Teksten over piramides: definitie, doel, hiërogliefen en feiten

Aan het einde van de XNUMXe eeuw deed Gaston Maspero, een Franse archeoloog en egyptoloog, een verrassende ontdekking die de manier veranderde waarop we naar oude Egyptische begrafenissen en religieuze rituelen kijken. Maspero, tevens directeur van het Franse Instituut voor Oosterse Archeologie in Caïro, ontdekte de beroemde oude Egyptische piramideteksten in een reeks piramides in het zuiden van Saqqara, Egypte.

Veel wetenschappers en Egyptologen, waaronder bekendAuguste Mariette, de Franse archeoloog en hoofd van de opgravingen in Caïro, geloofde lange tijd dat de ondergrondse kamers en kamers in de piramides geen hiërogliefen op de muren bevatten. De bevindingen van Maspero bewijzen het tegendeel, aangezien er meer dan genoeg bewijs is dat oude Egyptische piramides ook inscripties of hiërogliefen op hun muren kunnen hebben.

Wat zijn dan deze piramideteksten? Wat zegt het in hen? En hoe belangrijk waren de piramideteksten voor de oude Egyptenaren? We kijken naar de geschiedenis, definitie, betekenis en doel van de oude Egyptische piramideteksten.

Wat zijn de piramideteksten?

De Piramideteksten verwijzen naar een reeks begrafenis- en begrafenisteksten waarvan de oude Egyptenaren geloofden dat ze bescherming boden aan de overleden farao of koningin in het hiernamaals. De teksten, geschreven in de oud-Egyptische taal (hiërogliefen), bestaan ​​uit begrafenisgebeden, bezweringen, hymnen en bezweringen waarvan wordt aangenomen dat ze de farao steunen op zijn reis naar het land van de doden.

Heel vaak vermeldden de piramideteksten, die op de piramidemuren of sarcofagen van de overledene waren gegraveerd, ook de persoonlijkheid, rol en prestaties van de farao tijdens zijn regering.

Delen van de piramideteksten

De Piramideteksten bevatten spreuken die in twee delen kunnen worden verdeeld: een persoonlijk gedeelte en een heilig gedeelte.

Het persoonlijke gedeelte bevat spreuken die zijn ontworpen om de geest van de overleden farao uit het graf naar het hiernamaals te brengen. De bezweringen vragen de goden om bescherming, levensonderhoud en een veilige reis aan de overledene te schenken. Wat de beschermende tekst betreft, bestrijken de bezweringen de bescherming van zowel het lichaam als het graf van de overledene door beschermende goden aan te roepen zoals Anubis, Isis, Sekhmet, enz.

Het heilige gedeelte bevat een reeks rituelen die door de priesters worden uitgevoerd en die korte instructiespreuken bieden. Ze zijn bedoeld om de overleden farao te informeren hoe hij het hiernamaals moet bereiken. Vaak sprak de priester tijdens deze spreuk de overledene in de tweede persoon aan.

Wist je dat: Bij het inroepen van de hulp van de goden bedreigden de priesters soms de goden als ze de farao niet voldoende bescherming of veilige doorgang boden?

Kort verhaal

Aangenomen wordt dat de piramideteksten de vroegst bekende oude religieuze en begrafenisteksten ter wereld zijn. Ze dateren uit het einde van het Oude Rijk (ca. 2686 v.Chr. - ca. 2181 v.Chr.).

Geleerden en archeologen geloven dat de Piramideteksten in zwang waren vanaf de Vijfde Dynastie tot de Zesde Dynastie van het Oude Rijk. Hun ontdekking op de muren van de piramide van Kakare Ibi, een farao uit de Achtste Dynastie, geeft aan dat er misschien nog meer zijn, uit verschillende dynastieën en koninkrijken, die wachten om ontdekt te worden.

De piramideteksten, geschreven in het oud-Egyptisch, werden in de muren en sarcofagen van de piramides uitgehouwen.

Tot nu toe bevinden alle ontdekkingen die zijn gedaan zich in Saqqara, Egypte. De vroegst bekende piramideteksten dateren van rond 2400-2300 v.Chr. Deze specifieke piramideteksten behoren toe aan farao Unas uit 5^dat Dynastie.

De Piramideteksten waren uitsluitend bedoeld voor de oude Egyptische koningen en koninginnen. Geen van de koninklijke leden en laaggeplaatste leden van de Egyptische samenleving gebruikte het veel latere Dodenboek of de Doodskistteksten om spreuken uit te spreken ter bescherming en begeleiding van hun overledenen.

Wist je dat: Zijn de Piramideteksten de oudst bekende religieuze teksten ter wereld?

Piramideteksten in verschillende koninkrijken

In het Oude Rijk werden de Piramideteksten alleen gevonden in de piramides van koningen en koninginnen, onder wie Pepi II en zijn vrouwen Wedjebten, Neth en Iput II.

Hoewel de Piramideteksten niet in de piramides van de farao's werden geschreven, gingen de bezweringen en rituelen voor de overledenen in de piramides door tot in het Middenrijk.

Tijdens het Nieuwe Rijk (ca. 1552 v.Chr. - ca. 1010 v.Chr.) Vonden de Piramideteksten soms hun weg naar de graven van hoge functionarissen en edelen.

Doel van de piramideteksten

De Piramideteksten zijn van het allergrootste belang voor de hele Egyptische samenleving. Ze vormen een belangrijk onderdeel van de oude Egyptische religie. Men geloofde dat de overleden farao zonder deze teksten niet veilig in het hiernamaals zou kunnen aankomen. Als dit gebeurt, zal er niemand in het hiernamaals zijn om de goden (bijvoorbeeld de zonnegod Ra) te helpen de krachten van het kwaad of de chaos te verslaan (Apophis).

Als gevolg hiervan werd er veel aandacht besteed aan de reeks begrafenisgebeden, bezweringen en hymnen die werden gereciteerd in de grafkamer van de overleden farao. Deze religieuze bezweringen lieten de ziel (ka) om veilig te vliegen of springen van het land van de levenden naar het hiernamaals.

De oude Egyptenaren geloofden dat de Piramideteksten de zoektocht van de overleden farao vergemakkelijkten om de Akh te worden, een waardig wezen dat tussen de goden zit.

Hoe werden de piramideteksten ontdekt?

оло 1880 . fransDe archeoloog en egyptoloog Gaston Maspero beloofde de binnenkamers van de Saqqara-piramides te bestuderen, vooral die op de zuidelijke heuvel. De locatie die Maspero koos, was eerder in 1842 in kaart gebracht door de Pruisische egyptoloog Carl Richard Lepsius.

Tijdens zijn opgravingen ontdekte hij wat volgens hem de ruïnes waren van de piramide van Pepi I uit de Zesde Dynastie. In de ondergrondse kamers van Pepi I ontdekte hij hiëroglifische inscripties op de muren.

Veel wetenschappers en archeologen, waaronder de Franse archeoloog Auguste Mariette, kwamen tot de conclusie dat de ruïnes geen piramide konden zijn omdat piramides geen schrift hebben. Mariette ging naar zijn graf, redenerend dat de door Maspero ontdekte inscripties in plaats daarvan op de muren van de mastaba stonden, een plat ogende piramide.

Naarmate er meer bouwwerken in het gebied werden opgegraven, raakte Maspero er steeds meer van overtuigd dat de geschriften inderdaad op de muren van oude Egyptische piramides stonden. Op een kilometer van de eerste opgravingen had de piramide van Merenre I – opvolger van Pepi I – bijvoorbeeld een soortgelijke hiërogliefentekst op de muren.

Het wordt overduidelijk dat Maspero de teksten van de piramides in het oude Egypte heeft ontdekt, aangezien er steeds meer teksten worden gevonden in elke opgegraven piramide in Saqqara. In de piramides van Unas, Teti en Pepi II – allemaal uit het tijdperk van het Oude Rijk – bevonden zich hiërogliefenteksten die een enorm licht werpen op het principe en de begrafenisliteratuur van de oude Egyptenaren.

Maspero was een vervolg op zijn publicatie uit 1882 (ca Recueil des Travaux) van zijn bevindingen met het tekstcorpus uit 1894 getiteld Les inscripties van piramides van Saqqarah.

Betekenis van de piramideteksten

De Piramideteksten stellen geleerden en egyptologen in staat het oude Egypte en het oude Egypte beter te begrijpen religie.

Oude Egyptische teksten over de piramides verzekerden mensen ook dat de dood niet het einde van de ziel is, maar slechts een mechanisme dat de ziel gebruikt om naar het hiernamaals over te gaan.

Ze laten ons ook zien in welke mate de oude Egyptenaren hun koningen en koninginnen vereerden. Vorsten waren de letterlijke belichaming van de goden in dit leven en het volgende. In sommige gevallen werden ze afgeschilderd als machtiger dan de goden, die ze konden verslinden.

Farao's verslinden de goden

In sommige verhalen wordt de Egyptische koning beschreven als een man die op delen van de lichamen van de goden jaagde en deze at. Deze toespraken worden de "Hymne of the Cannibals" genoemd. Ze waren bedoeld om te laten zien hoe machtig de koningen waren. In de piramidetekst van farao Unas wordt hij bijvoorbeeld beschreven als een machtige man die, met de hulp van de Egyptische god Shezmu uit het Oude Rijk, de goden afslacht en opeet.

Men geloofde dat koningen dit deden om de krachten van de goden en godinnen te absorberen. Hierdoor konden ze veilig het hiernamaals bereiken. Het verhief de overleden farao ook tot een goddelijke status, waardoor hij tussen de goden kon zitten.

Interessante feiten over de piramideteksten

Het was niet ongebruikelijk dat de Piramideteksten woorden bevatten over offers aan de Egyptische goden en godinnen.

Tijdens de begrafenis van de dode farao werden er vaak gebeden en geldelijke donaties verricht in de piramides.

Tot de beroemde oude Egyptische goden en godinnen waarnaar vaak wordt verwezen in de Piramideteksten behoren Anubis (god van het balsemen en begrafenisrituelen), Horus (valkgod van de hemel), Maat (godin van waarheid en orde), Osiris (heer van het hiernamaals). ), Ptah (scheppergod), Isis (moedergodin van de bescherming) en Atum (zon en scheppergod)

Tijdens de Opening of the Mouth-ceremonie openen priesters de mond en ogen van de overledene en reciteren vervolgens gebeden en bezweringen. Terwijl dit allemaal werd gedaan, huilden de rouwenden op de achtergrond en werden er delicate gaten in de mond van de overledene gesneden. De essentie van dit begrafenisritueel, dat werd uitgevoerd vanaf het Oude Rijk tot aan de Romeinse tijd, was om de farao in het hiernamaals te laten spreken, ademen, zien en eten.

Er werden afbeeldingen gemaakt van hellingen waarmee de farao een schip kon vliegen, rennen, lopen of roeien naar het eeuwige leven van vreugde. Wat het schip betreft, geloofden de Egyptenaren dat het vergelijkbaar was met dat van Ra's zonneschip, dat ook bekend stond als het Schip van Miljoenen Zielen.

Er waren ook piramideteksten in de graven van Egyptische koninginnen. Pepi II's vrouw, koningin Nate, had bijvoorbeeld de Piramideteksten in haar graf. Twee andere koninginnen – Iput II en Vejebetni – uit 6^dat dynastie had ook piramideteksten in hun graven. Aangenomen wordt dat deze twee koninginnen de echtgenotes van Pepi II waren.

De piramideteksten voor de koninginnen waren iets eenvoudiger dan die voor de koningen. En in het geval van Koningin Nate gebruiken bijna alle spreukregels in de Piramideteksten haar naam.

De vroegst bekende Piramideteksten zijn die in de Piramide van Faraoen Unas, de laatste koning van de Vijfde Dynastie. De piramideteksten van Unas bevatten zo'n 283 spreuken die op de ondergrondse muren van de grafkamer van de farao zijn geschreven.

In 1952 werd Samuel A. B. Mercer de eerste persoon die een volledige Engelse vertaling van de Piramideteksten maakte. Mercer baseerde zijn vertalingen op de Duitse vertaling (De altägyptische piramidetekst), gemaakt door de Duitse egyptoloog Kurt Heinrich Sette tussen 1908 en 1910.