Romulus en Remus: de legendarische stichters van Rome

Grote steden hebben een geweldige historische achtergrond. De vastberadenheid van de leiders van het oude Rome om een ​​krachtige en beproefde geschiedenis te hebben, leidde tot de legende van Romulus en Remus, de tweelingbroers die Rome stichtten.

Geboorte van Romulus en Remus

Volgens de legende dateert de stichting van Rome rond 753 v.Chr. Volgens het verslag van de stichtingslegende van Rome stichtten twee tweelingbroers, namelijk Romulus en Remus, de stad Rome. Er wordt aangenomen dat ze afstammen van de stamvader Aeneas, held van de Trojaanse oorlog.

De moeder van de tweeling was een vestaals meisje dat bekend stond als Rhea Silvia, dochter van koning Numitor van Alba Longa. Er wordt gezegd dat de oorlogsgod Mars (Ares c Griekse mythologie) was de betere helft van prinses Rhea. Volgens een ander verhaal was de vader van de tweeling eerder de halfgod Hercules. In ieder geval wordt aangenomen dat Rhea Sylvia zwanger is geworden van een van deze twee goden. Rond 771 voor Christus beviel ze van een tweeling, Romulus en Remus.

De ontdekking en opvoeding van de tweeling

Tweelingbaby's Romulus en Remus komen aan bij het huis van de herder Faustulus | Portret door Nicolas Mineur (1654)

De geboorte van de tweeling door Rhea werd met vijandigheid ontvangen door koning Amulius van Alba Longa. Amulius had met succes zijn broer Numitor (Rhea's vader) omvergeworpen. Uit angst dat de jongens sterk zullen worden en mogelijk wraak zullen nemen, maakt de koning plannen om de tweeling te vermoorden.

Vanaf de dag dat de tweeling werd geboren, merkte hun moeder Rhea het dreigende gevaar op. Rhea wist dat het voortbestaan ​​van haar zoons uitsluitend op haar schouders rustte. Daarom stopte ze de kinderen in een rieten mand en plaatste die vlakbij de oever van de rivier de Tiber. Toen het waterpeil in de rivier steeg, schoof de mand weg totdat hij onder een vijgenboom belandde.

Volgens de legende vond de riviergod Tyburn eerst de baby's en nam ze mee naar de Palatijn. De tweeling werd later herontdekt door Lupa, de wolvin. Met de hulp van een vogel – een specht genaamd Picus – verzorgde en voedde Lupa de tweeling een tijdje op.

Nadat ze haar rol had gespeeld bij het helpen opgroeien van de tweeling, wist de wolvin dat het tijd was om ze te laten gaan. Ze plaatste de jongens op een prominente plaats waar de kudden en herders ze gemakkelijk konden vinden. Het plan van de wolvin werkte perfect: een herder bekend als Faustulus vond de jongens en nam ze mee naar huis om ze op te voeden bij zijn vrouw Acca Larentia.

Stichting van Rome - Romulus doodt Remus

Toen de tweeling opgroeide, begonnen ze met het creëren van een uitgebreide stad. Het was hun bedoeling om het te bouwen en er samen als koningen over te regeren. Er dreigt hier een bloedige rivaliteit – hoe kunnen twee koningen één gebied regeren? Omdat ze een tweeling waren, was het niet eenvoudig om de oudste te kiezen. De tweelingbroers vochten vaak over wie koning zou moeten zijn.

Zoals Ola Rotimi schrijft in “De goden zijn niet de schuldige', "Twee rammen kunnen niet uit dezelfde emmer drinken - ze zullen hun hoorns breken". Er ontstaat een strijd om de macht tussen de ooit samengevoegde tweelingen. Er werd een wedstrijd gehouden om te beslissen wie tot koning zou worden gekroond. Uit de uitslag van de race blijkt dat Rem de rechtmatige heerser is.

Toen de zaken tegen de verwachtingen van Romulus ingingen, werd hij vervuld van wrok en slechte gevoelens. Zonder de koninklijke macht was het leven zinloos voor hem. Er was maar één oplossing die hem zijn egocentrische droom van koningschap kon laten verwezenlijken: hij moest een ondenkbare daad van broedermoord begaan.

Rem moest hoe dan ook worden geëlimineerd. Romulus gebruikte een zware steen en sloeg met een hard hart Remus' hoofd met een fatale slag. Volgens andere versies van de legende viel Remus in een door Romulus gegraven greppel. Volgens anderen werd hij vermoord door sympathisanten van Romulus.

Hoe dan ook, Romulus nam de stad over als de eerste heerser. Zo werd Rome geboren. Het verhaal gaat verder dat Romulus de stad 'Roma' noemde, wat waarschijnlijk is afgeleid van de naam van Romulus.

Volgens de oude Romeinse historicus Livius (59 v.Chr. – 17 n.Chr.) vielen de dood van Remus en de stichting van Rome samen. Livius geeft aan dat beide gebeurtenissen plaatsvonden op 21 april 753 v.Chr.

De stichting van Rome op heuvels

Voordat Romulus zijn broer vermoordde, was hij het niet eens met Remus over de locatie van de stad. Terwijl Remus er de voorkeur aan gaf dat de stad op de Aventijn werd gebouwd, wilde Romulus de Palatijn. In de loop van de tijd omvatten de fundamenten van Rome zeven heuvels.

De stichting van Rome op heuvels is een symbool van zijn voorbestemde grootsheid. De zeven Romeinse heuvels strekken zich uit van noord naar oost. Het zijn: Aventijn, Quirinaal, Capitolijn, Esquilijn, Palatijn, Viminal en Celia. De Palatijn ligt vlakbij het centrum van Rome.

In het verleden werd over het algemeen gedacht dat veel steden in de antieke wereld die op heuvels waren gebouwd, zouden uitgroeien tot een grote en machtige stad. In 1503 na Christus Rooms-katholieken beginnen met de bouwwerkzaamheden aan de Sint-Pietersbasiliek, bovenop de Vaticaanse heuvel, gelegen aan de westkant van de rivier de Tiber. Vergeleken met de meeste zevenheuvel steden hebben altijd een enorme religieuze invloed en betekenis gehad. Er kunnen er zeven worden genoemdheuvel steden als Mekka, Jeruzalem en Moskou. Al deze steden hebben en portretteren een inherente grootsheid vanwege het feit dat ze een enorme taak vertegenwoordigden voor de toekomstige indringers die de heuvel moesten beklimmen. Verhaalde oorsprong van Rome is niet anders.

Rome onder koning Romulus

Nadat hij aan de macht was gekomen, leidde Romulus zijn volk naar de overwinning in grote oorlogen. Om zijn territorium uit te breiden, trok hij oorlog met de Sabijnen, veroverde ze en nam ze op in zijn rijk. Hij creëerde ook de senaat en de legioenen van Rome.

Aan het begin van de regering van Romulus bloeide Rome en werd het sterker dan veel van de omliggende regio's. Naarmate de tijd verstrijkt, komt de duistere kant van Romulus echter naar voren. Uiteindelijk wordt Romulus een autocratische leider. Volgens de legende verdween Romulus als gevolg van zijn wrede leiderschapsstijl op mysterieuze wijze in 717 v.Chr. Misschien bereikte hij de hemel. Dit zou verklaren waarom hij door Romeinse mythologen werd vergoddelijkt als de god Quirinus.

De legende verbinden met Rome

De logica van deze mogelijk verzonnen mythe is deze: de geschiedenis schrijft met succes de stichting van Rome toe aan de zonen van een god genaamd Mars. Verbindende kolossale Romein goden en godheden als Mars en zijn grote vader, de oppergod Jupiter, wist Rome bij de stichters van de stad een goddelijke positie en reputatie te verwerven.

Deze rijke legende heeft zijn verwachtingen waargemaakt. Om je de grootsheid van Rome voor te stellen, kijk hier eens naar: De rooms-katholieke kerk ontstond in Rome – vandaag de dag is ze de pijler van het christendom. En het Vaticaan is tegenwoordig een onafhankelijke staat in Rome, Italië. Het herbergt de residentie van de Heilige Vader, de paus. Rooms-katholieke christenen tellen vandaag de dag meer dan een miljard.

Samenvattend kunnen we zeggen dat de legende de macht van het Romeinse Rijk correct voorstelde als die van geboren veroveraars en heersers. En terecht: hun invloed in het afgelopen millennium heeft zich uitgebreid tot kunst, geschiedenis, wetenschap, architectuur en vele andere terreinen. Ze zijn gedeeltelijk te danken aan de legende van Romulus en Remus, de stichters van Rome.

Interessante feiten over de geschiedenis van Romulus en Remus

1. De stad Alba Longa werd gesticht door Aeneas – zoon van Venus en Anchises – een Trojaanse prins die Troje ontvluchtte nadat het in handen van de Achaeërs (Grieken) was gevallen. Er wordt aangenomen dat Anchises zijn eigen stad stichtte, die op een dag zou veranderen in Rome.
2. Sommige verhalen over de mythe stellen dat Amulius Rhea Sylvia met geweld overbracht naar het heiligdom van Vesta, de godin van huis en haard. Vestaalse priesteressen waren beperkt tot een kuis leven en konden geen nakomelingen voortbrengen. Dit was de poging van koning Amulius om haar ervan te weerhouden nakomelingen voort te brengen die hem op een dag zouden kunnen uitdagen voor de troon. Zoals het lot het wilde, kwam de god Mars naar beneden en maakte Rhea zwanger. Ze beviel later van de tweeling.
3. De reden dat de baby's Romulus en Remus de poging van hun grootvader om hen te vermoorden overleefden, was omdat de mannen van koning Amulius medelijden met de kinderen kregen. Sommigen zeggen dat zijn volk de kinderen zorgvuldig in een mand plaatste en de hemel over hun lot liet beslissen.
4. Toen ze opgroeiden, waren Romulus en Remus sterke en bekwame zwaardvechters. Ze stonden bekend om het beschermen van hun dorp tegen rovers.
5. Volgens de legende werd de specht die samen Romulus en Remus grootbracht, door de god Mars gestuurd. Dit is heel logisch, gezien het feit dat het totemdier van Mars de specht is. In veel oude mythologieën was het niet ongebruikelijk dat goden en goden totemdieren hadden om hen te symboliseren. De totem van Zeus is bijvoorbeeld een adelaar, van Ares - een giftige slang, en in Het oude Egypte de totemdieren van Anubis en Horus zijn respectievelijk de jakhals en de havik.

Bronnen: Historische raadsels