10 beroemdste oude Grieken en hun prestaties

De oude Griekse beschaving scoort steevast zeer goed bij het maken van een lijst van de grootste beschavingen in de wereldgeschiedenis. Dit is vooral te danken aan hun enorme invloed op rijken en culturen over de hele wereld. De prestaties van de oude Griekse beschaving waren het werk van enkele zeer beroemde wetenschappers, dichters, wetenschappers, filosofen en militaire generaals.

In onderstaand artikel presenteren wij u, in oplopende volgorde van belangrijkheid, de 10 beroemdste oude Grieken en hun prestaties.

Euclid

Bekend als Euclides van Alexandrië, Euclides (geboren midden 4^ти eeuw voor Christus) was een beroemde oude Griekse wiskundige wiens enorme bijdrage aan de meetkunde hem hielp de titel "grondlegger van de meetkunde" te verdienen. Er wordt aangenomen dat hij leefde tijdens het bewind van Ptolemaeus I Soter, de eerste Ptolemeïsche heerser van Egypte.

Zijn kritische discussies en theorieën in zijn zeer beroemde boek getiteld Elements maakten hem meer dan twee millennia lang tot een legende. Dus tot begin jaren twintig^{dat jaar} eeuw wordt Euclides' Elementen beschouwd als het beroemdste leerboek dat wordt gebruikt bij het onderwijzen van meetkunde. De stellingen die hij door deductief redeneren verkreeg, staan ​​bekend als de Euclidische meetkunde. Andere bekende overgebleven werken van Euclides zijn onder meer Data, Catoptrics en Optics.

Wist je dat: Het eerbiedwaardige European Space Agency (ESA) noemde zijn nabij-infrarood ruimtetelescoop het Euclid Spacecraft ter ere van het genie van Euclid?

Solon

Solon (ca. 630 v.Chr. – ca. 560 v.Chr.), lid van de beroemde Zeven Wijzen van Griekenland, was misschien wel de meest invloedrijke staatsman van Griekenland. Het oude Griekenland. Als dichter en wetgever wordt Solon het best herinnerd vanwege zijn enorme bijdrage aan de vestiging van de democratie in het oude Athene.

Solon en zijn medewerkers vochten tegen het aristocratische systeem, dat decennialang niet alleen de groei en de economische toestand van Athene beperkte, maar ook de massa verarmde door hen uit het bestuur van de stad te verwijderen. Tot Solons afkeer was het grootste deel van de Atheense samenleving al generaties lang verstoken van enige vorm van eigendomsrechten. Solon wordt gecrediteerd voor het ontwikkelen van een systeem om Atheense burgers in vier groepen te categoriseren op basis van land- en eigendommen. Op deze manier kregen groepen zoals de plebejers enkele politieke rechten.

Als staatsman verzette Solon zich tegen de barbaarse praktijk om mensen als onderpand voor leningen te gebruiken. Misschien wel de grootste prestatie van Solon kwam in de vorm van zijn onvermoeibare werk om nepotisme de rug toe te keren en een einde te maken aan de beruchte draconische wetten (genoemd naar de Atheense dictator staatsman Draco) in de Atheense samenleving.

Archimedes

De oude Griekse uitvinder, wiskundige en vernieuwer Archimedes (ca. 287 v.Chr. – ca. 212 v.Chr.) staat bekend om zijn vele theorieën op het gebied van de wiskunde. Hij staat bekend om het uitspreken van het woord "Eureka" nadat hij in zijn badkuip een baanbrekend wiskundig principe had ontdekt.

De andere werken van de Syracuse, een in Sicilië geboren wetenschapper, bestreken de velden van hefbomen, hydrostatica en de Archimedische stok. Zijn prestaties op het gebied van de wiskunde en andere wetenschappelijke disciplines worden nog steeds geprezen om hun originaliteit en enorme impact.

Hippocrates

De beroemde oude Griekse filosoof en arts Hippocrates (ca. 460 v.Chr. - ca. 370 v.Chr.) wordt gewoonlijk de 'Vader van de geneeskunde' genoemd en is vooral bekend vanwege de eed van Hippocrates, een fundamenteel document over ethiek waaraan de medische hulpverlener moet voldoen mee bij de uitoefening van zijn taken. Tot op de dag van vandaag leggen geneeskundestudenten en afgestudeerden vaak een aangepaste versie van deze eed en andere afgeleiden af.

Hippocrates bewees zijn mede-Grieken dat ziekte en ziekte niet het resultaat waren van tovenarij, tovenarij of arrogantie jegens de goden. Hij promootte het gebruik van therapeutische methoden om mensen met ziekten te behandelen.

Rond 400 voor Christus wordt de beroemde arts soms gecrediteerd voor het schrijven van delen van de medische werken in het Hippocratic Corpus, een pamflet dat pleitte voor het gebruik van een objectief proces om kwalen van het menselijk lichaam te diagnosticeren en te behandelen.

Homerus

Het is geen verrassing dat Homerus, de beroemde oud-Griekse schrijver en epos, voorkomt in de lijst van de grootste figuren van het oude Griekenland. De werken van Homerus, vooral de Ilias en de Odyssee, worden door velen beschouwd als de twee grootste epische gedichten die in het oude Griekenland zijn gemaakt. Sinds ze rond de 8 zijn uitgegeven^ми of 9^ти eeuw voor Christus hebben deze twee gedichten een ongeëvenaarde invloed gehad, niet alleen op de westerse literatuur, maar op alle menselijke literatuur zoals wij die kennen.

Deze twee Homerische gedichten vertellen de heldendaden van de mythische Griekse helden tijdens de Trojaanse oorlog. Ze vertellen het de verhalen van de Griek de halfgod Achilles en de Griekse krijger Odysseus, koning van Ithaca, die zowel tegen menselijke krachten als tegen goden strijden.

Pythagoras

Op de vijfde plaats op deze lijst van de beroemdste oude Grieken staat de wiskundige en filosoof Pythagoras. Er wordt aangenomen dat Pythagoras van Samos (ca. 570 v.Chr. - ca. 490 v.Chr.) een begaafd denker en vernieuwer was voordat hij enkele innovatieve principes in de meetkunde voorstelde of aanpaste door de werken van oude wetenschappers en wiskundigen uit het oude Mesopotamië te bestuderen. Hij wordt het best herinnerd voor het ontwikkelen of perfectioneren van de stelling van Pythagoras, die stelt dat het kwadraat van van een rechthoekige driehoek is gelijk aan de som van de vierkanten van de twee aangrenzende zijden.

Hoezeer er ook wordt betwist wie de stelling van Pythagoras heeft uitgevonden, en sommigen beweren dat deze zijn oorsprong vond bij de oude Babyloniërs of Egyptenaren, Pythagoras was ongetwijfeld een van de meest vooraanstaande wiskundigen uit de oudheid.

Deze wiskundige en denker merkte op dat het geheim van het begrijpen van de goddelijke wil duidelijk schuilt in de combinatie van wiskunde en filosofie. Zijn ideeën, bekend als het Pythagoreanisme, werden bedacht in de school die hij oprichtte. In de kern berust het platonische denken op enkele theorieën en denkstijlen van Pythagoras.

Plato

Plato is een opmerkelijke oud-Griekse filosoof wiens prestaties hoog in het vaandel staan ​​in de oud-Griekse filosofie, het fundament waarop de westerse intellectuele traditie en de moderne wetenschap berusten. Hij heeft een enorme invloed gehad op grote filosofen zoals Aristoteles, Eudoxus van Cnidus en Xenocrates. Plato (ca. 428 – 348 v.Chr.), een leerling van de grote filosoof Socrates, schreef uitgebreid in tal van disciplines, zodat zijn naam enigszins wedijverde met die van zijn leraar. Deze Griekse filosoof wordt gecrediteerd voor het opschrijven van de ideeën en filosofie van Socrates, die overigens analfabeet zou zijn geweest.

Geïnspireerd door de leringen van Socrates deed Plato afstand van de bezittingen en het comfort van zijn relatief rijke familie in Athene en wijdde zich aan een leven van kritische reflectie. Hij redeneerde dat men alleen door het voortdurend in twijfel trekken van ideeën en zelfanalyse volledige vervulling in het leven kan bereiken (dat wil zeggen Eudaimonia).

Plato wordt gecrediteerd voor het auteurschap van meer dan drie dozijn werken, waarvan er vele in de vorm van dialogen zijn geschreven. De bekendste van deze werken zijn het Symposium, de Apologie, Menoi Republiek. Hij heeft veel van de filosofische leringen van Socrates aangepast en ontwikkeld, waaronder die over redeneren, metafysica, politiek en bestuur. Zijn allegorische verhaal over de grot blijft tot op de dag van vandaag een belangrijk onderdeel van filosofielessen over de hele wereld.

Zijn grootste prestatie behaalde hij op zijn beroemde school, bekend als de Academie. De school beschikt over beroemde filosofen, artsen, zoölogen en vele andere wetenschappers. Eeuwenlang werd Plato, samen met zijn leraar Socrates en zijn leerling Aristoteles, beschouwd als een van de drie belangrijkste grondleggers van het westerse denken. filosofie.

Alexander de Grote

Zoon van de Macedonische koning Filips II, Alexander de Grote (ca. 356 v.Chr. - 323 v.Chr.) was de grootste veroveraar die de wereld ooit had gekend, aangezien hij verantwoordelijk was voor de uitbreiding van zijn rijk van het westelijke Middellandse Zeegebied tot aan een deel van het huidige India. Alexander de Grote, een werkelijk fenomenale militaire leider, besteeg de troon toen hij begin twintig was en had minder dan tien jaar nodig om deze prestaties te volbrengen.

Rond 334 voor Christus Alexander trok stoutmoedig Perzië binnen met zijn leger van ongeveer een half miljoen soldaten en vernietigde de woeste Perzische strijdkrachten. De macht en glorie van zijn leger was zo groot dat toen hij Egypte bereikte, de mensen daar letterlijk langs de straten stonden om de grote veroveraar te verwelkomen. De jonge koning hoefde niet eens zijn zwaard op te heffen om Egypte te veroveren.

Zonder zijn vroegtijdige dood in 323 v.Chr. zou hij hoogstwaarschijnlijk het hele Indiase subcontinent hebben veroverd. Er wordt aangenomen dat de machtige veroveraar en koning van Macedonië is bezweken aan wat waarschijnlijk een zonnesteek in de woestijn was.

Alexander zou niet alleen een briljant militair leider zijn geweest, maar ook kennis hebben van meerdere disciplines, waaronder zoölogie, geneeskunde, filosofie, ethiek en politiek. Dit was grotendeels te danken aan de begeleiding die hij kreeg van de beroemdheden Griekse filosoof Aristoteles.

Op jonge leeftijd werd hij beroemd omdat hij de enige persoon in het koninkrijk van zijn vader was die met succes een zeer wild paard genaamd Bucephalus temde.

Aristoteles

Volgens Aristoteles, de beroemde oude Griekse geleerde op het gebied van ethiek, politiek denken en epistemologie, moet filosofie zich altijd bezighouden met praktische wijsheid. De beroemde Griekse polyglot Aristoteles (384 v.Chr. – 322 v.Chr.) beschreef de ongeschoolde mens ooit als iemand die leeft in de eeuwige grenzen van het land van de doden. Geboren uit ouders die zelf beroemde wetenschappers waren, begon Aristoteles zichzelf vanaf jonge leeftijd te onderwijzen door disciplines als filosofie, geneeskunde, politiek en ethiek te bestuderen. Vanwege de nauwe relatie van zijn vader met de heerser van Macedonië, huurde Filips II van Macedonië Aristoteles in om zijn zoon Alexander (later Alexander de Grote) bijles te geven. Historici geloven dat veel van wat Alexander de Grote in de toekomst werd, te danken was aan de solide leiding en leiding die hij van Aristoteles ontving.

Omdat hij graag zijn wetenschappelijke werk wilde voortzetten, verhuisde Aristoteles naar de stadstaat Athene en schreef zich in bij Plato's beroemde school van denkers. Hij bracht vele jaren door aan Plato's Academie, waar hij leerde van de grote filosofen en wiskundigen.

Na meningsverschillen over wie Plato moet opvolgen, is Aristoteles weer onderweg. Deze keer ging hij op zoek naar zijn eigen school, het Lyceum, die gebaseerd was op vergelijkbare structuren en leerplannen als die hij op Plato's Academie had geleerd. Op het Lyceum staat hij bekend om het gebruik van een aanpak die 'lesgeven door lopen' wordt genoemd, waarbij hij loopt terwijl hij lesgeeft en interactie heeft met zijn studenten. Het is niet verrassend dat zijn volgelingen en discipelen ‘de zwervers’ of ‘de Peripatetica’ werden genoemd.

Dankzij zijn omvangrijke werken op het gebied van de poëtica, retoriek en metafysica blijft Aristoteles tot op de dag van vandaag een van de grootste filosofen aller tijden.

Wist je dat: Het Franse woord voor middelbare school, lycée, is afgeleid van de naam van de school van Aristoteles: Lyceum?

Socrates

Socrates, geboren rond 469 voor Christus, was een oude Griekse filosoof die het best herinnerd werd omdat hij een bepaalde manier van denken bij de oude Grieken introduceerde. Zijn ideeën werden voor die tijd als ketters beschouwd, omdat ze de eeuwenoude status quo destabiliseerden.

Hoewel Socrates (469-399 v.Chr.) geen enkele van zijn filosofieën opschreef, of misschien niet kon opschrijven, vormen deze filosofieën van hem in veel opzichten precies de pijlers die de hele westerse filosofie en de moderne filosofie schragen. geleerd benadering. Veel van wat we weten over Socrates, die de zoon was van een steenhouwer (dwz een beeldhouwer), komt uit de geschriften van zijn studenten en volgelingen, vooral de werken van Plato en Xenophon, de in Athene geboren filosoof en historicus.

Voortdurend belachelijk gemaakt en geconfronteerd met de dreiging van gevangenisstraf, blijft Socrates absoluut stoutmoedig en welsprekend in zijn kritiek op de oude Griekse traditionele manieren van leven, denken en geloof in het bovennatuurlijke. Zijn ideeën roepen de eeuwenoude opvattingen van de oude Grieken op over de wereld en het leven in het algemeen. Voor deze en vele andere dingen werd hij door de Atheense heersers beschuldigd van godslastering en het uitvinden van nieuwe goden.

Volgens Plato was zijn mentor Socrates een werkelijk begaafd filosoof die slimme retorische middelen wist te gebruiken om zelfs de sterkste argumenten te ontwapenen. Er wordt al lang beweerd dat er in de westerse filosofie geen grotere naam bestaat dan Socrates, aangezien hij een revolutie teweegbracht in de manier waarop de oude Atheners en daaropvolgende beschavingen het milieu zagen. Het is om deze reden dat hij zich op één lijn bevindt met kolossale Aziatische filosofen zoals Confucius.

Socrates werd door het stadsbestuur berecht wegens het corrumperen van de jeugd en het aanvallen van de Griekse goden. Hij werd ter dood veroordeeld in 399 v.Chr. Gezien het feit dat zijn tijdperk bekend stond als de Gouden Eeuw van de Grieken, is zijn dood misschien wel het meest tragische verlies voor de Grieken. de toenmalige samenleving.

Voordat Socrates zich wijdde aan een leven van logisch redeneren en zoeken naar de waarheid, diende hij korte tijd als soldaat in het leger van de stad. Hij werkte ook als steenhouwer, waarschijnlijk in de steenhouwerij van zijn vader. Socrates was een liefhebber van filosofie en kon hoogstwaarschijnlijk niet lezen of schrijven. Dit verklaart waarom hij geen enkel boek schreef.

Socrates, een zeer bescheiden man die altijd geïnteresseerd was in wat anderen dachten van de dingen om hen heen, geloofde dat ware kennis gevonden kon worden als iemand het idee aanvaardde dat hij niets wist. Hij geloofde dat deze nederige erkenning de mens ertoe zou aanzetten kennis te zoeken met behulp van de socratische methode, een objectieve en systematische techniek voor het stellen van vragen. Dit is misschien wel zijn belangrijkste prestatie.

FEITEN CONTROLEREN: Bij Curiosity streven we naar maximale nauwkeurigheid en objectiviteit. Maar als je iets tegenkomt dat er niet goed uitziet, laat dan gerust een reactie hieronder achter.