John Dalton: grootste prestaties

Hier worden de belangrijkste prestaties gepresenteerd van John Dalton, een beroemde Engelse scheikundige en meteoroloog die vooral bekend staat omdat hij de wereld van de scheikunde de baanbrekende atoomtheorie heeft gegeven.

Hij is informeel geschoold in vele wetenschappelijke disciplines

John Dalton, geboren in een niet zo rijke Quaker-familie, kon het zich niet veroorloven medicijnen of rechten te studeren. Ook de connectie van zijn familie met de Engelse schismatici, een religieuze groep van 17^ти en 18^ти eeuw die zich afscheidde van de Anglicaanse Kerk – waardoor het moeilijk voor hem werd om zich in te schrijven aan een Engelse universiteit.

Een groot deel van de training die Dalton kreeg was daarom informeel, aangezien hij werd begeleid door wetenschapper John Gough en amateurmeteoroloog Elihus Robinson. Zijn tijd als leraar wiskunde en natuurfilosofie in Manchester heeft in grote mate bijgedragen aan de verbetering van zijn kennis in veel wetenschappelijke disciplines.

Het registreert ongeveer een kwart miljoen weerwaarnemingen

Hoewel hij vooral bekend staat om zijn monumentale bijdragen op het gebied van de chemie, was John Dalton ook een zeer goede meteoroloog. Zijn interesse in meteorologie en meteorologische verschijnselen in het algemeen werd niet alleen vergroot door het leven in het Lake District, een bergachtig gebied, maar ook door de briljante begeleiding die hij kreeg van zijn mentor, de meteoroloog Elihu Robinson. Hij krijgt bijvoorbeeld instructie over het maken van weerinstrumenten.

Dalton beantwoordde vervolgens de vragen van mensen over een breed scala aan wetenschappelijke problemen – van wiskunde tot meteorologie – in beroemde almanakken zoals Een herendagboek и Het damesdagboek.

Toen hij begin twintig was, begon Dalton zijn observaties van het weer in een dagboek vast te leggen. Tijdens zijn leven maakte hij bijna een kwart miljoen observaties.

John Dalton maakte veel belangrijke meteorologische waarnemingen

John Dalton wordt gecrediteerd voor het herontdekken van de theorie van de atmosferische circulatie (van de Engelse meteoroloog George Hadley). In deze theorie, die ook bekend staat als een ‘Hadley-cel’, proberen wetenschappers de atmosferische circulatie op mondiale schaal te meten, waarbij lucht opstijgt nabij de evenaar en vervolgens naar de polen beweegt, ongeveer 15 km boven het aardoppervlak. de subtropen en vindt uiteindelijk zijn weg naar de evenaar.

Auteur van een aantal zeer belangrijke essays

In het jaar dat hij begon met lesgeven aan het New College in Manchester, Engeland, publiceerde hij zijn eerste en een van zijn bekendste werken, Meteorologische waarnemingen en essays (1793). Het boek presenteert zijn observaties over meteorologische onderwerpen. Het diende als een belangrijke basis voor zijn toekomstige werk en onderzoek. Ook opgenomen in het boek zijn enkele meteorologische waarnemingen van zijn vrienden en mentoren John Gough en Peter Crosthwaite.

Hoewel het boek destijds niet veel aandacht kreeg, wordt het toegeschreven aan de vooruitgang van de meteorologie van een amateuristische bezigheid naar een volwaardige wetenschappelijke discipline, waardoor het zich heeft verwijderd van het onderwerp van algemeen belang. Historici en scheikundigen geloven tegenwoordig dat Dalton een aantal werkelijk opmerkelijke, originele ideeën in het boek heeft vastgelegd.

Hij ontdekt dat de atmosfeer een mengeling van elementen is

Omdat hij het bergachtige terrein van het Lake District kent, kan hij gemakkelijk periodiek het weer op de heuvels observeren. Dalton voerde vochtigheids- en temperatuurmetingen uit terwijl hij de heuvels beklom. Samen met zijn assistent en collega-meteoroloog Jonathan Atlee is Dalton een zeer invloedrijke figuur als het gaat om de geografie en atmosferische omstandigheden in de regio.

In een van zijn onderzoeken ontdekte hij dat de atmosfeer een fysisch mengsel is van ongeveer 80% stikstof en 20% zuurstof. Dit was in tegenspraak met het toenmalige idee dat de atmosfeer geen specifieke samenstelling van elementen was.

Voert experimentele onderzoeken uit naar dampdruk en gemengde gassen

In 1800/01, toen hij werd benoemd tot secretaris van de Manchester Literary and Philosophical Society, presenteerde John Dalton een aantal 'Experimentele Essays' over gemengde gassen. Hij bestudeerde hoe verschillende temperaturen in vacuüm en lucht de dampdruk beïnvloeden. Dalton presenteert ook enkele ontdekkingen over de thermische uitzetting van gassen. Zijn essays werden gepubliceerd in 1802 Memoires van de Literaire en Filosofische Vereniging van Manchester.

Eerste wetenschappelijke publicatie over kleurenblindheid

Een tijdlang stond kleurenblindheid aan het oog bekend als kleurenblindheid. De naam werd gekozen ter ere van de wetenschapper John Dalton, die een aantal onderzoeken naar kleurenblindheid uitvoerde. Het is ook bekend dat Dalton en zijn broer aan deze oogafwijking leden.

In 1794 schreef hij zijn eerste werk over dit onderwerp, getiteld "Buitengewone feiten met betrekking tot kleurvisie." Volgens Dalton hebben mensen met kleurenblindheid last van verkleuring van het natuurlijke vloeibare medium in de oogbol. Ook kwam hij tot de conclusie dat kleurenblindheid een erfelijke ziekte is, aangezien hij en zijn broer kleurenblind waren.

Ongeveer twee eeuwen later, in 1995, onthulde onderzoek van Daltons bewaarde oogbol dat John Dalton een zeldzame vorm van kleurenblindheid had, bekend als deuteranopie.

De atoomtheorie van Dalton vormt de basis van de studie van de moderne chemie

Sterk beïnvloed door de werken van de Schotse scheikundige en mineraloog Thomas Thomson en de Ierse scheikundige Brian Higgins, is de atoomtheorie van John Dalton in de scheikunde misschien wel zijn grootste bijdrage aan de scheikunde.

Historici redeneren dat Dalton geïnspireerd werd door eerder werk over ethyleen (ook bekend als olefiant gas), methaan, stikstofdioxide en lachgas. De Engelse scheikundige creëerde een methode voor het bepalen van de relatieve atoommassa's van elementen, wat een belangrijk element is op het gebied van de chemie.

Stelt een methode voor voor het berekenen van de relatieve atoomgewichten van elementen

Sinds de oude Grieken werd lang aangenomen dat de atomen van alle soorten materie hetzelfde zijn. Dalton ging tegen de stroom in en liet de wetenschappelijke gemeenschap zien dat atomen van verschillende elementen verschilden in grootte en massa. In tegenstelling tot de gevestigde opvattingen van zijn tijd lieten zijn werken ook zien dat elk element zijn eigen soort atoom had. Deze prestatie van hem werd een belangrijke pijler van de atoomtheorie.

John Dalton probeerde in de eerste plaats de relatieve massa van elk verschillend soort atoom te vinden. Zijn onderzoek naar de relatieve massa's van de deeltjes brachten hem naar een gebied dat nog nooit eerder door iemand was betreden. Het meet de massa van verschillende elementen, waaronder waterstof, zuurstof, koolstof en stikstof.

De eerste scheikundige in de geschiedenis die de wet van meerdere proporties uitdrukte

De wet van meervoudige verhoudingen, gewoonlijk de wet van Dalton genoemd, stelt dat wanneer twee elementen meer dan één verbinding vormen, de massa's van het ene element die gecombineerd worden met de vaste massa van het andere element in de verhouding staan ​​van kleine gehele getallen. Deze observatie werd voor het eerst uitgedrukt in 1804 door John Dalton. Hoewel de wet van de meervoudige verhoudingen enkele beperkingen kent, blijkt zij nog steeds cruciaal te zijn voor verder onderzoek in de chemie, vooral in de organische chemie.

Niettemin hielp het innovatieve karakter van zijn wet hem een ​​aantal onderscheidingen te verdienen, waaronder dat hij in sommige kringen werd omschreven als de 'vader van de moderne chemie'.

Dalton was de eerste wetenschapper die de term ‘atoom’ gebruikte.

De naam van John Dalton in de annalen van de geschiedenis wordt versterkt door het feit dat hij de eerste wetenschapper was die de term 'atoom' gebruikte. Afgeleid van het Griekse woord ‘atomos’ dat ‘kan niet verder verdeeld worden’ betekent, wordt het atoom gewoonlijk beschreven als het kleinste materiedeeltje.

Andere opmerkelijke prestaties van John Dalton

• In 1822 werd John Dalton verkozen tot Fellow van de Royal Society.
• De Royal Society of Edinburgh kende hem een ​​eredoctoraat toe van de Universiteit van Oxford.
• Hij werd aangesteld als buitenlandse medewerker van de Franse Academie van Wetenschappen (Académie des Sciences).
• In 1817 werd hij benoemd tot voorzitter van de Manchester Literary and Philosophical Society ("Lit & Phil").
• John Dalton werd in 1834 geëerd toen hij werd verkozen tot buitenlands erelid van de American Academy of de wetenschappen en de kunsten.

Interessante feiten over John Dalton, de ontdekker van de atoomtheorie

• John Dalton werd geboren in een Quaker-familie van ambachtslieden. Zijn grootvader Jonathan Dalton was bijvoorbeeld schoenmaker. Daltons vader, Joseph Dalton, was een wever. Aan de andere kant kwam zijn moeder, Deborah Greenup, uit een zeer rijke Quaker-familie.
• Hij groeide op met drie broers en zussen.
• Dalton ging naar de John Fletcher Quaker High School in Eaglesfield, Engeland. Vanwege financiële beperkingen helpt hij zijn broer soms bij het lesgeven op de Quaker-school.
• De belangrijkste mentoren van John Dalton waren Elihus Robinson en John Gough. Robinson was een wetenschapper en wiskundige uit Eaglesfield; terwijl Gough een amateur-meteoroloog is in het Lake District. Van laatstgenoemde leerde hij vakken als Grieks, Latijn en wiskunde. Hij leerde ook meteorologische instrumenten maken en gebruiken.
• In 1793 werd hij benoemd tot docent wiskunde en natuurfilosofie aan New College, Manchester.
• In 1838 werd zijn artikel "On the Arsenates and Phosphates" door de Royal Society afgewezen.
• John Dalton, 77 jaar oud, stierf op 27 juli 1844 in Manchester, Engeland aan een beroerte.