De vaders van het revisionisme en de ontkenning van de Holocaust

Wie zijn de grondleggers van het Holocaustrevisionisme en de ontkenning?

Het revisionisme van de Holocaust en de ontkenning van de Holocaust zijn zelfs vandaag de dag springlevend. Veel mensen ontkennen dat de Holocaust ooit heeft bestaan, dat de nazi’s miljoenen joden hebben uitgeroeid en dat zij in gaskamers zijn omgekomen. Holocaustrevisionisme verwijst naar het idee dat de Holocaust niet precies gebeurde zoals de Joden beweren dat het gebeurde. Voorstanders van revisionisme en ontkenning zijn van mening dat de joden óf het hele verhaal óf delen van het Holocaustverhaal hebben vervalst om zichzelf te promoten.

Het doet er niet toe dat historisch bewijsmateriaal spreekt over vreselijke wreedheden die tijdens de Tweede Wereldoorlog tegen de Joden zijn begaan. Het maakt niet uit dat zoveel mensen de oorlog hebben meegemaakt om hun verhalen te vertellen. En het doet er zeker niet toe dat er nazi's waren die van hun moorden getuigden.

Waarom revisionisme en ontkenning van de Holocaust controversieel zijn

Ontkenning en revisionistische ideeën zijn om vele redenen controversiële onderwerpen. De reden die op het eerste gezicht lijkt is sympathie voor de slachtoffers van de Holocaust en hun families. Daarna zijn mensen die wat zij over de Holocaust leren als waarheid aanvaarden geneigd geschokt te zijn dat iemand zo’n goed gedocumenteerde en tragische gebeurtenis zou ontkennen. Het is ook pijnlijk omdat sommige argumenten van revisionisten en ontkenners van de Holocaust werkelijk irrelevant en respectloos zijn voor degenen die getuige waren geweest van de wreedheden die tijdens het regime van Hitler werden begaan. In 2011 gaf een BBC-artikel van Deborah Lipstadt een gedetailleerde analyse van de filosofie van Holocaustontkenners:

Sommigen van hen beweren zelfs dat Hitler de beste vriend van de joden in Duitsland was en dat hij zich actief inzette voor hun bescherming. Volgens de ontkenners hebben de Joden deze holocaust-hoax voor de wereld verzonnen voor politiek en financieel gewin, en in feite was Duitsland het echte slachtoffer in de Tweede Wereldoorlog.

BBC, 2011.

Holocaust-experts en historici moeten licht werpen op de feitelijke details van de Holocaust zoals deze plaatsvond. De eindeloze documenten en getuigenissen moeten grondig worden bestudeerd, zodat het verhaal niet verloren gaat. Veel ontkenners van de Holocaust noemen de Joden echter leugenaars. Dit zijn de mensen die getuige waren van de tragedie en leefden om hun verhalen te vertellen. Hier botst het verlangen naar historische nauwkeurigheid met antisemitisme. Hier zijn enkele mensen die de revisionistische beweging zijn begonnen.

Stichters van het Holocaustrevisionisme

Henry Elmer Barnes (geboren 1889 - overleden 1968)

Henry Elmer Barnes werd geboren in New York. Hij studeerde aan de Universiteit van Syracuse en studeerde af in 1913. Daarna promoveerde hij aan de Columbia University. Van daaruit gaf hij les aan een aantal universiteiten en begon hij boeken en artikelen te schrijven. Vanaf het allereerste begin van zijn schrijven en sociaal commentaar is Barnes een controversieel figuur geweest. Het streeft niet alleen naar een historische herziening van de Tweede Wereldoorlog en de Holocaust, maar ook van de Eerste Wereldoorlog en de Koude Oorlog. Zijn boodschap is niet noodzakelijkerwijs antisemitisch, maar in veel opzichten anti-oorlogs- en anti-Amerikaans.

In een tijd waarin de Verenigde Staten erg trots waren op hun leger, lag er veel nadruk op patriottisme. Henry Elmer Barnes was het niet eens met de betrokkenheid van de Verenigde Staten bij beide wereldoorlogen. In sommige opzichten schilderde hij Duitsland af als slachtoffer door de nadruk te leggen op het Verdrag van Versailles. Zijn wens was om het perspectief van mensen op wereldoorlogen te veranderen. Hij vond ook dat Pearl Harbor geen goede reden was om zich bij de Tweede Wereldoorlog aan te sluiten. Is van mening dat de manier waarop de Verenigde Staten aan de oorlog deelnamen frauduleus was. Henry Elmer Barnes geloofde dat de Verenigde Staten op weg waren naar een bestaan ​​vergelijkbaar met dat van George Orwell in 1984. .

Onder de Holocaust-revisionisten was Henry Elmer Barnes, om zo te zeggen, de minste van de wolven. Hij heeft de geschriften van enkele andere auteurs gesteund die zaken als genocide en gaskamers die verband houden met de Holocaust duidelijk hebben ontkend, maar zelf heeft hij niets in die zin geschreven. Hij leek meer de manier te willen veranderen waarop mensen naar de wereldoorlogen keken dan hun mening over de Joden. Met andere woorden: hij was niet openlijk antisemitisch, zoals sommige hedendaagse Holocaust-revisionisten.

Paul Rassinier (geboren 1906 - overleden 1967)

Paul Rassinier gaat veel verder dan Henry Elmer Barnes in het ontkennen van de geschiedenis van de Holocaust zoals wij die kennen. Interessant genoeg was hij tijdens de Holocaust een Franse politieke gevangene van de nazi’s. Op een gegeven moment tijdens zijn gevangenschap werd hij vastgehouden in Buchenwald in Duitsland. Hij schrijft dat hij nog nooit gaskamers heeft gezien. Dit is logisch, aangezien er in Buchenwald geen gaskamers waren. Je hoeft geen revisionist te zijn om dit feit te geloven. Hij neemt echter aan dat zijn ervaring betekent dat er geen gaskamers waren. Hij beweerde ook dat de wreedheden begaan in Duitse concentratiekampen werden gepleegd door de blokkadebrekers en andere gevangenen, en niet door de Duitsers.

De beweringen van Paul Rassinier dat er geen gaskamers waren, worden breed betwist door degenen die er getuige van waren of er zelfs maar gebruik van maakten. Zelfs als hij gelijk zou hebben (wat fel wordt betwist in revisionistische kringen), betekent de afwezigheid van gaskamers niet de afwezigheid van moord. Dit brengt ons bij zijn volgende opmerkelijke bewering: dat de Duitsers de moorden in de concentratiekampen niet hebben gepleegd. Dit is overduidelijk onjuist. Er is onweerlegbaar bewijs dat joden, homoseksuelen, krijgsgevangenen, gehandicapten, zigeuners en anderen door de Duitsers zijn vermoord terwijl ze in concentratiekampen werden vastgehouden. Het idee dat zoveel mensen hebben gelogen en dat het bestaande bewijsmateriaal op de een of andere manier vervalst is, is voor velen beledigend.

David Hogan (geboren 1923 - overleden 1988)

David Hogan is de auteur van het boek The Six Million Myth. Hij werd geboren in de Verenigde Staten en volgde zijn opleiding aan Reed College en Harvard University, waar hij zijn Ph.D. veel van zijn opvattingen kunnen enigszins bevooroordeeld zijn vanwege zijn duidelijke liefde voor Duitsland. Hij bleef daar drie jaar en nam een ​​Duitse bruid mee. Hij gaf les aan veel universiteiten en was duidelijk een goed opgeleide man. maar zijn opvattingen over de Holocaust zijn met succes betwist. Niettemin blijft hij een favoriet van hedendaagse ontkenners en revisionisten van de Holocaust

Robert Faurisson (geb. 1929)

Robert Farrison werd geboren in Engeland, maar groeide op in Frankrijk. Enkele van zijn opvattingen waren onder meer het verwerpen van de getuigenissen van ooggetuigen voor de gaskamers, het verwerpen van de getuigenis van Rudolf Hess aan de Britten, en de getuigenis van Holocaust-overlevende Elie Wiesel. Hij twijfelt zelfs aan de geldigheid ervan Het dagboek van Anne Frank (link naar Amazon) – een van de meest geliefde en meest gelezen boeken over de Holocaust.

Hoewel Robert Faurisson enkele vrij voor de hand liggende waarheden ontkent, ontkent hij de Holocaust niet volledig. Hij is een van de revisionisten die beseffen dat de Duitsers het volk vreselijk behandelden. Hij is echter van mening dat het verhaal slechte documenten aan het licht brengt.

Bradley R.Smith (geb. 1930)

Bradley R. Smith werd geboren in Los Angeles. Hij werd plaatsvervangend sheriff (totdat hij hepatitis opliep) en later een controversiële eigenaar van een boekwinkel. Hij heeft geen formele wetenschappelijke kwalificaties, maar is een prominent figuur in het Holocaustrevisionisme.

In 1979 hadden de werken van Robert Faurisson een aanzienlijke invloed op Bradley R. Smith. Al snel werd hij een revisionist. Momenteel is hij verbonden aan zowel het Institute for Historical Review als het Committee for Open Debate on the Holocaust. Beide organisaties houden zich voornamelijk bezig met het revisionisme van de Holocaust. Smith beweert dat er onder Hitlers regime geen beleid van massamoord bestond en dat er geen gaskamers waren. Hij beweert dat hij de Holocaust niet volledig ontkent.

Arthur Butz (geboren 1933)

Arthur Butz studeerde aan het Massachusetts Institute of Technology en promoveerde aan de Universiteit van Minnesota. Zijn opleiding ligt in de natuurwetenschappen, met name techniek. Hij heeft geen formele opleiding genoten om hem te helpen bij zijn historische inspanningen.

Butz is hoogleraar aan de Northwestern University. Hij doceert elektrotechniek, geen geschiedenis. Dat is goed, want hij is ook de auteur van The Case against the Presumed Extermination of European Jewry. Hij beweerde dat de Holocaust een hoax was, gepleegd door Joden om sympathie te winnen voor de oprichting van de staat Israël in 1948. Butz verwelkomde zelfs de publieke ontkenning van de Holocaust door president Ahmadinejad.

* De president van de Northwestern University stelt officieel dat Arthur Butz in de klas niet spreekt over de ontkenning van de Holocaust en dat zij zijn standpunten niet ondersteunen, maar alleen zijn recht om ze in zijn privétijd te uiten.

De controversiële kwestie van revisionisme versus ontkenning

Er is een heel dunne grens tussen de ontkenning van de Holocaust en het revisionisme van de Holocaust. Revisionisten hebben de neiging te benadrukken dat zij slechts bepaalde aspecten van de Holocaust ontkennen, en niet de gehele Holocaust. Dit lijkt een omstreden onderscheid te zijn. Mensen die in concentratiekampen sterven door ziekte of honger omdat ze vanwege hun etniciteit zijn vastgehouden, voldoen hoe dan ook nog steeds aan de definitie van genocide. Gaskamers of geen gaskamers, genocidebeleid of geen genocidebeleid, er was nog steeds genocide.

*Shelley Barclay deelt de overtuigingen van de hierboven genoemde mannen niet.

bronnen:

Historische mysteries
Joodse virtuele bibliotheek
Harry Elmer Barnes, "Revisionisme en de historische eclips"
Binnen Higher Ed duikt een ontkenner van de Holocaust weer op