

De werkelijke frequentie waarmee de spelen in de oudheid werden gehouden, is het onderwerp van verschillende theorieën. Veel historici zijn echter van mening dat de spelen elke vier jaar werden gehouden. Sommige historici gaan zelfs verder en definiëren de exacte datum als de periode van 6 augustus tot 19 september. Het was zo'n monumentaal sportfeest dat historici en schrijvers de spelen hebben getimed. In de oude Griekse cultuur was één Olympiade bijvoorbeeld gelijk aan vier jaar.

Aan de vooravond van de Olympische Spelen was het niet ongebruikelijk dat Olympia een levendige en kleurrijke stad werd met duizenden bezoekers. Honderden boodschappers werden door heel Griekenland gestuurd om het begin van de spelen aan te kondigen. Dit was een teken dat alle strijdende staten of steden hun conflicten moesten beëindigen, zodat mensen in alle rust naar Olympia konden gaan voor de spelen. In die tijd was geen enkele andere plek op aarde belangrijker dan Olympia. Ongeveer 50 mensen stroomden naar Olympia om getuige te zijn van dit ongelooflijke spektakel. Mensen kwamen uit heel Griekenland en daarbuiten.

Tijdens het evenement baden en aanbaden bezoekers Zeus in verschillende tempels verspreid over Olympia. Ze offerden dieren en plaatsten verschillende offers op de grote met goud en ivoor geborduurde beelden van Zeus. De organisatoren offerden ook tot 100 ossen aan Zeus, de koning van de goden.

Gebeurtenissen die plaatsvonden tijdens de oude Olympische Spelen

Het eerste bekende Olympische evenement vond waarschijnlijk plaats in 776 voor Christus. en was een wandelsportwedstrijd. In de loop van de decennia breidde het spel zich echter uit naar andere sportevenementen. Komt naar voren podium: een race van 210 yards. Interessant genoeg is het Engelse woord "stadion" daarvan afgeleid Stadion. Dit komt omdat de Stade-wedstrijden werden gehouden op plaatsen die vergelijkbaar zijn met wat we tegenwoordig een stadion noemen.

In 724 voor Christus er werd een race van twee lengtes genoemd Diaulos is toegevoegd aan de spellen. Het is vergelijkbaar met de moderne 400 meter race. Twee jaar daarvoor, in 726 voor Christus, werden de spelen gehouden dolichos . Bij dit spel ging het om een ​​langeafstandsrace, vergelijkbaar met de moderne race van 1500 of 5000 meter. In 708 voor Christus worstelen en vijfkamp komen ook voor. Bij de vijfkamp moesten de deelnemers deelnemen aan een reeks evenementen, zoals speerwerpen, discuswerpen, verspringen, worstelen en sprinten.

Toen de spelen in populariteit toenamen, werd in 688 v.Chr. en 680 voor Christus boksen en wagenrennen werden hieraan toegevoegd. De Grieken zorgden ook voor de jeugd. In 632 en 616 v.Chr. de jongens hadden de mogelijkheid om aan de spellen deel te nemen.

Het is heel verrassend dat de spellen destijds geen teamcompetities kenden. Er waren ook geen balspelen. Balsporten en voetbal zullen later in de nabije toekomst worden uitgevonden.

Er wordt aangenomen dat in de beginfase van de oude Olympische Spelen alle evenementen hoogstwaarschijnlijk op één dag werden gehouden. Maar later, toen de spelen steeds meer publiek trokken, werd de duur ervan verlengd tot vier of vijf dagen. De laatste dag (de vierde) was gereserveerd voor de slotceremonie en de prijsuitreiking.

Waarom deden de Olympiërs naakt of halfnaakt mee?

Om deze vraag te beantwoorden moeten we eerst de filosofie van de oude Grieken van die tijd begrijpen. Het oude Griekenland was een levendige staat die regelmatig in conflict kwam tussen steden. Ze waren absoluut geobsedeerd door het idee om hun beste fysieke vorm te behouden. Dit gold niet alleen voor de militaire conflicten van die tijd. Het werd belangrijk geacht voor iemands sociale klasse en religieuze status. Dit laatste kwam tot uiting in de sculpturen en schilderijen van de goden. Ze schilderden de Olympische goden af ​​als bovennatuurlijke mannen en vrouwen met een opmerkelijk knap uiterlijk en mentale scherpte. Ze hadden goden aan wie de hoogst mogelijke menselijke eigenschappen werden toegeschreven.

Ten tweede was het geen schande om naakt te strijden of te pronken in de stadions. Het was een grote trots voor hen. Ze zagen het als een vorm van overgangsritueel dat ook boze geesten afweerde. Publieke naaktheid was destijds ook vooral voorbehouden aan de hogere klasse.

Welke atleten namen deel aan de Olympische Spelen?

Voordat een man serieus kon meedoen aan een van de oude spelen, moest hij in uitstekende fysieke conditie zijn. Jarenlang was een extreem hoog opleidingsniveau vereist. Vervolgens waren er in de verschillende stadstaten speciale plaatsen (plaatsen die we gymzalen zullen noemen) en stallen gewijd aan de training van deze atleten.

Het prestige en de eer die gepaard gingen met deelname aan of zelfs het winnen van een evenement op de Olympische Spelen, is wat veel van deze atleten ertoe aanzette goddelijke en bovenmenselijke prestaties te streven. De spellen waren extreem veeleisend en in sommige gevallen zelfs brutaal. Er was geen ruimte voor middelmatigheid en aarzeling. Perfectie was de sleutel tot competitie en overwinning.

De atleten die aan de Spelen deelnamen, kwamen niet alleen uit Olympia. Sommigen van hen kwamen zelfs van Afrika, Klein-Azië (het huidige Turkije) en het Italiaanse schiereiland. Sommige van deze atleten hebben hun hele leven voor de spelen getraind.

Er waren ook atleten die training combineerden met andere beroepen. Koroeb, een chef-kok in Ellis, wordt door historici bijvoorbeeld beschouwd als de eerste Olympische kampioen. Hij nam deel aan de sprintrace in 776 voor Christus.

Welke prijzen hebben de winnaars ontvangen?

In de loop van de tijd werden de beloningen ook belangrijker. De winnaars werden als 1 geteld^vi burgers, die qua perfectie op de tweede plaats komen na de goden. Eerbetoon (meestal een krans of slinger) en enorme voordelen werden aan de overwinnaars overhandigd toen ze terugkeerden naar hun dorpen of steden. Destijds waren de prijzen geen gouden, zilveren of bronzen medailles. Waar alle historici het unaniem over eens kunnen zijn, is dat concurrerende Olympische atleten in de eerste plaats om eer en glorie gingen.

Mogen vrouwen deelnemen aan de oude Olympische Spelen?

De Griekse cultuur van die tijd was niet extreem vrouwonvriendelijk, zoals blijkt uit sommige andere oude beschavingen. Ze hadden zelfs beroemde godinnen waarvan men geloofde dat ze hele steden bewaakten en zegenden. Populaire vermeldingen zijn onder meer: ​​Hera (de extreem jaloerse vrouw van Zeus), Athena, Demeter, Electra, Artemis, Hestia, Electrona, Anthea en Aphrodite.

Nu we hebben vastgesteld hoeveel waardering de Grieken hadden voor vrouwen en vrouwelijke kwaliteiten, gaan we onderzoeken of ze daar ook daadwerkelijk rekening mee hielden. Stond de maatschappij destijds toe dat vrouwen deelnamen aan de Olympische Spelen?

Het antwoord op deze vraag is door verschillende historici uitgebreid besproken. Het is algemeen aanvaard dat vrouwen niet rechtstreeks aan de spelen deelnamen. Sommigen van hen bezaten echter stallen en gymzalen die atleten voortbrachten om aan de spelen deel te nemen. Als gevolg hiervan verschijnen de namen van sommige van deze vrouwen naast de namen van de kampioenen op de officiële kampioenslijst.

Sommige van de onderscheidingen die de atleten in hun geboortestad ontvingen, hadden ook gevolgen voor deze vrouwen. Dus ja! Het spel stond open voor alle en-lones. Nu mochten zelfs in plaatsen als Sparta jonge vrouwen en meisjes lokaal concurreren.

Er zijn berichten dat getrouwde vrouwen niet op de tribunes bij de spelen mochten komen. Dit is door een aantal historici betwist. Niettemin hadden de Grieken een aantal speciale wedstrijden gereserveerd voor ongehuwde vrouwen, en voor de vrouwen die eigenaar waren van de stallen waarover we eerder spraken. Deze hebben ze gebruikt Speciale Olympische Spelen ter ere van de godin Hera, de vervreemde vrouw van Zeus. De spellen hebben een naam Heraia. De winnaars namen kransen van bijzondere olijftakken mee naar huis (vergelijkbaar met de kransen die de mannen ontvingen).

Er kan worden verwezen naar de gebeurtenissen die 2 teisteren^nd eeuw voor Christus Tijdens de evenementen zijn er veel vooroordelen tegen vrouwen. Sommige historici uit de oudheid beweren dat het vrouwen ten strengste verboden was om aan de evenementen deel te nemen. De straf voor ongehoorzaamheid was de dood. Er is echter geen concreet bewijs om deze beweringen te ondersteunen. Zelfs als deze gebeurtenissen plaatsvonden, vonden ze ongetwijfeld plaats tijdens het bewind van het Romeinse Rijk. Zoals we in de volgende passages zullen zien, beginnen de spelen op dit moment hun aantrekkingskracht te verliezen. Ironisch genoeg beschouwden de keizers van Rome het destijds als een te heidense sport.

De Olympische Spelen tijdens het Romeinse Rijk

Vanaf ongeveer 2^ri eeuw staan ​​de Olympische Spelen en de organisatie ervan op het punt te verdwijnen. Met de komst van de Romeinse overheersing en expansie gingen de spelen achteruit. Keizers staken minder tijd en moeite in hun organisatie. Sommige Romeinen verafschuwden het festival zelfs. Vooral het idee om naakt te concurreren werd als zeer vernederend en vernederend ervaren.

Dit idee weerhield sommige Romeinse keizers, zoals Augustus en Nero, er echter niet van om de spelen te gebruiken als een politieke strategie en een strategie om de macht te vergroten. En in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zijn de Olympische Spelen en de Romeinse gladiatorenwedstrijden in de arena twee totaal verschillende competities. De Romeinen namen niet deel aan de Griekse atletiekspelen. De typische gladiator was in de arena voor publiek vermaak. Aan de andere kant nam de Olympiër uitsluitend deel aan de spelen om te concurreren en Zeus te eren. Geen van beiden was geïnteresseerd in deelname aan de sportwedstrijden of -spellen van de ander. Na verloop van tijd werden de Olympische Spelen minder aantrekkelijk voor het grote Romeinse publiek.

Wanneer werd de Olympische Spelen precies afgeschaft?

Ongeveer 400 na Christus De Romeinse keizer Theodosius I (sommige historici beweren dat het zijn zoon was) vaardigde een verbod uit op alle Olympische activiteiten. De reden voor de verwijdering was vanwege de associatie van het spel met heidense goden en cultuur. En in die tijd bloeide het christendom en kreeg het momentum in het hele Romeinse rijk. Het katholicisme begon sterke wortel te schieten in de walnoten.

Na ongeveer twaalf eeuwen van intense concurrentie en aanbidding van de Griekse goden en godinnen werden de oude Olympische Spelen niet meer gehouden. De Spelen zullen pas eind 12e het levenslicht zien^. eeuw.

De moderne Olympische beweging en tijden

De heropleving van de Olympische Spelen vond in Europa plaats na de Renaissance. Het continent herstelt zich ernstig en bereidt zich voor op de 20e^ти eeuw. Ideeën en uitvindingen verspreidden zich vrijelijk over het continent, en sommige ervan staken zelfs de Atlantische Oceaan over naar de Verenigde Staten. De eerste gegevens over de terugkeer van het spel dateren uit 17^ти eeuw. De Cotswold Games (ook bekend als Cotswold Olympisch) Ik herinner me. Het wordt jaarlijks georganiseerd door Robert Dover in de omgeving van Chipping Campden, Engeland.

Er was ook L'Olympiade de la République, die van 1796 tot 1798 jaarlijks in Frankrijk werd gehouden. In het midden van de 19^ти eeuw werden er ook verschillende versies van de spelen gehouden in Ramlósa en Stockholm, Zweden. Deze wedstrijden werden georganiseerd door Gustav Johann Chartau. Ongeveer 25 mensen woonden deze spelen bij. In Engeland werd de herstart echter in handen gelaten van William Penny Brooks. Brooks organiseerde een jaarlijks spel genaamd Olympische Spelen in Wenlock in 1859

De grootste inspanningen voor de heropleving van de Olympische Spelen werden geleverd door de Franse publicist Pierre Baron de Coubertin. Coubertin wordt hoog aangeschreven als de grondlegger van de moderne Olympische Spelen, omdat hij krachtig campagne voerde en aandrong op een Europa dat zijn nieuwe wetenschappelijke ideeën en uitvindingen van die tijd aanvulde met een sterke lichamelijke gezondheid. Tegen het einde van de 19.^m. Coubertin bundelde zijn middelen en inspanningen met Brooks en een groot aantal Griekse enthousiastelingen. Precies! De geboorteplaats van de Olympische Spelen, Griekenland, begint voorzichtige stappen te ondernemen om de Spelen nieuw leven in te blazen. Van 1870 tot 1875 vonden er sporadische en kleine evenementen plaats in Athene.

Zapas Evangelos, een Grieks-Roemeense filantroop, financierde en organiseerde de meeste van deze spelen. En de gebruikelijke verdachten – Brooks en Coubertin – sierden dergelijke sportevenementen vaak met hun aanwezigheid. Een paar jaar later, in 1890, richtte Coubertin het Internationaal Olympisch Comité op. Vier jaar later, in 1894, presenteerde Coubertin zijn ideeën op een internationale sportconferentie in Parijs, Frankrijk. In dat jaar werden de spellen officieel gelanceerd, toen het voorstel van Coubertin op de conferentie unanieme goedkeuring kreeg.

De Olympische Spelen van 1896

Dankzij de Conferentie van Parijs van 1894 werd Dimitar Vikelas verkozen tot eerste president van het IOC. Parijs werd oorspronkelijk gekozen als locatie en het geplande jaar was 1900. Na enige discussie en lobbywerk door Coubertin en zijn medewerkers werden de spelen echter verplaatst naar Athene, Griekenland, en het overeengekomen gastjaar was 1896. De spelen werden ingehuldigd door de Koning van Griekenland, koning George I, in de eerste week van april 1896. Het stadion voor de opening van de Olympische Spelen van 1896 werd gehouden in het Panetica Stadion. Tegen het einde van het evenement hadden de Verenigde Staten de meeste gouden medailles gewonnen, met 11. En gastland Griekenland stond op de eerste plaats met de meeste medailles, met 46 in totaal.

Hoeveel landen namen deel aan de eerste moderne Olympische Spelen?

Aan de Olympische Spelen van 1896 in Griekenland namen veertien landen deel. De landen waren: Australië, Oostenrijk, Bulgarije, Groot-Brittannië, Duitsland, Denemarken, Griekenland, Italië, Hongarije, Frankrijk, Chili, Zweden en Zwitserland, de VS. In totaal streden 14 atleten in 241 disciplines. De spelen in Griekenland genoten een zeer sterk politiek en publiek enthousiasme. Velen dachten zelfs dat Athene de permanente gastheer van de spelen zou moeten zijn. Dat is duidelijk niet gebeurd.

De Internationale Olympische Organisatie (IOC) besloot dat het het beste was om de spelen op rotatiebasis in verschillende steden in Europa en de wereld te houden. Samen met het IOC overweegt Coubertin internationale Olympische Spelen die als enige doel hebben de vrede in continentaal Europa en daarbuiten te bevorderen. Hij wordt als volgt geciteerd:

Laten we onze roeiers, onze lopers, onze schermers naar andere landen exporteren. Dit is de echte vrijhandel van de toekomst, en op de dag dat deze in Europa wordt geïntroduceerd, zal de zaak van de vrede een nieuwe en sterke bondgenoot krijgen.

Wie is verantwoordelijk voor de organisatie van de Olympische Spelen?

Het Internationaal Olympisch Comité (IOC) is het enige orgaan dat alle Olympische activiteiten over de hele wereld organiseert en beheert. Zij worden bijgestaan ​​door het Nationaal Organisatiecomité van het gastland. Ook de Internationale Sportfederatie leent haar inspanningen aan het IOC. Een andere belangrijke zusterorganisatie van het IOC is het World Anti-Doping Agency (WADA).

Het IOC is een autonome organisatie die haar eigen leden kiest. Het aantal leden bedraagt ​​momenteel 115. De leden worden elke acht jaar gekozen. Het presidentschap duurt acht jaar, waarna de president het recht heeft zich nog twee termijnen van elk vier jaar kandidaat te stellen.

Na de Eerste Wereldoorlog werd het hoofdkwartier van het IOC verplaatst van Parijs naar Lausanne, Zwitserland. Als onderdeel van zijn inspanningen om te groeien en te moderniseren, heeft het IOC korte regels ingevoerd die de activiteiten van het orgaan en zijn leden regelen. IOC-leden moeten altijd onafhankelijk handelen. Hun enige doel is het bevorderen van de ontwikkeling van sport wereldwijd. Ze zijn ook gratis van 3^ти landen of overheidsinspecties en instructies.

Wie is de eerste president van het Internationaal Olympisch Comité (IOC)?

De eerste president van het IOC was de Griekse schrijver Dimitar Vikelas. Hij werd in 1894 gekozen door de leden van het IOC. Werkte tot 1896.

De geschiedenis van de moderne Olympische Spelen kan echter nooit compleet zijn zonder Pierre Baron de Coubertin te vermelden. Naast zijn immense bijdrage aan de spelen schrijft Coubertin ook geschiedenis als de langstzittende president van het IOC. Van 1896 tot 1925 was hij voorzitter van het IOC.

Hoe worden de gaststeden van de Olympische Spelen gekozen?

Het IOC stemt op de afgevaardigdenconferentie om de gaststad te selecteren. Technisch gezien worden de prijzen toegekend aan steden, en niet aan de landen waarin die steden zich bevinden. Dit is in overeenstemming met de originele en eeuwenoude tradities van het spel dat zich afspeelt in stadstaten.

Recente controverses op de Olympische Spelen

Sinds de heropleving ervan in 1896 hebben de Olympische Spelen en de organisatie ervan plaatsgevonden in een sfeer die volledig verstoken was van politieke vooroordelen of religieuze associaties. Het was een volledig neutraal sportfestival dat open stond voor alle rassen en mensen over de hele wereld. Er zijn gevallen geweest waarin centrale overheden en politieke organisaties of individuen hebben geprobeerd hun politieke of nationale ideologieën in de Olympische Spelen te stoppen. Een voorbeeld van een dergelijk noodlottig geschil vond plaats tijdens de Olympische Spelen van Montreal in 1976. Canada weigerde vertegenwoordigers van Taiwan toe te staan ​​deel te nemen vanwege een geschil dat het had met het vasteland van China. Ook tijdens de Olympische Spelen van 1936 in Berlijn drong veel nazi-propaganda door in de organisatie en openingsceremonie van de spelen.

Tijdens de Koude Oorlog was er sprake van hevige concurrentie tussen de VS en de USSR om dominantie en politieke invloed, zowel op als buiten de baan. Het hele Amerikaanse team boycotte de Spelen van 1980 in Moskou vanwege de Sovjet-invasie in Afghanistan. Vier jaar later kreeg de Sovjet-Unie haar deel van het vlees door de Spelen van 1984 in Los Angeles te boycotten.

Ook tijdens de Spelen van München in 1972 infiltreerden terroristische cellen en voerden een dodelijke aanval uit op het Israëlische basiskamp. Tijdens de Olympische Spelen van 1968 in Mexico vonden verschillende massale studentenprotesten plaats tegen de enorme uitgaven van de regering aan de organisatie van de spelen. Dat jaar boycotten een aantal Afro-Amerikaanse atleten de spelen gedeeltelijk uit protest tegen de groeiende raciale spanningen en problemen in de Verenigde Staten.

In welke jaren worden de Olympische Spelen niet gehouden?

De Olympische Spelen hebben het goed gedaan op het gebied van hosting en continuïteit. In zijn 123-jarige geschiedenis zijn de spelen slechts drie keer onderbroken. Het zijn 3, 1916 en 1940. Alle drie de jaren vonden plaats toen de wereld op zijn kop stond: de Eerste en de Tweede Wereldoorlog.

Olympische Zomerspelen versus Olympische Winterspelen

Sinds de eerste Olympische Spelen in 1896 worden de Olympische Zomerspelen de afgelopen 4 jaar elke vier jaar gehouden (behalve in 120, 1916 en 1940). In tegenstelling tot de Olympische Zomerspelen werden de Olympische Winterspelen voor het eerst gehouden in 1944 in Chamonix, Frankrijk. Aanvankelijk werden beide wedstrijden in hetzelfde kalenderjaar gehouden. Sinds 1924 worden de twee wedstrijden echter elke twee jaar volgens een gespreid schema gehouden. Ze worden dus elke vier jaar gehouden, met een tussenpoos van twee jaar.

Welke sporten en evenementen vinden er plaats tijdens de Olympische Spelen?

Het IOC (Internationaal Olympisch Comité) is het enige orgaan dat bepaalt welke sporten worden toegevoegd of verwijderd van de Olympische Spelen. Door de jaren heen zijn er een aantal toevoegingen en uitsluitingen geweest. Zoals het er nu uitziet, bedraagt ​​het aantal sportevenementen dat gewoonlijk op de Olympische Spelen als geheel wordt gezien ongeveer 33 (plus of min toekomstige IOC-beslissingen).

Vooral de Olympische Zomerspelen vermaken toeschouwers met de volgende sporten en evenementen: boogschieten, atletiek (atletiek), golf, voetbal, hockey, badminton, basketbal, boksen, kanoën en kajakken, wielrennen, teamhandbal, paardensport, schermen, Gymnastiek (inclusief artistiek, artistiek en trampoline), judo, moderne vijfkamp, ​​roeien, rugby, zeilen (voorheen zeilen), schieten, tafeltennis, taekwondo, tennis, triatlon, volleybal (binnen en strand), gewichtheffen, gewichtheffen, watersport (inclusief zwemmen , synchroonzwemmen, duiken en waterpolo) en worstelen. Vrouwen mogen aan bovengenoemde sporten deelnemen, terwijl mannen niet mogen deelnemen aan synchroonzwemmen en ritmische gymnastiek.

Olympische wintersporten die op sneeuw of ijs worden gespeeld, zijn onder meer: ​​rodelen, biatlon, skiën, bobsleeën, schaatsen (kunstschaatsen en schaatsen), krullen, skeleton-sleeën, schansspringen, ijshockey en snowboarden. De Spelen staan ​​open voor zowel mannelijke als vrouwelijke atleten.

Opmerking:: In 2009 kwamen IOC-leden overeen om vrouwenboksen toe te voegen aan het programma voor 2012. In 2016 voegden de Olympische Spelen van Rio de Janeiro goud en rugby-zevenkamp toe aan het toernooi. De Olympische Spelen van 2020 in Tokio zagen de terugkeer van honkbal en softbal. 3x3 basketbal, surfen, BMX freestyle, karate, wielrennen, sportklimmen en skateboarden werden ook aan de Spelen toegevoegd.

Wat is het motto van de Olympische Spelen?

Het IOC nam deze Latijnse woorden: "Citius, altius, veertig" over als het officiële motto van de spelen in 1894. Ze betekenen: "Sneller, hoger, sterker". De persoon die deze term bedacht was Henri Didon, een Franse Dominicaanse predikant.

Hoe worden de openings- en sluitingsceremonies van de Olympische Spelen gehouden?

Bij de openingsceremonies van de moderne Olympische Spelen is altijd de traditie in stand gehouden dat het Griekse team het eerste land was dat het stadion betrad. Vervolgens komen de overige deelnemende landen in alfabetische volgorde binnen (het alfabet van het gastland). Het laatste land dat u binnenkomt, is altijd het thuisland.

Tijdens de slotceremonie van het spel ontmoeten alle atleten zich en maken ze een praatje met elkaar. Ze zijn niet per land verdeeld, zoals te zien was tijdens de openingsceremonie. De grondgedachte hiervoor komt overeen met het doel van het Internationaal Olympisch Comité (IOC) om sport en competitie te gebruiken om vriendschap en vrede tussen de volkeren van de wereld te bereiken.