Het Roe v. Wade-besluit: geschiedenis van oorsprong, besluit en impact

Het Roe v. Wade-besluit (1973) | Afbeelding: Amerikaans Hooggerechtshof

Geloof het of niet: er was een tijd dat abortus illegaal was in het land. Dit was een tijd waarin de meeste staten in het land er hard tegen optreden, waardoor er slechts een paar veilige havens in het land overbleven waar jonge vrouwen de procedure veilig konden ondergaan. Dit alles veranderde daarna echter оу v. Waden (1973) van het Hooggerechtshof, waarin de vooraanstaande rechters (met een 7-2-beslissing) oordeelden dat abortus een persoonlijke beslissing is van de zwangere vrouw en de arts tot de eerste drie maanden van de zwangerschap.

De rechtszaak, waarin de aanklager aandringt op het ongedaan maken van anti-abortuswetten, specifiek in Texas, heeft ertoe geleid dat staten in het hele land hun abortuswetten hebben herzien om te voldoen aan de beslissing van het Hooggerechtshof.

Hier volgt een korte terugblik op de geschiedenis, het besluit en de impact van de zaak van het Amerikaanse Hooggerechtshof оу v. Waden (1973) – een baanbrekend werk dat tot op de dag van vandaag voor controverse zorgt. Maar eerst volgt hier een korte samenvatting van de geschiedenis van de abortuswetten in de VS Ree v. Waden (1973).

Wanneer is abortus illegaal in de VS? – Geschiedenis van de praktijk en politieactiviteiten

Aanvang rond 18 uur^ти eeuw – bijna tweehonderd jaar geleden Ree v. Waden (1973) – Abortus was bijna legaal. Destijds werd de termijn voor abortus vastgesteld rond het moment van ‘versnelling’ – de tijd rond de vierde maand van de zwangerschap waarop een vrouw de foetus voelt bewegen. Om zich te ontdoen van kwakzalvers en gewetenloze medicijnen die worden gebruikt om op gevaarlijke wijze abortussen uit te lokken, proberen sommige staten abortussen te reguleren.

Als gevolg van de toename van het aantal sterfgevallen, die vaak het gevolg zijn van illegale en gevaarlijke drugs, beginnen instellingen als de American Medical Association (AMA) te pleiten voor een volledig verbod op abortus. Hun anti-abortuscampagnes begonnen rond het einde van de jaren vijftig van de negentiende eeuw. Tegenstanders van deze anti-abortusactivisten voerden aan dat de AMA eenvoudigweg probeerde de concurrentie (dwz verloskundigen) uit de sector te verdrijven, waardoor artsen de procedure zouden monopoliseren.

Helemaal tot het einde van de 19^ти eeuw blijft abortus grotendeels legaal in de Verenigde Staten. Dit ondanks de mening van sommige anti-abortusactivisten die beweren dat als abortus niet wordt gecontroleerd, de VS het risico lopen hun ‘inheemse’ bevolking te verliezen, wat op zijn beurt zal leiden tot immigrantendominantie in de VS. Amerika. Het is interessant om op te merken dat deze activisten met ‘inheemse bevolking’ blanke Amerikanen bedoelden die in de VS geboren waren, en protestanten.

Pas toen de Katholieke Kerk zich aansloot bij de anti-abortuscampagne werd abortus gecriminaliseerd. Rond het einde van de jaren zestig berispte de Kerk artsen die zich met deze praktijk bezighielden. Zij stellen dat abortus, ongeacht de duur van de zwangerschap, een belediging voor God is. Om deze reden verbieden katholieke missies en ziekenhuizen het. Nog geen vijf jaar later keurde het Amerikaanse Congres de Comstock Act goed, een wet die de distributie (via de Amerikaanse post) van voorbehoedmiddelen en medicijnen die nodig zijn voor de procedure strafbaar stelt.

Te midden van alle wetten en sociale spot rond abortus blijven sommige vrouwenrechtengroepen vechten voor wat zij zien als een schending van hun burgerlijke vrijheden.

In de vooravond van Ree v. Waden (1973) Er werden talloze rechtszaken uitgevochten, waarbij de zaken meestal betrekking hadden op het verbod op voorbehoedmiddelen. Voorstanders van abortus hebben een aantal belangrijke beslissingen in hun voordeel gewonnen. In 1965 vernietigde het Amerikaanse Hooggerechtshof bijvoorbeeld gedeeltelijk de Comstock Act, die toestond dat voorbehoedmiddelen aan getrouwde paren werden uitgedeeld. In de uitspraak van de rechtbank werd aangehaald hoe dergelijke verboden het recht op privacy van mensen schenden, dat wordt gegarandeerd door de grondwet.

Nog maar ongeveer een jaar geleden Ree v. Waden, De rechtbank vernietigde het verbod op voorbehoedmiddelen volledig, waardoor elke volwassene, ongeacht de burgerlijke staat, het recht kreeg om vrijelijk voorbehoedmiddelen te verspreiden.

Opgemerkt moet worden dat abortussen al eerder legaal waren in Amerikaanse staten als Hawaï, New York, Alaska en Washington Ree v. Waden beheer. De eerste staat die het decriminaliseerde was Hawaï (in 1970). In het geval van Hawaï hadden alleen inwoners van de staat er legale toegang toe. De Empire State – New York – gaat nog een stap verder en geeft toegang aan alle individuen, ongeacht hun verblijfsstatus.

Wist je datVolgens een schatting van het Guttmacher Instituut vonden er in de twintig jaar daarvoor tussen de 200 en 000 miljoen illegale abortussen per jaar plaats in de VS. Ree v. Waden? Veel van deze procedures worden uitgevoerd door fraudeurs die zich voordoen als artsen of vroedvrouwen. Veel vrouwen moesten ondraaglijke, zelfopgewekte abortussen ondergaan, en anderen verloren daarbij het leven.

Wie was Rowe?

Norma McCorvey (1947-2017)

Norma McCorvey – een zwangere vrouw uit Dallas, Texas, begin twintig – ontdekte dat abortus in haar staat Texas illegaal was, tenzij het werd uitgevoerd om het leven van de zwangere vrouw te beschermen. Geboren in een zeer slechte economische situatie, had McCorvey een zeer moeilijke opvoeding. En omdat ze de gedachte niet kon verdragen haar andere kind ter adoptie af te staan, besloot ze een abortus te plegen. De jonge vrouw had twee kinderen en stond ze af ter adoptie.

Vanwege haar financiële situatie kon ze de kosten van een verhuizing naar het buitenland om de procedure uit te voeren niet betalen. Ook had ze niet het geld dat een gekwalificeerde arts in Texas nodig had om de abortus in haar staat in het geheim uit te voeren. Er zijn talloze vrouwen zoals McCorvey geweest die zich in soortgelijke of zelfs ergere situaties hebben bevonden.

Twee zeer moedige advocaten uit Texas schoten McCorvey te hulp en hielpen haar een rechtszaak aan te spannen tegen de staat Texas bij het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten. Haar advocaten kozen bewust voor de bijnaam "Jane Roe" om Norma McCorvey te beschermen tegen de buitensporige publiciteit en schandalen die met de zaak gepaard gingen. Rowe en haar advocaten wilden dat het Hof haar het absolute recht zou verlenen om de zwangerschap te beëindigen op welke manier dan ook en op elk moment dat zij nodig achtte.

Sarah Weddington is een van de twee advocaten van de eiser. 18 september 1978

Wie is Wade?

Henry Wade was de officier van justitie van Dallas County. Omdat de rechtszaak tegen de staat was gericht, was Wade de beklaagde in de zaak. Wade had een behoorlijk goede reputatie, en in ieder geval was hij waarschijnlijk de beste beklaagde in de zaak.

Henry Wade (1914 - 2001) - officier van justitie in Dallas County

Wist je dat: Districtsadvocaat Wade maakte deel uit van de aanklager die in 1964 Jack Ruby vervolgde - de man die JFK-moordenaar Lee Harvey Oswald vermoordde?

оу v. Waden (1973): Samenvatting en besluit

Aan de vooravond van de confrontatie met het Hooggerechtshof heeft een districtsrechtbank in Texas een uitspraak gedaan waarin wordt verklaard hoe illegaal het abortusverbod in Texas is. Volgens dit besluit uit juni 1970 was de wet van Texas in strijd met het recht van vrouwen op privacy. Wade was ontevreden over de beslissing en verklaarde dat Texas zich niet zou houden aan de uitspraak van de rechtbank en dat de staat niet zou terugdeinzen voor het straffen van abortusartsen.

De beslissing gaat dus door de rechterlijke hiërarchie, waarna beroep kan worden aangetekend bij de hoogste rechtbank van het land: het Amerikaanse Hooggerechtshof. In de loop van dit proces beviel eiseres McCovey van het kind en bleef het afstaan ​​ter adoptie.

Bijna drie jaar na de uitspraak van de rechtbank heeft het Amerikaanse Hooggerechtshof een uitspraak over de zaak gedaan. In een 7-2 beslissing vernietigden de eervolle rechters het abortusverbod in Texas. Vrouwen in het hele land hadden het recht verworven om hun zwangerschap binnen het eerste trimester (dwz de eerste drie maanden) te beëindigen. In het besluit, onder leiding van rechter Harry Blackmon, werd gesteld dat het verbod in Texas (net als soortgelijke verboden in de VS) feitelijk ongrondwettelijk was omdat het het recht van vrouwen op privacy schond, een recht dat wordt beschermd door het veertiende amendement op de grondwet van de VS.

Waarom baseerde het Hof zijn beslissing op drie trimesters?

Rechter Harry Blackmon, de rechter die de meerderheidsopinie schreef in Roe v. Waden

Het is altijd erg ingewikkeld als het gaat om staatsinterventie in zaken die verband houden met gezondheidszorg en persoonlijke vrijheden. Om tot een oordeel te komen heeft het Hof de zwangerschap in drie trimesters verdeeld, waarbij elk trimester gemiddeld uit drie maanden bestond.

De eminente rechters van het Hooggerechtshof in de zaak moeten rekening hebben gehouden met de overwegingen van eminente artsen, biologen en psychologen bij de beoordeling van het punt waarop een foetus als een mens kan worden beschouwd. Deze vraag was misschien wel de meest verhitte van allemaal. Is de foetus werkelijk een mens? En als dat zo is, heeft het land zeker recht op alle onvervreemdbare rechten en bescherming die wij, de mensen die in de Verenigde Staten wonen, aan onze grondwet ontlenen.

In het meerderheidsbesluit werd gesteld dat het einde van het eerste trimester het moment is waarop de foetus in staat is een 'zinvol leven buiten de baarmoeder' te leiden.

In het tweede trimester heeft de staat regelgevende bevoegdheden; Zo kan zij ingrijpen als uit voldoende medisch bewijs blijkt dat de gezondheid van de vrouw in gevaar komt als er een abortus wordt uitgevoerd.

In het afgelopen trimester gaf de uitspraak van de rechters de staat de macht om abortus te verbieden als er voldoende bewijs was dat de foetus zich buiten de baarmoeder zelfstandig kon ontwikkelen. De gezondheid van de vrouw mag echter onder geen beding in gevaar worden gebracht om de foetus te redden.

Roe tegen Wade: De gevolgen

Ongeveer twintig jaar na de historische zaak maakte de aanklager een ommekeer door katholiek te worden en zich volledig tegen abortus te verklaren. De authenticiteit van haar bewering staat nog steeds ter discussie nu er geruchten de ronde doen dat ze steun kreeg van anti-abortusactivisten.

Ondanks de uitspraak proberen sommige staten – die met sterke anti-abortusgroepen – de beslissing van het Hooggerechtshof te omzeilen door met sluwe wetten te komen om abortussen te voorkomen. Sommige staten hebben aantoonbaar de uitgaven verlaagd die naar publieke programma's ter ondersteuning van abortus gaan.

В Gepland ouderschap van Zuidoost-Pennsylvania v. Casey (1992) worden beperkingen op abortus als ongrondwettelijk beschouwd als deze beperkingen een buitensporige last opleggen aan een zwangere vrouw die zich nog niet in het eerste trimester bevindt (dwz voordat de foetus levensvatbaar is).

Gonzales v. Carhart (2007) – de federale wet op het verbod op gedeeltelijke geboorteabortus (2003) werd voor het Hof aangevochten. Rechters zijn van mening dat de wet de rechten van vrouwen schendt. Wat zegt de Partial Birth Abortion Ban Act 2003? De wet maakt het voor vrouwen illegaal om de abortustechniek te gebruiken die bekend staat als intacte dilatatie en evacuatie. Het is vermeldenswaard dat de techniek nauwelijks door artsen of medisch personeel werd gebruikt bij het uitvoeren van abortussen.

Toen verscheen het in 2016 De gezondheid van de hele vrouw v. Hellerstedt. In deze zaak van het Hooggerechtshof verwezen de rechters naar de wet van 1992. Casey en schrapte verschillende bepalingen in de staatswet van Texas die abortusklinieken verplichtten normen te handhaven die vergelijkbaar waren met die van centra voor ambulante chirurgie. De andere bepaling is dat artsen die abortussen uitvoeren, toegangsrecht moeten hebben tot een nabijgelegen ziekenhuis.

Juni Medische Diensten LLC v. Russo (2020) – In deze zaak verwees het Hof naar een precedent – Gezondheid van de hele vrouw zaak in 2016 – voordat een ongrondwettelijke wet in Louisiana werd afgeschaft die vrijwel identiek was aan de wet die in Texas werd afgeschaft.