Elizabeth II's opmerkelijke kroningsceremonie: geschiedenis en feiten

Op 25-jarige leeftijd werd koningin Elizabeth II (1926-2022) naar de Britse troon gekatapulteerd na de dood van haar vader, koning George VI, op 6 februari 1952. De koning was 56 jaar oud. Op het moment dat ze het nieuws van de dood van haar vader ontving, was Elizabeth in het buitenland voor koninklijke taken in Kenia.

Op 2 juni 1953 werd prinses Elizabeth, op 27-jarige leeftijd, officieel gekroond met koninklijk gezag en heerschappij over Groot-Brittannië. De kroningsceremonie van 1953, gehouden in de beroemde Westminster Abbey, werd voorgezeten door de aartsbisschop van Canterbury.

Wat veel mensen niet wisten, was dat de kroningsdienst van koningin Elizabeth II werd geëerd door vertegenwoordigers en functionarissen van maar liefst 129 landen. Wat zijn enkele andere opmerkelijke feiten over de kroning van Elizabeth II?

Hieronder presenteren we alle belangrijke feiten die u moet weten over de opmerkelijke kroningsceremonie van koningin Elizabeth II.

De geboorte van een nieuw tijdperk

De kroning van Hare Majesteit Koningin Elizabeth II zou een nieuw tijdperk in de Britse geschiedenis symboliseren. Tot op de dag van vandaag wordt het beschouwd als de grootste koninklijke gebeurtenis van de 1936e eeuw. De kroning was bedoeld om het vertrouwen van het publiek in de monarchie te vergroten. Dit was tegen de achtergrond van de troonsafstand van Edward VIII in XNUMX.

Elizabeths grootmoeder, Mary, hoopte op stabiliteit in de kroon nadat de Tweede Wereldoorlog net voorbij was. Koningin Mary, die een traditionalist was, had een grote invloed op de kroonprins en de manier waarop de ceremonie plaatsvond.

De verwachtingen van koningin Mary versus die van prins Philip

Koningin Mary, toen 81, wilde een monarchie met stabiliteit, continuïteit en integriteit. Haar doel was om hun tradities te behouden. Aan de andere kant wilde prins Philip, de echtgenoot van Elizabeth, technologische verandering. Maria koos de kant van de ouderwetse stijl, terwijl Filips aandrong op kleine hervormingen, vandaar een moderne stijl voor de kroning.

Het koninklijke kroningsshirt en het kroningsboeket

Een ander feit over de kroning van Elizabeth II is dat de jurk is ontworpen door Sir Norman Hartnell. De jurk van de vorst was van wit satijn. Het was geborduurd met de emblemen van het Verenigd Koninkrijk en het Britse Gemenebest in goud- en zilverdraad.

Elizabeths echtgenoot Philip, de hertog van Edinburgh, droeg voor de ceremonie een marine-outfit. Tijdens de ceremonie was Filips bovendien gekleed in een kroon en een hertogelijke mantel.

Wat het kroningsboeket betreft, selecteerden de organisatoren de beste orchideeën en lelies uit de vijf belangrijkste delen van het Verenigd Koninkrijk: Engeland, Schotland, Wales, Noord-Ierland en het eiland Man.

Organisatoren van de kroning

De traditie roept op dat de hertog van Norfolk degene is die de kroningsceremonie in Groot-Brittannië zal organiseren. Destijds was het de 16e hertog van Norfolk, Bernard Marmaduke Fitzalan-Howard.

In het geval van Elizabeth II wordt Prins Philip echter een centrale figuur in de organisatie van de kroning: hij is de voorzitter van het organisatiecomité. Philip doet dit werk samen met zijn secretaris, Mike Parker.

16 maanden voorbereiding

De kroningsceremonie van Elizabeth II vond plaats na een periode van ruim een ​​jaar. Vóór de kroning van de nieuwe vorst besloot het koninklijk huis een periode van minimaal een jaar na de dood van George VI in acht te nemen. Dit gaf het huis voldoende tijd om te rouwen en zich voor te bereiden op de kroningsceremonie.

Er werd veel van het land verwacht. Dit was te wijten aan het feit dat het land nog steeds probeerde te herstellen van de Tweede Wereldoorlog.

U zult geïnteresseerd zijn om te weten dat Elizabeth gedurende deze 16 maanden al begonnen is met het vervullen van haar taken als hoofd van de koninklijke familie. Ze bezocht in november 1952 zelfs het parlement om de staatsopening van het parlement te leiden.

Dood van koningin Mary

Ook stierf tijdens de voorbereidingen op 24 maart 1953 Queen Mary, de grootmoeder van de koningin. Dit heeft echter geen invloed op de planning van het evenement. Koningin Mary heeft gezegd dat haar dood de ceremonie niet mag onderbreken. Nooit in de Britse geschiedenis heeft een koningin gezien hoe haar kleindochter de troon erfde. Maria was de eerste.

Live debatten

Een ander feit dat verband houdt met de kroning van Elizabeth II is de manier waarop een nieuw omroepmedium werd geïntroduceerd. Aanvankelijk werd het idee om de kroningsceremonie live uit te zenden niet verwelkomd door Elizabeth, het koninklijk huis en de Britse regering.

Het waren de jaren vijftig en televisie was al een belangrijk communicatiemiddel. Philip voerde aan dat het uitzenden van de ceremonie op televisie een goede manier was om de bestaande klassenbarrière te overwinnen. In de Britse cultuur en traditie bestaat er lange tijd een systeem waarin de kroning van monarchen iets was dat alleen de elite van de samenleving kon zien.

Elizabeth, de koningin-moeder, het kabinet en het organisatiecomité steunden Philips' idee om de zaken rond de koninklijke kroning openbaar te maken niet. Sir Winston Churchill beweerde zelfs dat de kroningsceremonie een zeer heilige gebeurtenis was en met het grootste respect behandeld moest worden. Hij zei verder dat als camera's in Westminster Abbey zouden worden toegelaten, de ceremonie zou worden teruggebracht tot een "theatrale voorstelling".

Uiteindelijk kiest Elizabeth de kant van Philip. Ze geeft toestemming aan de BBC (British Broadcasting Corporation) om de kroningsceremonie live uit te zenden.

Gasten en hoogwaardigheidsbekleders

Veel soldaten van het Gemenebest arriveerden in Groot-Brittannië; leden van de familie van de koningin, buitenlandse royalty's, staatshoofden en andere vertegenwoordigers van het buitenland waren aanwezig. Prins Philip, die deel uitmaakt van de Royal Navy, besloot een helikopter van de Royal Navy te kopen. Hij ging samen met zijn soldaten op bezoek en bezocht gasten uit het hele Britse Rijk en het Gemenebest van Naties.

In totaal woonden in totaal 8251 gasten de kroningsceremonie van Elizabeth II bij. Er wordt ook geschat dat ongeveer 129 landen en gebieden over de hele wereld hun vertegenwoordigers naar de ceremonie hebben gestuurd.

De rol van Prins Philip op de dag

Philip was tijdens de ceremonie de eerste onder gelijken. Hij was een van de drie koninklijke hertogen. De andere twee waren: Prins Hendrik, hertog van Gloucester, en prins Edward, hertog van Kent. De drie koninklijke hertogen betuigden tijdens het evenement hun respect en trouw aan de koningin.

De koninklijke gouden koets

Na de komst van verschillende belangrijke hoogwaardigheidsbekleders en vorsten van over de hele wereld reisden Elizabeth en Philip samen in de koninklijke goudkoets van hun officiële residentie – Buckingham Palace – naar Westminster Abbey. De koets werd getrokken door 8 paarden. Zelfs de namen van de paarden zijn bekend. Het zijn McCreery, Tovey, Cunningham, Noah, Sneeuwwitje, Tedder, Tripparari en Eisenhower.

Het gouden staatsrijtuig waarin Elizabeth rijdt, werd voor het eerst gebruikt door George III (regeerde 1760-1820). George III gaf er opdracht voor in 1760, vlak na de Zevenjarige Oorlog met Frankrijk. George IV was de eerste monarch die het gebruikte voor de kroningsceremonie.

Van buitenaf ziet de koets van 24 bij 12 voet er buitengewoon mooi uit, maar erin rijden kan tergend ongemakkelijk zijn. Na de reis omschreef koningin Elizabeth II het als "niet erg comfortabel".

Plaats en duur van de kroning

Het evenement vond plaats op de gebruikelijke plaats: Westminster Abbey in Londen. Al meer dan 1000 jaar is Westminster de officiële kroningsplaats voor Britse monarchen. De eerste kroningsceremonie in Westminster vond plaats in 1066. Elizabeth werd de 39e Britse monarch die in Westminster werd gekroond.

Bovendien werd Elizabeth de zesde koningin die in Westminster Abbey werd gekroond. De andere vijf koninginnen zijn: Mary I (Mary Tudor, ook bekend als "Bloody Mary"); Elizabeth I; Maria II; Koningin Anne en koningin Victoria.

De werkelijke duur van de kroning is ongeveer 3 uur. De dienst begon om 11 uur (GMT).

Geschatte kosten voor de kroning

De totale kosten voor het organiseren van de ceremonie van Elizabeth II bedragen ongeveer 1,57 miljoen euro.

De heilige ceremonie en de beenlijn

Om meer licht te werpen op de kroning, worden de monarchie en de ceremonie in dit stadium respectievelijk als een religieuze staat en een religieus werk beschouwd. Daarom kregen de matrozen, soldaten, vliegeniers en vrouwen die langs de route zouden lopen de opdracht om zich gedurende ten minste 48 uur te onthouden van immorele activiteiten voordat ze langs de processieroute zouden gaan staan. De essentie hiervan was om vervuiling van de koninklijke zaak te voorkomen.

Stadia van de kroning van Elizabeth II en machtssymbolen

De eerste fase van de kroningsceremonie is de erkenningsfase. Toen kwam de eed, en toen de zalving, de inhuldiging, de hemelvaart naar de troon, en toen het eerbetoon. De olie die de aartsbisschop gebruikte om de koningin te zalven was samengesteld uit sinaasappel, kaneel, muskus, rozen en ambergrijs.

De vier machtssymbolen die aan de vorst worden doorgegeven zijn: de bol, de scepter met het kruis, de scepter en de kroningsring. Voordat deze machtssymbolen aan de koningin werden gepresenteerd, werden de gouden sporen aan de koningin uitgereikt door de Lord Great Chamberlain. Het met juwelen bezette zwaard, de wapens en de gouden armbanden waren afkomstig van de aartsbisschop van Canterbury.

Nadat dit alles was gedaan, trok de koningin de gouden koninklijke mantel aan. Vervolgens kreeg ze de bol, de kroningsring, de handschoen en vervolgens de scepter. De kroningsring werd om de vierde vinger van haar rechterhand geplaatst. Deze traditie begon ten tijde van de kroning van Willem IV.

Kroningsstoel en kroon

De stoel waarop de koningin tijdens de kroning zit, wordt St. Edward's Chair genoemd. Het werd gebruikt door Edward I in 1300. Op dezelfde manier wordt een gouden kroningskroon die precies 4 pond (12 ounce) weegt, St. Edward's kroon genoemd.

Alleen al in Groot-Brittannië 27 miljoen keer bekeken

Voor het eerst in de geschiedenis werd de kroning voor iedereen live uitgezonden. De nationale omroep BBC was er nauw bij betrokken. Ze zorgden ervoor dat elk aspect van de kroningsceremonie werd vastgelegd. Daarnaast waren er ongeveer 2 journalisten en 000 fotografen aanwezig. Deze journalisten waren afkomstig uit ongeveer 500 landen.

Als gevolg hiervan kreeg de kroning van koningin Elizabeth II een ongekende publieke toegang. Het enige deel van de ceremonie dat niet werd getoond, was toen de aartsbisschop van Canterbury olie over de uitgeklede koningin goot.

Alleen al in Groot-Brittannië luisterden ongeveer 11 miljoen mensen op hun radio naar de kroningsdienst. Deze ongekende toegang betekende dat het geheim van heerschappij algemeen bekend werd. Dankzij de deelname van verschillende mediahuizen hebben meer dan een miljoen mensen van over de hele wereld ernaar gekeken of afgestemd. ze hadden een ongekend zicht op het hele evenement.

fotosessie

Philip raadt Cecil Beaton aan een foto van de ceremonie te maken. Cecil Beaton was Philip's favoriete fotograaf en voor hem maakte hij betere en mooiere foto's. Aan het einde van de kroning werd Cecile door iedereen geprezen voor het maken van de meest memorabele officiële foto.

Leden van het leger

Voor de hele ceremonie waren ongeveer 30 militairen en politiepersoneel uit het Verenigd Koninkrijk en het Gemenebest nodig. Dit omvat personeel van de Royal Navy, het leger, de RAF, evenals de reserve- en administratieve strijdkrachten.

Reis terug naar Buckingham Palace

Zoals de traditie vereist, droeg de koningin de keizerlijke staatskroon op de terugreis naar Buckingham Palace. Ze was ook in de prachtig gevormde paarse mantel van het landhuis.

Nadat Hare Majesteit naar Buckingham Palace was gegaan, stond zij, samen met geselecteerde leden van de koninklijke familie, op het balkon om naar haar nieuwe onderdanen te zwaaien.

De kroningsdienst van Elizabeth II was een uiterst veilige en toch kleurrijke processie – zeker een processie waar nog eeuwen over gesproken en op teruggekeken zal worden.