Robert E. Lee - Biografie, belangrijkste feiten en prestaties

Robert Edward Lee werd geboren op 19 januari 1807 in Stratford Hall, Virginia, VS. Hij werd geboren in een aristocratische familie in Virginia. Zijn vader, Henry Lee, was kolonel en diende tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog.

Robert E. Lee trouwde met Mary Anna Randolph Kutis en zij kregen meerdere kinderen. Lee begon zijn militaire carrière in het Amerikaanse leger. Tijdens Amerika's dodelijkste oorlog – de Amerikaanse Burgeroorlog – was Lee echter commandant van het Confederate States Army.

Hij diende als kolonel in het Amerikaanse leger van 1829 tot 1861, en later als opperbevelhebber in het Confederate States Army van 1861 tot 1865. Hij was een principieel en vastberaden man die dapper vocht voor elke zaak die hij zich had gesteld. bezienswaardigheden op. Afhankelijk van wie je het vraagt, wordt Robert E. Lee op twee verschillende manieren herinnerd: in het Zuiden als held, en in het Noorden als mogelijk verrader.

“Wat een wreed iets is oorlog: families en vrienden scheiden en vernietigen, en de puurste vreugde en geluk verduisteren die God ons in deze wereld heeft gegeven; om onze harten te vullen met haat in plaats van liefde voor onze medemensen, en om het mooie gezicht van deze prachtige wereld te verwoesten.'
Robert E. Lee

Basisfeiten over Robert E. Lee

Geboren – Robert Edward Lee

Verjaardag - 19 januari 1807

Geboorteplaats - Stratford Hall, Virginia, Verenigde Staten

Sterfdatum - 12 oktober 1870

Plaats van dood - Lexington, Virginia, Verenigde Staten

Doodsoorzaak - longontsteking

Plaats van begrafenis – Universiteitskapel, Washington en Lee University

Meest bekend vanwege - Opperbevelhebber van het leger van de Verbonden Staten (1862-1865)

familie:

Moeder - Ann Hill Carter Lee

Vader - Hendrik Lee III

Vrouw - Maria Anna Randolph Custis (1831-1870)

Kinderen - Custis, Mary Custis, Rooney, Robert E. Lee Jr., Ann Carter, Eleanor Agnes, Mildred Child

Militaire loopbaan:

rang – Kolonel (Amerikaanse leger), generaal (Geconfedereerde Staten)

Dienstjaren - Leger van de Verenigde Staten (1829-1861), Verbonden leger (1861-1865)

Oorlogen die ze voeren – Mexicaans-Amerikaanse oorlog (1846-1848), Amerikaanse burgeroorlog (1861-1865)

Alias ​​- "Oom Robert", "The Marble Man", "The King of Spades"

Belangrijke prestaties van Robert E. Lee

Vanwege zijn verbazingwekkende militaire geest en tactiek wordt Robert E. Lee voortdurend vereerd als een van de grootste generaals in de Amerikaanse geschiedenis, zo niet in de wereldgeschiedenis als geheel. Om dit te benadrukken zijn dit de grootste prestaties van Robert E. Lee:

Eredoctoraat van de Militaire Academie

In 1825 werd hij benoemd tot lid van de Amerikaanse Militaire Academie in West Point en studeerde als tweede af in zijn klas. Als student blonk Robert E. Lee academisch uit en in juni 1829 werd hij gepromoveerd tot de rang van tweede luitenant in het US Army Corps of Engineers. Lee werd officier en militair ingenieur in het Amerikaanse leger en diende 32 jaar lang.

"Lees geschiedenis, werken van waarheid, geen romans en romances"
Robert E. Lee

Fenomenaal in de Mexicaans-Amerikaanse oorlog

Robert E. Lee was lid van de staf van zijn landgenoot, generaal Winfield Scott. Dankzij zijn technische vaardigheden helpt Lee Scott door tactische kunst te gebruiken om de zwakke punten van de tegenstanders te ontdekken, wat tot hun overwinning leidt. Hij werd beroemd tijdens de Mexicaanse oorlog. Hij leidde verschillende gedurfde gevechten die resulteerden in de overwinning van Amerika.

Lee ontving drie onderscheidingen voor zijn moed tijdens de oorlog. Hij verzekerde zich ook van promoties, beginnend van majoor tot luitenant-kolonel en vervolgens tot kolonel. Destijds werd hij beschouwd als een van de meest intelligente, moedige en gedurfde officieren in het Amerikaanse leger.

Tijdens de Mexicaans-Amerikaanse oorlog werkte Robert Lee, een kapitein van ingenieurs, voor het eerst zij aan zij met Ulysses S. Grant (later een generaal uit de burgeroorlog en 18e president van de Verenigde Staten). De twee werkten nauw samen en op 2 februari 1848 beëindigden ze de oorlog.

Arlington Plantation en de Curtis-slaven

George Washington Park Curtis, de schoonvader van Robert E. Lee, stierf in 1857. Hij liet een enorme plantage en slaven achter te midden van enorme schulden. Na de dood van Curtis werd de plantage geconfronteerd met een financiële crisis als gevolg van wanbeheer. Lee besloot daarop het beheer van de plantage over te nemen, en om de managementrol op zich te nemen nam hij twee jaar verlof uit het leger.

Het beheer van de plantage omvatte ook het beheer van de slaven. Deze slaven werden wijsgemaakt dat zij zouden worden vrijgelaten zodra hun meester stierf. Omdat ze voelden dat hun vrijheid werd uitgesteld, probeerden sommigen van hen te ontsnappen, maar werden opgepakt en gevangengezet. De slaven protesteren tegen Lee's harde behandeling van de plantage en dit leidt bijna tot een rel. Ongeveer vijf jaar later werden de slaven vrijgelaten nadat ze een bevel tot vrijlating hadden ingediend.

“Ik kan er niet op vertrouwen dat een man anderen controleert die niet gecontroleerd kunnen worden
mezelf"
Verbonden generaal Robert E. Lee

John Browns inval bij Harpers Ferry

Na de oorlog diende Robert als hoofdinspecteur op West Point tot 1855, toen hij vertrok om een ​​cavaleriepositie in Texas in te nemen. In 1859 kreeg hij de opdracht de slavenopstand van John Brown bij Harpers Ferry te onderdrukken. John Brown is de leider van een groep abolitionisten die een slavenopstand op gang brengen. Lee en zijn soldaten vallen hem en zijn volgelingen aan terwijl ze weigeren zich over te geven. De aanval werd binnen een uur uitgevoerd, waarbij Lee John en zijn volgelingen gevangen nam.

Abraham Lincoln, de toekomstige president, tekende Lee's kolonelschap in maart 1861 nadat Texas zich in februari 1861 van de Unie had afgescheiden. Om de afgescheiden zuidelijke staten te bestrijden, werd Lee na zijn promotie gepromoveerd tot generaal-majoor. Hij kreeg de kans om een ​​leger te leiden, dat hij tijdens de Slag om Seven Pines omgedoopt tot het Leger van Noord-Virginia.

Legercommandant tijdens de Zevendaagse Slag

Lee won de bewondering van zijn volk en kreeg van zijn mannen de naam "Mars Robert" na zijn aanklacht tegen de troepen van McClellan in de Zevendaagse Slag (25 juni - 1 juli 1862). Zijn seriële aanvallen verstoren de plannen van McClellan om hem en zijn mannen aan te vallen. Deze tactische bewegingen zorgden ervoor dat McClellan de campagne op het schiereiland verliet. Dit is een strijd waarin enkele van de zwaarste verliezen zijn geleden.

Binnen 90 dagen na zijn promotie verplaatste Lee de gevechtslinies nog verder en versloeg een aantal troepen van de Unie, waaronder die onder leiding van generaal John Pope tijdens de Slag bij Bull Run. Om de oorlog te beëindigen viel Lee Maryland en Pennsylvania binnen. In de hoop dat hij op het grondgebied van de Unie materialen kan verzamelen en zo de komende verkiezingen kan beïnvloeden.

McClellan viel Lee en zijn troepen op 17 september voor de tweede keer aan bij Antietam. Deze strijd wordt als de bloedigste beschouwd, omdat er aan beide kanten zware verliezen werden geleden. Na de Slag om Antietam gaf Abraham Lincoln opdracht tot een nieuwe aanval op Lee en zijn troepen. Het werd geleid door Ambrose Burnside, commandant van het leger van de Potomac, op 13 december 1862 in Fredericksburg. Hoewel de strijd rampzalig is, komt Lee als overwinnaar tevoorschijn.

President Lincoln liet zich niet afschrikken door de nederlaag bij Fredericksburg onder commandant Burnside. Hij besloot een andere man, Joseph Hooker, te benoemen tot commandant van het leger van de Potomac. Lee's leger werd in mei 1863 bij Chancellorsville aangevallen door Hooker. Met behulp van tactische middelen won Lee's leger de overwinning, maar verloor zijn commandant, Jackson, te midden van zware verliezen.

Moed tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog

Robert E. Lee diende tijdens het eerste jaar van de oorlog als senior militair adviseur van de Zuidelijke president Jefferson Davis De burgeroorlog. Als commandant van het leger van Noord-Virginia won hij de meeste van zijn veldslagen tegen de legers van de Unie op het slagveld.

Aan het begin van de burgeroorlog vroeg president Abraham Lincoln Lee om de strijdkrachten van de Unie te leiden. Robert weigert en neemt feitelijk ontslag omdat hij zichzelf als Virginiaan beschouwt. Zijn oorspronkelijke bedoeling was niet om tegen het Zuiden te vechten.

Het Noorden was tegen de slavernij, terwijl het Zuiden ervan afhankelijk was. Slavernij wordt daarom beschouwd als een belangrijke oorzaak van de burgeroorlog. Het creëert een culturele en politieke kloof tussen Noord en Zuid.

Generaal Robert E. Lee was tegen erfenis en geloofde dat slavernij een zondige daad was. Hij sloot zich pas aan bij de strijd om het Zuiden toen zijn thuisstaat Virginia veroverd was. In 1862 voerde hij het bevel over het leger van Noord-Virginia. Lee voerde het bevel over het leger tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog van 1862 tot de overgave in 1865. Het leger van de Unie werd gedwongen zich terug te trekken uit zijn posities na de aanval op George McClellan.

De slag om Gettysburg en de overgave bij Appomattox Court House

Het leger van de Unie leed zware verliezen na een reeks veldslagen, en Lee was niet succesvol in zijn aanvallen op het noorden. Hoewel het leger zich niet kon verzetten tegen generaal Ulysses S. Grant, sloeg Lee geen acht op het advies om Vicksburg te redden. In 1863 viel hij het noorden nogmaals aan in Pennsylvania tijdens de Slag om Gettysburg (een driedaagse strijd). Op de derde dag van de strijd trokken Robert en zijn leger zich terug vanwege zware verliezen. Hij werd veroordeeld vanwege zijn agressieve strategieën op het grondgebied van de Unie, die tot zware verliezen leidden.

In 1864 besloot Ulysses S. Grant, die zich realiseerde hoe zwak Lee's leger was, een reeks aanvallen te lanceren. Lee was succesvol in de eerste, maar ze werden verslagen toen hij Jubal A. Rahn stuurde om de aanval te leiden. Robert en zijn leger waren bij de daaropvolgende aanval in de minderheid als gevolg van onvoldoende voorraden. Op 9 april 1865 gaf hij zijn leger over aan Ulysses S. Grant in Appomattox Court House in Virginia. Na de overgave droeg hij zijn mannen op om goede burgers te zijn, niet om te vechten, maar om naar huis te gaan. Dit is het einde van de burgeroorlog.

Robert E. Lee na de burgeroorlog

In 1865 werd Robert E. Lee president van Washington en Lee University in Virginia. Zijn laatste jaren wijdde hij aan het onderwijs. Hij riep ook op tot nationale verzoening; deed er alles aan om de betrekkingen tussen Noord en Zuid te herstellen.

"De opleiding van een man is nooit voltooid totdat hij sterft."
– Robert E. Lee

Vanwege de opmerkelijke rol die hij speelde in het Amerikaanse leger, kreeg Bobby Lee verschillende bijnamen zoals "Grandma Lee", "The Marble Man" en "The King of Spades".

Robert E. Lee wordt op twee verschillende manieren herinnerd: in het Zuiden als een held, en in het Noorden waarschijnlijk als een verrader. Hij stierf aan een longontsteking op 12 oktober 1870 op 63-jarige leeftijd. In 1975 werd het staatsburgerschap van Robert E. Lee postuum hersteld door het Amerikaanse Congres, met ingang van 13 juni 1865.

FEITEN CONTROLEREN: Bij Curiosity streven we naar maximale nauwkeurigheid en objectiviteit. Maar als je iets tegenkomt dat er niet goed uitziet, laat dan gerust een reactie hieronder achter.